Het succesverhaal van Taiwan: big data temt corona

Taiwan heeft lessen getrokken uit de dodelijke SARS-epidemie van 2003. Met een combinatie van big data, economische noodmaatregelen en transparante communicatie werd corona in de kiem gesmoord.

Na de uitbraak van het SARS-CoV-2-virus in Wuhan leek Taiwan een vogel voor de kat. De zeestraat tussen de eilandrepubliek en de Volksrepubiek China is op sommige plaatsen nauwelijks 81 kilometer breed. Van de 23 miljoen inwoners verblijven er 850.000 permanent op het vasteland, terwijl er nog eens 400.000 als pendelaar hun brood winnen. Omgekeerd bezochten vorig jaar bijna 3 miljoen Chinese toeristen het voormalige Formosa. Ondanks het besmettingspotentieel kan Taiwan met spectaculair lage cijfers uitpakken. Eind vorige week stond de teller op 48 besmettingen en één dode. Niemand doet het beter in het coronaklasje, zelfs modelleerlingen als Hongkong, Singapore en Japan hebben het nakijken.

Taiwan heeft lessen getrokken uit de SARS-epidemie van 2003. Hoewel ze veel beperkter was – 8000 besmettingen in 29 landen – maakte die uitbraak grote indruk door de mortaliteit van bijna 10 procent. Nergens was het sterftecijfer hoger dan in Taiwan, waar 84 doden vielen. Een jaar later al richtte de regering in Taipei het National Health Command Center op, een commandostructuur die alle voor de volksgezondheid bevoegde nationale en regionale instanties overspant. Hoe kort de beslissingsketen nu wel is, bleek uit de reactie op de allereerste waarschuwing die de Wereldgezondheidsorganisatie op 31 december 2019 uitstuurde. Van een coronavirus was nog geen sprake, het alarm sloeg op een verdachte longontsteking in Wuhan. Nog dezelfde dag werden alle passagiers op rechtstreekse vluchten vanuit Wuhan voor het uitstappen medisch gescreend. Vijf dagen later werd een indrukwekkend track and trace-offensief ontplooid. Iedereen die in voorgaande weken de regio Whuan had bezocht, werd gecontacteerd, gescreend en zonodig aan een monitoringprogramma onderworpen. Taiwan gebruikt volop big data om de epidemie in te dijken. Gegevensbanken van volksgezondheid en immigratie werden gekruist en toegankelijk gemaakt voor alle ziekenhuizen en apothekers. Ondertussen komen reizigers het land niet meer in zonder zich eerst via een QR-systeem aan een grondige risicoanalyse te onderwerpen.

Publieke temperatuurcontroles zijn in Taiwanese steden vanzelfsprekend geworden. In Taipei worden het centraal station en de voornaamste metrostations permanent met infrarood- thermometers gescand, al wie 38 graden en meer laat optekenen wordt uit de rij geplukt. Aan mondmaskers, in onze gewesten een schaars product, is geen gebrek. Taiwan heeft de productie opgedreven tot tien miljoen stuks per dag, een van de vele economische noodmaatregelen die gepaard gaan met een communicatieoffensief om hamsteren te ontraden. Ziekenhuizen, allemaal in de hoogste staat van paraatheid, werden met extra beademingstoestellen bevoorraad.

Anders dan in China is transparante communicatie een essentieel ingrediënt van de succesformule. Een mooi voorbeeld is de lijdensweg van het cruiseschip Diamond Princess. Het schip met 3700 passagiers en 1045 bemanningsleden lag op 31 januari voor anker in de Taiwanese havenstad Keelung. Er brak paniek uit toen tijdens de volgende etappe naar Tokio de eerste besmettingen aan het licht kwamen. De Diamond Princess zou uiteindelijk in Yokohama een maand lang in quarantaine liggen met 700 besmettingen en 8 doden als trieste balans. De Taiwanese overheid reageerde prompt met de publicatie van een lijst met alle plaatsen die door de passagiers werden bezocht. Al wie mogelijk in contact met een passagier was gekomen, werd gevraagd zichzelf in quarantaine te plaatsen. De paniek luwde snel, en na het verstrijken van de incubatieperiode bleek niemand besmet. Zo kan het dus ook.