In een opiniestuk voor The Guardian wijst de Franse freelance journalist Nicolas Hénin, die 10 maanden door IS werd gegijzeld, wapengekletter af als antwoord op de aanslagen in Parijs. “Alles zegt me dat dit een vergissing is”.
Nicolas Hénin, nu 40, werd in 2013 in Raqqa gegijzeld en kwam in april 2014 vrij.
Jihadi John, schrijft hij in The Guardian, was een van mijn cipiers. “Hij noemde me ‘Kale’, ‘Baldy’.”
IS-leden, noteert hij, doen zich anders voor dan ze zijn: “Ze proberen zich aan het publiek voor te stellen als superhelden, maar weg van de camera zijn ze in vele opzichten een beetje pathetisch: straatjochies, dronken van ideologie en macht”.
“Ik vond hen eerder dom dan kwaadaardig. Hiermee wil ik het moorddadig potentieel van domheid niet onderschatten.”
“Degenen die onthoofd werden, waren mijn celgenoten, en onze bewakers speelden kinderachtige spelletjes met ons – mentale marteling – waarbij ze de ene dag zegden dat we vrijgelaten zouden worden, om twee weken later luchthartig op te merken: ‘Morgen gaan we iemand van jullie doden’. De eerste paar keren geloofden we hen maar daarna wisten we dat het zeikerds waren die op onze nek grappen maakten”.
“Het viel me op hoe ze het nieuws obsessioneel volgen. Ze zijn helemaal geïndoctrineerd, houden vast aan allerlei samenzweringstheorieën, waarbij ze tegenspraken in hun denken negeren”.
Ze sturen aan op een confrontatie tussen moslims en kruisvaarders. “Ze zien alles in het licht van die evolutie”.
‘Hun conclusie zal zijn: we winnen’
“Met hun belangstelling voor nieuwe en sociale media, zullen ze alles volgen wat er op hun moordaanslagen in Parijs gebeurt, en ik vermoed dat hun conclusie zal luiden: “we winnen”. Ze zullen moed putten uit elk teken van overreactie, van angst, van racisme en xenofobie”.
“Hun centraal uitgangspunt is dat gemeenschappen niet kunnen samenleven met moslims, en elke dag zijn ze erop uit hiervoor bewijsmateriaal op te snorren. De beelden uit Duitsland over migranten die verwelkomd worden, waren bijzonder zorgelijk voor hen. Samenhang, verdraagzaamheid – dat is wat ze niet willen zien”.
“Waarom Frankrijk? Er waren vele redenen allicht, maar ik denk dat ze mijn land als de zwakke schakel in Europa beschouwen – als een plaats waar tweedracht makkelijk te zaaien is. En daarom vind ik dat we verantwoordelijk moeten reageren. “
“Meer bommen wordt ons antwoord. Ik ben geen verdediger van IS, hoe zou het kunnen? Maar alles zegt me dat dit een vergissing is. Mijn vrees is dat dit de situatie nog erger maakt. Wat met de 500.000 burgers die in Raqqa wonen? De prioriteit moet zijn deze mensen te beschermen. We hebben no-fly zones nodig, zones die gesloten zijn voor de Russen, het regime, en de coalitie. De Syriërs hebben veiligheid nodig of ze zullen zich keren naar groepen als IS”.
‘Luchtoorlog stoppen’
“Canada trok zich terug uit de luchtoorlog, na de verkiezing van Justin Trudeau. Ik wil wanhopig dat Frankrijk hetzelfde doet, en redelijkerwijs kan het gebeuren. Maar in de praktijk denk ik dat het niet zal gebeuren. We zijn gestrikt. IS heeft ons in de val gelokt. Ze kwamen met automatische wapens naar Parijs onder het mom dat ze de bombardementen wilden stoppen, terwijl ze donders goed wisten dat hun aanval ons zou dwingen om te blijven bombarderen of die bombardementen nog op te voeren”.
“De groep is kwaadaardig, ongetwijfeld, maar na al wat met mij gebeurd is, vind ik nog altijd niet dat IS de prioriteit is. Volgens mij is Bashar al-Assad de prioriteit. Zolang zijn regime standhoudt, kan IS niet uitgeroeid worden. En kunnen we de aanvallen in onze straten niet stoppen. Als mensen zeggen ‘eerst IS en dan Assad’ geloof ik hen niet. Ze willen gewoon Assad in het zadel houden.”
Hénin besluit over IS: “Ik ken hen: ze verwachten bommen. Waar ze bang voor zijn is eensgezindheid”.
(RR)
Aanslagen Parijs
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier