‘Langzaam maar zeker zet Bart De Wever België schaakmat en werkt hij aan een Vlaamse republiek’

Jules Gheude, pleitbezorger voor de aanhechting van Wallonië bij Frankrijk, analyseert de politieke zetten van ‘briljant strateeg’ en N-VA-voorzitter Bart De Wever.

‘De N-VA heeft alles georkestreerd.’ Dat stelde MR-voorzitter Olivier Chastel vast nadat hij hoorde dat Bart De Wever afgelopen weekend vervroegde verkiezingen op tafel legde.

Nogmaals toont de leider van de N-VA aan dat hij een briljant strateeg is. Hij wou het terrein heroveren dat hij met de gemeenteraads- en provinciale verkiezingen verloren had aan het Vlaams Belang. Om dat te bereiken koos hij ervoor in te spelen op migratie, een thema waar het Vlaamse kiespubliek uiterst gevoelig voor is. En dus verzette hij zich tegen het VN-migratiepact en stapte de N-VA er zelfs voor uit de regering.

Langzaam maar zeker zet Bart De Wever België schaakmat en werkt hij aan een Vlaamse republiek.

Aanvankelijk gaf premier Michel de indruk dat hij het spel goed gespeeld had. Hij verzocht de Kamer hem groen licht te geven om naar Marrakesh te gaan. Na het ontslag van de N-VA-ministers, belandde hij zo in Marokko aan het hoofd van een minderheidsregering (52 zetels op 150), maar kon hij toch de steun van België aan het pact uitdrukken: ‘Mijn land staat aan de juiste kant van de geschiedenis.’ Applaus.

De federale en regionale verkiezingen zullen op 26 mei 2019 plaatsvinden. Charles Michel wil de vijf nog resterende maanden gebruiken om inzake economie, veiligheid en klimaat knopen door te hakken. Daarvoor rekent hij nu op de verantwoordelijkheidszin van de oppositie voor steun dossier per dossier. Hij gaat er dan ook van uit dat de N-VA de voltooiing van projecten die de partij binnen de Zweedse coalitie heeft goedgekeurd niet zal ondergraven.

Voor de premier zet de herschikte coalitie het werk van de vorige verder en is er dus geen nood aan een vertrouwensstemming in de Kamer. Maar de dingen lopen vandaag niet zoals gepland. Een motie van wantrouwen zal door de PS worden ingediend en door SP.A, Ecolo, Groen, CDH en mogelijk ook N-VA worden ondertekend. De initiatiefnemers van deze motie vinden het noodzakelijk dat Charles Michel het programma van zijn nieuwe regering voor de Kamer komt toelichten. ‘Tot nu toe zat u op een stoel en een stoel heeft vier poten. Nu zit u op een driepoot’, zo stelde Francis Delpérée (CDH) het.

De premier zit in de val. Zijn hardnekkigheid zal tot het indienen van een motie van wantrouwen leiden. Die zal een meerderheid krijgen, met als gevolg dat de regering Michel II ontslag zal moeten nemen en er vervroegde verkiezingen komen.

De jongste peiling geeft aan dat de N-VA de grootste partij van het land blijft met 28 procent. Dat is een stijging van maar enkele procenten. Voor de eerste keer gaat die stijging overigens niet ten koste van het Vlaams Belang, dat van 11,3 procent klimt tot 11,7 procent. Mocht de PS de macht in Wallonië heroveren, met een progressieve coalitie, dan zou België totaal onbestuurbaar worden.

De Vlaamse regering heeft intussen ook een tweede klap aan Charles Michel toegekend met haar weigering om de verklaring van de ‘High Ambition Coalition’ op de klimaattop in Katowice te onderschrijven.

De premier zit in de val.

Langzaam maar zeker zet Bart De Wever België dus schaakmat en werkt hij aan een Vlaamse republiek. Misschien zal Charles Michel zich wanneer dit alles duidelijk wordt herinneren wat zijn vader Louis in 1996 aan de Franse krant Le Figaro vertelde: ‘Ik zou niet meer beweren dat rattachisme (een voorkeur om Wallonië ‘opnieuw’ te doen aansluiten bij Frankrijk, nvdr.) een gek idee is. (…) Tussen een Waalse staat die in zichzelf terugtrekt en Frankrijk, kies ik Frankrijk, want Wallonië is een “cul-de-sac” op economisch, sociaal en cultureel vlak.’

Jules Gheude is politiek essayist en stichtend voorzitter van de Staten Generaal van Wallonië, dat pleit voor de aanhechting van Wallonië bij Frankrijk mocht België uit elkaar vallen. Zijn laatste boek ‘Waals testament – Ongemakkelijke waarheden over de toekomst van België’ werd in 2017 door Uitgeverij Doorbraak gepubliceerd, met een inleiding van Bart Maddens (KU Leuven).