Groepsverkrachting India: Een vrouw in de handen van zes monsters

In de vroege ochtend van 30 december 2012 vond in New Delhi in alle stilte de crematie van een anonieme jonge vrouw plaats. Haar afscheid was privé, het verhaal van haar laatste uren jammer genoeg niet…

Twee weken eerder keerde de 23-jarige studente fysiotherapie, van wie de identiteit volgens de Indiase wet niet mag worden bekend gemaakt, met haar vriend terug van een filmavondje in de Indiase hoofdstad New Delhi. Het koppel had genoten van de blockbuster ‘Life Of Pi’ waarna de twee aan boord werden gelokt van een met geblindeerde ramen uitgeruste privébus die hen naar huis zou brengen. De zes naar verluidt dronken mannen die op dat moment ook in de bus aanwezig waren, namen ze er maar bij. Toen de motor van de bus startte, ging het licht uit…

Dat was het begin van een meer dan twee uur lange beproeving in de beruchte verkrachtingshoofdstad van India. De vriend van het meisje werd brutaal in elkaar geslagen, bestolen en van zijn kleren ontdaan. “Mijn vriendin probeerde mij te redden, ze probeerde met haar telefoon de hulpdiensten te bellen, maar de mannen pakten haar het toestel af”, beschrijft de 28-jarige vriend van het meisje de verschrikkelijke gebeurtenissen. De studente werd vervolgens een uur lang op ongemeen wrede wijze verkracht door de zes mannen, onder wie de chauffeur. Die laatste zou haar volgens de vriend ook verkracht hebben met een ijzeren staaf.

‘Nooit meer de wreedheid’

Ondanks de barbaarse praktijken, vond het meisje de kracht om zich te verzetten en letterlijk van zich af te bijten. Maar ook toen het meisje het bewustzijn verloor, gingen de mannen door met de wreedheden. Indiase media spreken van barbaarse details in het 1.000 pagina’s tellende politierapport, die tot een onbeschrijfelijke verminking van haar lichaam leidden. “Men zou nooit meer de wreedheid moeten zien die ik heb gezien. Ik heb geprobeerd tegen de mannen te vechten, maar daarna smeekte ik hen haar met rust te laten”, aldus de vriend.

Na het brute misbruik werd het koppel na tweeëneenhalf uur op een verlaten plek uit de rijdende bus gegooid. En nog was de kwelling van de twee jongelingen niet voorbij. Toen de vriend zag dat de busbestuurder aanstalten maakte om het meisje te overrijden, kon hij haar nog net op tijd wegtrekken.

Aan hun lot overgelaten

Hun naakte en bebloede lichamen werden bijna een uur lang niet opgemerkt, hoewel nochtans heel wat auto’s, fietsen en riksja’s vertraagden, maar toch verder reden. Het koppel werd aan zijn lot overgelaten en ook de uiteindelijk gearriveerde politie had meer aandacht voor waarheen ze de slachtoffers moesten brengen dan voor de slachtoffers zelf. “We smeekten hen om kleren, maar ze hadden het te druk met te beslissen onder wiens jurisdictie de feiten vielen”, aldus de vriend, die ook nog eens zelf zijn vriendin in de politiewagen moest leggen omdat geen enkele van de politieagenten haar wou aanraken. De slachtoffers werden bovendien niet naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis gebracht, maar naar een verder afgelegen (openbaar) hospitaal.

Dagenlang vocht de studente voor haar leven. Haar verwondingen waren zo ernstig dat haar ingewanden moesten worden verwijderd. Op 29 december stierf ze in een gespecialiseerd ziekenhuis in Singapore waar ze naartoe was gebracht voor verdere behandeling.

Woedende massa

Tijdens de levensstrijd van het meisje, werd ook op een ander front een strijd geleverd. Duizenden woedende mensen in India kwamen op straat om gerechtigheid te eisen en de vijandigheid tegen vrouwen in de Indiase maatschappij aan te klagen. De vriend van het meisje steunt het protest, maar hij had liever gehad dat mensen hen te hulp waren gekomen toen ze het echt nodig hadden. “Je moet mensen op straat helpen, wanneer ze hulp nodig hebben.”

Het protest heeft ondertussen een debat op gang gebracht over het geweld tegen vrouwen en de lakse reactie van politiek, politie en gerecht op zulke feiten, die vaak onbestraft blijven.

Onbestraft zullen de vermoedelijke daders, die vrij snel na de feiten werden opgepakt, niet blijven. In India duurt het normaal gezien verschillende maanden voor verdachten berecht worden, maar in dit geval is de procedure versneld.

Geen verdediging ‘uit morele overwegingen’

De vijf verdachten, tussen 19 en 35, verschenen al een eerste keer voor de rechter. Ze worden beschuldigd van ontvoering, verkrachting, doodslag en diefstal. Als de vermoedelijke daders schuldig worden bevonden, riskeert het vijftal de doodstraf. Geen enkele advocaat wil hen verdedigen na een boycot van de orde van advocaten in het district waar ze terecht staan. De orde had beslist een verdediging van de mannen “uit morele overwegingen” te weigeren. Bij de zesde verdachte wordt met de hulp van een beendertest onderzocht of hij -zoals hijzelf beweert- minderjarig is. Indien hij geen 18 is, wordt hij naar de jeugdrechtbank doorverwezen, die geen doodstraffen uitvaardigt.

De vriend van het meisje hield aan het geweld naast een gebroken been ook een immens trauma over. Hij deed onlangs zijn verhaal aan een lokaal televisiestation, dat zich nu echter geconfronteerd ziet met gerechtelijke vervolging. De politie stelde dat het interview tot de identificatie van het slachtoffer kan leiden, wat volgens de Indiase wetten verboden is. De privacy van het slachtoffer moet immers gevrijwaard blijven.

As in rivier Ganges

Al klinkt in India de roep naar de naam van het slachtoffer steeds luider, zodat onder meer een nieuwe wet tegen verkrachtingen naar haar genoemd kan worden. De broer en de vader van de vrouw lieten al verstaan dat de familie er geen probleem mee heeft dat haar naam bekendgemaakt wordt voor een goed doel.

De as van de jonge studente, die een van de eerste in haar familie was die hoger onderwijs genoot, werd in de heilige rivier Ganges verstrooid. Ondertussen zijn alweer een hele resem nieuwe gewelddadigheden tegen vrouwen gemeld. De Indiase regering heeft laten weten dat ze het geweld tegen vrouwen “met harde hand” zal bestrijden. (TE)