‘Eredoctoraat voor Merkel is onbegrijpelijk en misplaatst’

Het Vlaams Belang vindt het onbegrijpelijk dat Duits Bondskanselier Angela Merkel in de bloemetjes wordt gezet door de twee grootste Vlaamse universiteiten. Voorzitter Tom Van Grieken: “Volgens ons draagt zij een grote verantwoordelijkheid voor de meest ontwrichtende immigratiecisis uit de recente Europese geschiedenis.”

Wie beweert dat Bondskanselier Merkel de politica bij uitstek is die “de waarden van de westerse, democratische rechtsstaat vertegenwoordigt” (Rik Torfs) zet de wereld op zijn kop. Precies het omgekeerde is het geval.

Democratie en rechtsstaat

In zijn brandbrief ‘Volksverhuizing’ herinnert voormalig Tsjechisch president Vaclav Klauseraan dat geen enkele Europese regering over een democratisch mandaat beschikt(e) om de poorten voor massale immigratie open te zetten. Dat geldt uiteraard ook voor Bondskanselier Merkel. Gezaghebbende Duitse grondwetspecialisten zoals Udo di Fabio toonden aan dat Merkel met haar eigengereide optreden het parlement miskende en bovendien geldend recht brak.

Respect voor de democratische rechtsstaat ziet er anders uit. Dat Merkel op de koop toe andere lidstaten via het fameuze spreidingsplan vriendelijk uitnodigde mee op te draaien voor de gevolgen van haar beleid, was bovendien niet van aard om de veel bezongen Europese verstandhouding en samenwerking te bevorderen. Getuige daarvan de conflicten met een aantal Oost-Europese lidstaten.

Symbool

Ook wie betwist dat Angela Merkel de massale immigratie op gang heeft gebracht, kan er niet omheen dat haar beleid aan de andere kant van de Middellandse Zee begrepen kon worden als een collectieve uitnodiging en volgens ons minstens heeft gewerkt als een brandversneller. Haar ‘Willkommenspolitik’ is dan ook het symbool geworden voor een ongebreidelde immigratie die op termijn de fundamenten van de Europese samenleving dreigt te ondergraven. Het gaat hier niet alleen om een verhoogd terreurgevaar – zoals het inreizen van jihadi’s en de recente aanslag in Berlijn – of de import van religieuze intolerantie en specifieke vormen van criminaliteit – zoals de massa-aanranding in Keulen.

Het gaat over meer. Zoals peilingen aantonen, leeft er onder de bevolking ook een uitgesproken vrees dat de massa-immigratie onze manier van samenleven zal aantasten.

Dat ze er door de massa-immigratie niet alleen sociaaleconomisch, maar ook in cultureel opzicht op achteruit zal gaan. Dat bepaalde verworvenheden en vrijheden die wij vandaag als evident beschouwen, op de helling zullen komen te staan. Kortom, dat de veelgeroemde ‘verrijking’ in de praktijk een verarming zal zijn. Een vrees die volgens het Vlaams Belang helaas niet ongegrond is.

Dit alles in acht genomen, is de uitreiking van het eredoctoraat aan Bondskanselier Angela Merkel niet alleen onbegrijpelijk, maar zelfs misplaatst.

Spagaat van formaat

In een opiniestuk stelt N-VA-voorzitter Bart De Wever dat het niet aan hem is om het eens of oneens te zijn met de uitreiking van een eredoctoraat door Vlaamse universiteiten. Dit is uiteraard te gek voor woorden. Wellicht is Bart De Wever de tijd vergeten dat zijn partij samen met het Vlaams Belang in het parlement en in de straten van Leuven protesteerde tegen de toekenning van een eredoctoraat aan koning Philippe.

De aanleiding van zijn opiniestuk is uiteraard de prominente aanwezigheid van zijn partijgenoot Geert Bourgeois op deze plechtigheid. Aangezien die haaks staat op de herhaalde kritiek die De Wever op het beleid van Merkel leverde, is zijn demarche begrijpelijk. Geloofwaardig is ze echter niet.

Als het de N-VA menens was geweest met haar kritiek op de politiek van Merkel, had ze op de uitreiking van het eredoctoraat moeten wegblijven. Dat Geert Bourgeois het echter nodig vond deze plechtigheid met zijn aanwezigheid op te luisteren, is – om het zacht uit te drukken – niet bepaald een uiting van consequentie te noemen.

N-VA én Merkel: één lijn

De bewering van Bart De Wever dat Merkel ondertussen in daden dicht bij de N-VA-lijn zit, maakt maar weinig indruk, aangezien de N-VA in daden altijd dicht bij de Merkel-lijn heeft gezeten. In de praktijk heeft de Belgische regering zowat hetzelfde gedaan als Merkel en de immigratiestroom eerder beheerd in plaats van beheerst.

Stoere woorden zo nu en dan voor de camera’s dienden hooguit om een gebrek aan daden in de regering te compenseren en te camoufleren. Doeltreffende maatregelen om de instroom te beperken en de uitstroom te vergroten – zoals de verstrakking van de gezinshereniging voor asielzoekers en een drastische uitbreiding van de capaciteit in de gesloten instellingen voor illegalen – bleven en blijven uit. Het resultaat hiervan laat zich aflezen uit de cijfers: een instroom van 50.000 asielzoekers in 2015 en een recordaantal erkenningen in 2016.

Consequent onconsequent

Met de vaudeville die de N-VA rond de toekenning van een eredoctoraat aan Angela Merkel opvoerde, toont de N-VA nogmaals aan dat er tussen woord en daad een kloof gaapt van formaat. Ze is daarbij niet aan haar proefstuk toe. Op een overmaat aan consequentie hebben we de N-VA de afgelopen jaren niet kunnen betrappen. Als de N-VA de afgelopen jaren in iets consequent is geweest, is het in haar inconsequentie. Helaas.