De verkrachtingszaak tegen Dominique Pelicot (72) en vijftig andere mannen kent donderdag of vrijdag haar ontknoping. De verdachten riskeren celstraffen tot twintig jaar, de meeste voor de verkrachting met verzwarende omstandigheden van Gisèle Pelicot. De rechtszaak in Avignon hield Frankrijk en de rest van de wereld maandenlang in de ban en maakte van Gisèle Pelicot een symbool van de strijd tegen seksueel geweld.
Hoofdbeklaagde Dominique Pelicot drogeerde en verkrachtte negen jaar lang, tussen juli 2011 en oktober 2020, zijn toenmalige echtgenote Gisèle Pelicot. Hij nodigde ook tientallen mannen online uit om zijn bewusteloze vrouw te misbruiken. Pelicot filmde de feiten en bewaarde de beelden op zijn computer, waardoor de mannen konden worden geïdentificeerd.
De verdachten zijn mannen tussen 27 en 74 jaar uit alle lagen van de samenleving. Er zit onder meer een journalist, een brandweerman en een ingenieur bij. Dominique Pelicot gaf zijn schuld toe en vroeg op het einde van het proces dat op 2 september begon, om vergiffenis. Hij roemde ook de “moed” van zijn ex-echtgenote Gisèle.
Wat de zaak zo uitzonderlijk maakt, is het feit dat Gisèle Pelicot ervoor koos om het proces niet achter gesloten deuren te houden. Ze vroeg een publiek proces ‘om de kijk op verkrachting in de samenleving te veranderen’. ‘De schaamte moet van kamp veranderen’, zei ze. Het werd de leuze van feministisch protest. In de plaats van een anoniem slachtoffer werd Gisèle Pelicot een boegbeeld met een universele boodschap. Haar afbeelding prijkt op muren in Avignon, Parijs en New York.
‘Dit proces heeft onze samenleving wakker geschud wat betreft onze relatie met anderen en de meest intieme relaties tussen mensen’, zei een van de aanklagers tijdens het proces. In de nasleep van de zaak Pelicot kondigde de Franse regering eind november nieuwe maatregelen aan voor de aanpak van seksueel geweld.
