Als aandachtstrekker kan het tellen, maar even voor alle duidelijkheid: dit is geen pleidooi voor de zoveelste genocide of de ‘verhuis’ van wie dan ook, al dan niet vrijwillig. Het is een blik in de nabije toekomst van het systeem dat al decennia lang het dagelijkse leven dicteert van zo’n 14 miljoen zielen. Het regime dat de plak zwaait tussen de oevers van de Jordaan en de kabbelende golven van de Middellandse Zee loopt namelijk op zijn laatste benen.