De militaire actie van de Amerikanen tegen Syrië kan president Donald Trump heel wat voordelen opleveren en de tegenstanders uiteenslaan, vindt professor en Amerikawatcher Herman Matthijs (UGent, VUB). ‘De VS stellen duidelijk dat ze nog steeds de leading nation op aarde zijn’.
Na zes jaar burgeroorlog en meer dan 150 gifgasaanvallen in Syrië treedt de nieuwe Amerikaanse president Donald Trump militair op tegen het regime van Bashar al-Assad, met een raketaanval als reactie op de vermeende gifgasaanval op een dorp in het noorden van het land. Zijn die 59 Tomahawks een meesterzet van Trump? De militaire actie kan hem immers heel wat voordelen opleveren en zijn tegenstanders uiteenslaan. Enkele zaken op een rij.
– President Trump heeft met deze militaire aanval duidelijk gesteld dat de Verenigde Staten nog steeds de ‘leading nation’ zijn op deze aardbol en dat Amerikaanse regering , als ze dat wil, steeds zal optreden om een onaanvaardbare situatie te bestrijden.
– De actie is een vrij veilige aanval te noemen. Het gaat om een aanval op een Syrische luchtmachtbasis waar, op zijn minst, ooit gifgas opgeslagen lag. De kans op burgerslachtoffers is hierdoor vrij klein. Bovendien werden de Russen op voorhand verwittigd, zodat de aanval ook niet onverwacht kwam. Het was aan de Russen om hun Syrische vrienden te waarschuwen.
– Trump laat zich met deze militaire actie zien als een sterke leider, die optreedt wanneer alle Westerse media schande spreken over de gifgasaanval. Want waar zijn voorganger Barack Obama eindeloos treuzelde met zijn politiek inzake Syrië, laat zijn opvolger duidelijk zien waar de lijn ligt voor de Amerikanen. Daarmee sluit Trump aan bij de oude Republikeinse traditie, die een duidelijke lijn trekken , waar iedereen zich aan heeft te houden.
– De Russische president Poetin heeft zich de laatste jaren veel kunnen veroorloven: aanhechting van de Krim, stoken tegen de Baltische staten, Syrië enzovoort. Door de verdeeldheid binnen de Europese Unie en de Amerikaanse afwezigheid onder Obama heeft Moskou veel macht kunnen uitstralen, inzetten en veroveren. Maar Trump confronteert Poetin heel snel met de Amerikaanse wil: hier is een lijn en ga er niet over. Ondanks alle verhalen is Trump toch niet zomaar de lakei van de leider in het Kremlin. Veel NAVO-lidstaten zijn bovendien best tevreden met de ingreep van Trump. Vooral de noordelijke en oostelijke lidstaten zien liever wat meer NAVO-spierballen tegenover Poetin.
– De NAVO en de Europese Unie staan zowaar op één lijn om de Amerikaanse actie te bejubelen. Het is de eerste maal dat al deze lidstaten het eens zijn over de aanpak van de nieuwe Amerikaanse President. Zelfs de moeilijkste lidstaat binnen de NAVO, Turkije, zit op dezelfde lijn.
– De Chinese president Xi Jinping, momenteel op bezoek in het buitenverblijf van de Trump in West Palm Beach (Florida), zit nu gewrongen. Want in het verleden heeft China ook steun verleend aan het regime van Assad. Maar Peking rekent nu vooral op een handelsakkoord met Washington. Indien Xi partij trekt voor Assad, dan heeft hij een economisch probleem. Bovendien zijn er meerdere landen in Azië, waaronder Japan, Zuid Koreaen Taiwan, die de Chinese agressie van de laatste jaren niet graag zagen gebeuren. Ook voor China en zijn grootse aspiraties alsmede voor de kameraden in Noord-Korea is deze Amerikaanse actie een niet mis te verstane waarschuwing. Bovendien hebben de Amerikanen de laatste dagen ook duidelijk gezegd dat de raketlanceringen vanuit Noord-Korea niet meer aanvaardbaar zijn. De talrijke vijanden van China in deze regio zijn best tevreden met de aanpak van Trump. Zij kunnen wel wat Amerikaanse steun gebruiken in het kader van hun verdediging.
– Ook best tevreden is Israël. Want de grote steunpilaar Amerika grijpt in tegen een van de grootste vijanden van de Israëlische staat. Voor Israel is deze actie een garantie op zijn veiligheid.
– Een probleemgeval is Iran. Dat land is een trouwe bondgenoot van Assad en wordt nu geconfronteerd met deze Amerikaanse militaire actie. De Islamitische republiek heeft de laatste jaren ook nogal wat agressieve ontwikkelingen verricht inzake rakettechnologie alsook nucleaire centrales. Bovendien is Iran een aartsvijand van Israël. De religieuze leiders in Teheran staan voor de keuze: óf resoluut partij trekken voor Assad óf prioriteit stellen aan het economisch/nucleair akkoord met het Westen. Als Iran frontaal ingaat tegen Trump, dan kan deze laatste het Obama-akkoord met Iran naar de prullenbak verwijzen.
– Een ander voordeel aan deze actie voor Trump is dat de media zich niet meer focussen op de ruzies binnen het Congres en/of de Republikeinse Partij. Na alle tegenslagen met betrekking tot Obamacare, de benoemingen in het kader van het ‘spoils system’ en de migratiewetten is de interesse nu afgeleid naar een buitenlands dossier. De Democraten kunnen nu moeilijk deze actie gaan bekritiseren. Beide partijen zullen het snel eens zijn om de defensiebegroting met de gevraagde 50 miljard dollar te verhogen.
– Tot slot: de olieprijzen stijgen als gevolg van deze militaire actie. Dat komt de Amerikaanse economie nog ten goede omdat die prijzen toch al laag stonden, maar ook omdat de Verenigde Staten vooral de laatste jaren geïnvesteerd hebben in de duurdere productie van schalie olie.
De les is duidelijk: America rules the world
Gifgasaanval in Syrië heeft grote gevolgen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier