Lia Van Bekhoven staat stil de oprichting van de nieuwe partij van Nigel Farage. Met de Reform Party verzet de Britse politicus zich tegen de lockdownmaatregelen die de Britse regering neemt om de coronapandemie in te dijken.
Hij is terug, en dat is niet voor het eerst. Nigel Farage heeft de Brexit-partij ontbonden, en de gloednieuwe Reform Party opgestart. De man die meer comebacks had dan Frank Sinatra en Cher bij elkaar (hij was zeven keer leider van de Ukip-partij) gaat het met een nieuwe, anti-lockdownpartij proberen.
Tijdens een politieke bijeenkomst in de VS vorige week werd Farage door Donald – ‘mijn goede vriend’ – Trump, geintroduceerd als ‘de koning van Europa’. Opponenten noemen Farage, die eerder dit jaar premier Johnson bekritiseerde te lang gewacht te hebben met het uitroepen van de eerste lockdown, een ‘schaamteloze opportunist’. Wat Farage en de Amerikaanse president gemeen hebben is een bijna feilloos instinct voor de richting waaruit de populistische wind waait. In Londen zouden het de tegenstanders van lockdown zijn die de politieke windhaan in beweging brengen.
Nigel Farage heeft de Britse politiek getransformeerd. Kan hij het een tweede keer doen?
Boris Johnson deed vorige week wat hij tien dagen daarvoor zei nooit te zullen doen. Hij kondigde een tweede, landelijke lockdown aan. Met ingang van donderdagnacht gaan bedrijven dicht, sluiten de meeste winkels, gaat de horeca grotendeels op slot en is het verboden mensen thuis over de vloer te hebben. 72% van de Britten zegt hiermee te kunnen leven. Maar er is een kleine, zij het krachtige onderbuik van verzet. Zo’n 10% gelooft dat de lockdown een schandelijke aantasting is van het door God gegeven recht van de vrijgeboren Engelsman om de pub binnen te lopen als hij dat wil. Premier Johnson geeft de sterke indruk tot die groep liederlijke libertijnen te behoren als hij niet toevallig in Downing Street gezeten had. Het is geen verrassing dat degenen die lockdown zien als een onacceptabele beperking van hun persoonlijke vrijheden, even hartstochtelijk aanhangers zijn van een harde Brexit, een immigratieverbod en hervorming van instituten van de gevestigde orde als het Hogerhuis, het kiessysteem en de BBC, organen die de interesses van de Gewone Man verraden.
Er is geen schijn van kans dat de Reform Party kan doorbreken in het politieke kiesstelsel. Niemand die dat beter weet dan de vroegere Ukip-leider zelf. Farage stelde zich zeven keer kiesbaar voor een zetel in het Britse parlement om zeven keer te verliezen. Maar in de rol van stoorzender is hij onverslaanbaar. Er is slechts een kleine minderheid voor nodig om de druk op de regeringspartij op te voeren en daarmee de politiek van het hele land te veranderen.
Hij heeft dat eerder gedaan. Farage is immers de peetvader van ‘de Uittreding’ van het Verenigd Koninkrijk uit de Europese Unie. Als Mr. Brexit ‘hijgde hij in de nek’ van premier Cameron over de brexit totdat de laatste door de knieën ging en een referendum uitschreef over Europees lidmaatschap.
Zo’n 40 Conservatieve kamerleden zullen woensdag tegen een nieuwe lockdown stemmen. Ze zullen worden aangemoedigd door kiezers uit de middenstand, de horeca en andere grote en kleine bedrijven die het acute faillissement vrezen. Er is niet veel voor nodig om paniek te zaaien in de Britse regeringspartij. Het VK heeft het hoogste sterftecijfer in Europa. Dagelijks komen er meer dan 20.000 nieuwe coronagevallen bij. Wetenschappers hebben gewaarschuwd voor ‘in het ergste geval’ meer dan 80.000 doden.
In de fractie heerst diepe ontevredenheid over Johnsons aarzelende leiderschap en politiek onvermogen. Britse kranten voeren eindeloos anonieme ministers op die spreken van een shitshow en de stemming in de partij omschrijven als ‘grimmig’, ‘chaotisch’. ‘We’re fucked‘, zou een minister geconcludeerd hebben. Als Farage een bedreiging is, dan is Boris Johnson de eerste die dat gaat merken. Ook al zou de Reform Party maar 8% in de polls krijgen, zeker is dat die 8% van Conservatieve kiezers komt.
Met de brexit was de missie van Farage, een van de meest charismatische Britse politici, volbracht. Het afgelopen decennium had hij het klaargespeeld de ene premier na de ander in de richting van een steeds hardere brexit te duwen. Hij werd het slachtoffer van zijn eigen succes. Zijn Brexit Partij werd in de landsverkiezingen vorig jaar met de grond gelijk gemaakt. Farage verloor zijn baan in het Europese parlement en later zijn radioshow. Nog even hield hij de stoelen bezet bij de obligate praatshows op TV, maar dan meer als een oom die te lang op de bruiloft rondhing en niet wist hoe met goed fatsoen op te stappen. Met zijn nieuwe anti-lockdownpartij staat hij terug in de schijnwerpers, en is zijn aanwezigheid in de media opnieuw verzekerd.
Farage heeft de Britse politiek getransformeerd. Kan hij het een tweede keer doen?
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
