Hoe Meghan Markle de Windsors gaat redden

‘De aanwezigheid van Meghan Markle, de nieuwe vlam van prins Harry, op het paleiselijk balkon zal voldoende zijn de Windsors een eigentijds imago te geven.’ Dat schrijft Lia Van Bekhoven vanuit Londen.

Goddank, het is waar. De roddels zijn bevestigd. De beeldschone Meghan Markle is prins Harry’s nieuwe vaste scharrel. Hoera voor Harry. Niet dat mij het geluk van de Britse prins zoveel kan schelen. Zeker, hij is van de hele koninklijke firma de normaalste, maar zo hoog ligt die lat niet. En ook zonder vriendin komt de vijfde in lijn voor de Britse troonopvolging wel aan zijn trekken. Nee, waarom die verhouding zulk goed nieuws is, is omdat Markle de Windsors gaat redden. Niemand beter die het slome, in slaap gedutte koningshuis de 21ste eeuw kan binnentrekken.

Markle is Amerikaanse, ouder dan Harry en gescheiden. Een spannende combinatie en voor de royals geen gelukkige. Toen de Windsors een kleine eeuw geleden geconfronteerd werden met een vrouw met identieke karakteristieken leidde dat tot troonsafstand en een constitutionele crisis. Mijn advies is: get over it. Dat was toen, dit is nu. Kijk uit het raam. Buiten is het 2016.

Meghan Markle gaat de Windsors niet alleen interessanter maken dan ze zijn. Ze gaat de familie relevant houden in een wereld waar ze niet om geven en die ze niet begrijpen. Buckingham Palace is een bubbel waarin de queen nog nooit zelf een bad vol heeft laten lopen, gordijnen heeft opengetrokken of haar bh heeft vastgemaakt.

Van William en Kate werd destijds veel verwacht. Zij zouden het anders doen. Als je wilt weten hoe dat afliep hoef je enkel te kijken naar hoe de driejarige George erbij loopt. De ouders van de kleine zullen, achter de hoge hagen van hun hermetisch afgeschermd landhuis in Zuid-Oost Engeland, best een blikopener weten te hanteren en niet te beroerd zijn om af en toe een pizza in de oven te gooien, maar ze zijn saai. En dat is onvergeeflijk. Het doel van de Windsors is immers om de wereld af te leiden en te vermaken. Ze zijn een internationaal merk, net als de Beckhams en de Kardashians. Hier en daar vragen royalty watchers zich al af hoe lang Kate en William hun zeldzame en met tegenzin uitgevoerde plicht nog kunnen doen, voordat een dodelijk verveelde natie er een eind aanmaakt.

Meghan Markle heeft een baan, is namens de VN actief voor vrouwenrechten, voert campagne voor rassen- en gendergelijkheid, is bevriend met Serena Williams en is, wat Amerikanen bi-raciaal noemen; ze heeft een zwarte moeder en een witte vader. Of, in de absurde omschrijving van een Britse krant die hier geen raad mee weet, ‘een brunette’.

Vrienden van de prins geven de verhouding niet lang. De levens van Harry en Meghan zouden te ver uit elkaar liggen. Harry wordt aangeraden terug te vallen op de Engelse stereotype met haar kristallen accent, paard in de stal en blonde, rijke meisjeshaar.

Vooroordelen voorbij is het overduidelijk dat Markle geknipt is voor een leven als royal. Haar aanwezigheid op het paleiselijk balkon zal voldoende zijn de Windsors een eigentijds imago te geven. Ze is gewend een leven van goede doelen in een wereld vol glamour te passen. Verder is het een kwestie van glimlachen voor de camera’s en platitudes uiten met de suggestie dat ze veelzeggend zijn. Koud kunstje voor iemand die van beroep acteur is. Het is te hopen voor de royals dat Markle zich niet bedenkt.