‘Als een politieke oplossing voor Palestina uitblijft, zal het eindigen zoals Syrië en Irak. In Arabische steden in Israël wappert de vlag van de IS’, meent Leila Shahid, de Palestijnse ambassadrice in ons land. ‘België mag niet pretenderen politieke ambitie te hebben als het zwijgt en alles aan de VS overlaat.’
Het onbeperkte staakt-het-vuren dat in de Gazastrook bereikt werd, is een goede zaak, maar nog niet voldoende vindt de Palestijnse ambassadrice in België, Leila Shahid. ‘Nu vallen er geen doden meer’, zegt ze tijdens de Commissie Buitenlandse Zaken over de Israëlisch-Palestijnse kwestie. ‘Maar die wapenstilstand biedt geen antwoord op de vraag hoe de Palestijnen vandaag hun leven weer kunnen oppikken. Want hoe kunnen ze dat, zonder dak boven hun hoofd, zonder water of elektriciteit, zonder gezondheidszorg of onderwijs? Werkelijk alles werd met de grond gelijk gemaakt.’
Toch meent Shahid dat er geen humanitaire, maar een politieke oplossing nodig is. En dringend, want de regio dreigt dezelfde kant uit te gaan als Syrië en Irak, vreest ze.
Systematisch ondermijnen Palestijnse staat
De ‘unilaterale oorlog’, zoals Shahid het afgelopen conflict noemt, was ‘geen wraakactie van Israël omwille van drie vermoorde tieners.
Daar houdt de vierde grootste militaire macht ter wereld zich heus niet mee bezig’, aldus de ambassadrice. ‘
Al sinds zijn aantreden heeft premier Benjamin Netanyahu dezelfde intentie, en dat is het systematisch ondermijnen van een toekomstige Palestijnse staat.’
Want hoewel zelfs de Verenigde Staten zich ooit schaarden achter het idee van een twee-statenoplossing, wil de Israëlische premier, zo meent Shahid, een hereniging van de Palestijnen niet werkelijkheid zien worden. ‘Netanyahu is dolgedraaid toen er een akkoord bereikt werd tussen Fatah, de partij van de president van de Palestijnse Autoriteit Mahmoud Abbas, en Hamas in Gaza; dat daarenboven internationaal aanvaard werd.
‘De vlag van IS wappert al in Israël’
Daar wilde hij voor de volgende verkiezingen iets aan doen, legt Shahid uit. ‘Er is niet enkel de fysieke scheiding met blokkades, die ondanks de wapenstilstand nog steeds niet opgeheven zijn, de premier streeft een complete sociale scheiding na. Als hij dat volhoudt, vrees ik dat we met situaties als in Syrië en Irak te maken zullen krijgen.’
‘Het is ook voor de toekomst van Israël zelf belangrijk, dat er nu tegen het land wordt opgetreden. Of denkt u dat het de opkomst van extremisten in de regio zal kunnen tegenhouden als het zo doorgaat?’, zei Shahid tot de commissie. ‘In Arabische steden in Israël wapperen reeds vlaggen van de Islamitische Staat.’
‘België moet verantwoordelijkheid opnemen’
Shahid is dan ook verontwaardigd over het onevenwichtige optreden van de internationale gemeenschap. ‘Waarom wordt het beleid van de Russische president Vladimir Poetin veroordeeld en gesanctioneerd, ondanks het belang van de handelspartner voor de Europese Unie, maar ontspringt Israël de dans?’, vraagt ze zich af. ‘Het onrecht is niet langer te verbergen. Als de overheden Netanyahu’s beleid niet in vraag stellen, zullen de burgers dat wél doen en hun regering ter verantwoording roepen.’
En daar richt Shahid zich ook tot België. ‘Ik weet niet of ik onduidelijk geweest ben, of dat jullie gewoon niet willen luisteren’, klinkt het streng. ‘Denkt u echt dat het helpt om Israël even op de vingers te tikken? Het zal telkens herbeginnen en in Palestina betalen de burgers dat met hun leven.’
Shahid: ‘Het is ongelooflijk hoe België denkt geen rol te kunnen spelen en de problemen dan maar op de VS afschuift. Het moet gedaan zijn met dat wishful thinking. België mag niet pretenderen politieke ambitie te hebben in de Europese Unie, om dan te zwijgen.’
Ook voorzitter Dirk Van der Maelen (SP.A) hoopt op een verschuiving in de gedachtengang van de commissieleden. ‘Velen houden vast aan een verouderde visie en wijken niet af van de mainstream gedachtengang die ook enorm in de media heerst’, vindt hij.
‘Natuurlijk zijn er tunnels in Gaza’, gaat de ambassadrice verder. ‘Of dacht u dat de bevolking 47 jaar lang braaf zou blijven zitten en honger zou lijden? Is een halve eeuw nog niet genoeg geweest voor de internationale gemeenschap om een einde te maken aan de Israëlische bezetting en resolutie 242 na te leven?’, vraagt Shahid zich af.
‘Het is jullie en ieders taak om daar werk van te maken en van discours te veranderen. En anders zal iedereen de prijs betalen voor wat uitgroeit tot een religieuze oorlog.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier