‘Hittegolf in England doet de nakende brexitramp even vergeten’

In Engeland is het zomer als de baas zijn gekreukte, linnen kostuum dat hij een keer per jaar draagt, aan heeft. Als hij er voor de tweede keer mee op kantoor komt weet je hoe ongebruikelijk de aanhoudende warmte is.

Ik mag me graag verdiepen in de modedilemma’s waarmee een Brit, geconfronteerd met onverwachte hitte, worstelt. Zoals: kun je als vrouw in een korte broek op je werk komen? (Antwoord: ja, mits het een keurig exemplaar is dat bij voorkeur gecombineerd wordt met een goed gestreken bloes). Doorzichtige lange broeken over een bikini thong mogen, heb ik begrepen, maar op Ibiza, niet in Birmingham. Blote voeten zijn alleen toegestaan op publieke plaatsen als ze perfect gepedicuurd zijn en in prachtige sandalen zitten. (Dat geldt ook voor mannen). En op teenslippers staat de doodstraf.

Hittegolf in England doet de nakende brexitramp even vergeten.

Codes ten spijt zijn Britten geneigd zich met ongebreideld enthousiasme te storten op de uitdagingen van het extreme weerpatroon. Gaat er aan de mediterrane kusten pas een laagje kleding af als het lijf geschikt is voor een foto shoot van Vogue, in Groot-Brittannië start het t-shirtseizoen als het kwik ergens in maart de 16 graden haalt; ongeacht de fysieke staat van de drager. Ik had het vorige week met een Engelse vriendin, die haar koffer aan het pakken was voor een week Korfoe, over strandkleding. Onze conclusie was dat strandkleding in het VK niet bestaat. Warm weer staat gelijk aan minder kleren, ongeacht de locatie. En als de temperatuur dankzij een hete curry of een paar pilsjes stijgt, dan gaan er nog meer kleren uit.

De Brit heeft lak aan de ongeschreven wet van sommige culturen waar de korte broek een recht is dat enkel is voorbehouden aan goedgebouwde, beige mensen van onder de vijfendertig. In Engeland zijn ze al lang blij eindelijk de factor 30 die al twee jaar onderin de la ligt te kunnen gebruiken en opgewekt met blote bast door het winkelcentrum te kunnen lopen, voetbalshirt in de hand. De hittegolf heeft het land gerelaxed. De droogte heeft ondergrondse contouren blootgelegd van heggen in de steentijd, een 18^e-eeuws landhuis en een luchthaven uit de Tweede Wereldoorlog. In het zuidwesten hebben zeldzame flamingo’s voor het eerst in vijftien jaar eieren gelegd. De brexit is ver weg. Het land deint op de illusie dat alles vanzelf goed komt.

Er zijn, onvermijdelijk, vergelijkingen met de laatste hittegolf van 1976. Mensen liepen toen door de stad met opgerolde broekspijpen en zakdoeken op hun hoofd geknoopt. Je kleedde je met het oog op schadebeperking, herinnerde The Guardian zich, liever dan als uitdrukking van persoonlijke creativiteit. Zonnebescherming was een relatief nieuw begrip. De cricketclub Lord’s stond voor het eerst in de geschiedenis bestuursleden toe om de blazers uit te doen. Stropdassen moesten aan blijven.

Ook toen veranderde een exceptionele, eens-in-een-generatie-zomer de stemming in het land. Britten waren blijer, vriendelijker, meer ontspannen. De parken lagen vol spijbelaars in schooluniformen en de biertuinen van de kroegen zaten permanent vol. Wat opvalt uit foto’s van die zomer is een overweldigende zorgeloosheid (en hoe dun iedereen is). Niemand had nog gehoord van klimaatwijziging of dat zon kanker kon veroorzaken. Veel later zou de New Economic Foundation, die landelijk welbehagen meet, concluderen dat de zomer van 1976 het beste jaar was in de moderne Britse geschiedenis.

Ook de politiek was relaxed. De regering van Labourleider James Callaghan had een beslissing over het moeilijkste vraagstuk van die tijd – aanpak van de peperdure sociale uitgaven – voor zich uitgeschoven. In Westminster namen parlementariërs vorige maand de gebruikelijke drie maanden verlof, alsof zich geen door de brexit afgeroepen ramp staat te ontplooien. Hoofdbrekens over de koers van de natie zijn opgeschort tot het najaar wanneer het make or break is. Voorspellingen dat polarisatie in de droge zomer de lont zou zijn voor straatrellen zijn niet bewaarheid. De landelijke loomheid heeft alle neiging tot verzet gesmoord. Maar de huidige kalmte voelt tijdelijk. In de lucht zitten de onweersbuien die de zomer zullen oplossen, het land een definitieve wending gaan geven en de Brit in de gelegenheid stelt zijn kleren weer aan te trekken.