Narges Mohammadi, de Iraanse Nobelprijswinnares die al jaren in de gevangenis zit, heeft opgeroepen om “een einde te maken aan het stilzwijgen en de passiviteit” ten aanzien van de onderdrukking van vrouwen. Vandaag/Maandag is het exact twee jaar geleden dat de dood van Mahsa Amini leidde tot de ‘Woman, Life, Freedom’-protesten in Iran.
De brief van Mohammadi is gericht aan de internationale gemeenschap. Het is niet de eerste keer dat ze vanuit de cel van zich laat horen, Mohammadi staat bekend om bijvoorbeeld politici aan te schrijven vanuit haar cel. Vorig jaar kreeg ze de Nobelprijs voor de Vrede, ‘voor haar strijd tegen de onderdrukking van vrouwen in Iran en haar strijd om de mensenrechten te bevorderen’.
In de brief maandag roept Mohammadi op tot ‘een einde aan het zwijgen’ over de onderdrukking van vrouwen. ‘Ik roep internationale instellingen en volkeren op om in actie te komen’, schrijft ze. ‘Ik dring er bij de Verenigde Naties op aan om een einde te maken aan hun stilzwijgen en passiviteit ten aanzien van de verwoestende onderdrukking en discriminatie van vrouwen door theocratische en autoritaire regeringen, door genderapartheid strafbaar te stellen.’
Op 16 september 2022 stierf de Koerdisch-Iraanse vrouw Mahsa Amini onder verdachte omstandigheden. Ze was eerst gearresteerd door de Iraanse zedenpolitie omdat ze zich niet aan de islamitische kledingvoorschriften hield. Haar dood bracht in Iran, en ook wereldwijd, heel wat vrouwen, maar ook mannen, op de been. Bij de protesten in Iran zelf werden duizenden mensen gearresteerd. Volgens schattingen van de Verenigde Naties kwamen er toen meer dan vijfhonderd mensen om het leven.
Nog in de brief verwijst Mohammadi letterlijk naar “twee verschrikkelijke jaren”. “Op deze tweede verjaardag van Women, Life, Freedom’, herbevestigen wij onze toewijding aan het bereiken van democratie, vrijheid en gelijkheid, en het verslaan van theocratisch despotisme.” Samen met enkele andere gevangenen zou de Nobelprijswinnares momenteel in een symbolische hongerstakig van 24 uur gaan, ook om de moord op Amini te herdenken.
