‘Een Windsor-baby is ‘rolling news’. Hoewel het allesbehalve nieuws is’

‘In Londen is een vrouw bevallen van haar derde kind. Ongeveer negen maanden na conceptie. Ongelooflijk. Ik weet het’, schrijft Lia Van Bekhoven.

Er was, voor de deur van het St Mary’s ziekenhuis, een stadsomroeper met een ingewikkelde mantel en een hele grote bel: ‘O yae, o yae we’ve got a royal baby, a prince‘. Voor degenen die reeds naar de 21ste eeuw verhuisd waren, was er een aankondiging op Twitter. Daarvoor hadden verslaggevers van BBC News en Sky TV urenlang, namens de natie, gespeculeerd over de stand van zaken van het koninklijke geboortekanaal.

Het was een royal ‘Groundhog Day’. Zelfde ziekenhuis, zelfde hoofdrolspeler, zelfde gebrek aan nieuws. Ik moest denken aan een BBC presentator die bij een eerdere koninklijke bevalling zei: ‘Straks, na het nieuws, gaan we verder met geen nieuws’. Zelfs de fans waren dezelfde. De 82-jarige Terry Hutt had 15 dagen op een bankje buiten het ziekenhuis geslapen. Hij had tegenstrijdige berichten gehoord over de datum waarop Kate was uitgerekend. Hij had geen een koninklijke bevalling gemist ‘sinds Napoleon’, geloof ik dat hij zei. Een jongen! Geboren op St George’s Day! Dag van de Engelse patroonhelige! In Brexit Britain wordt het niet beter.

Er was opwinding over de mediaopwinding op de stoep tegenover de kraamafdeling. Een Windsor-baby is rolling news. Hoewel het allesbehalve nieuws is. We wisten toen Kate een half jaar geleden aankondigde zwanger te zijn, dat de koninklijke vliezen rond deze tijd zouden breken.

Desondanks kreeg de Britse pers het voor elkaar gezamenlijk tachtig pagina’s te publiceren over de nieuwe prins van Cambridge. Het laatste kind overigens voor William en Kate. Volgens lichaamsdeskundige Judi James in de Sun, komen er in dat gezin geen nazaten meer bij. Hoe Judi dat weet? Prins William ‘stond iets opzij van zijn vrouw met zijn handen voor zijn onderlichaam gevouwen in de pose van het vijgenblad’. Een duidelijk signaal ‘dat hij niet meer kinderen wil’.

Van Kate wordt niks meer verwacht. Niet alleen heeft ze een diversiteit aan erfgenamen afgeleverd (er waren tijden dat je onthoofd werd als je het verkeerde soort produceerde) ze had in recordtijd haar vleeskleurige panty’s weer aan. ‘Beauty is your duty‘, zoals Britse vrouwen in de tweede wereldoorlog te horen kregen teneinde eigenwaarde en ’s lands moraal op te vijzelen.

Een vrouw die nog geen zeven uur eerder een kind uit haar lichaam geperst heeft, wil beleefd genegeerd worden. Het laatste wat ze wil is met glanzend haar en hoge hakken voor ’s werelds media poseren. Ze wil naar bed, ze is misselijk van de slaap, haar onderlichaam doet zeer en haar borsten lekken.

Ik leefde maanden na een bevalling nog in broeken met elastieke tailles. OK, ik had geen stylist die aan mijn ziekenhuisbed mijn hair kwam föhnen, niemand die zei: armen omhoog, deze rode jurk met witte kraag van £ 4.000 van ontwerper Jenny Packham is perfect voor de close-up.

Maar dan nog. Als je je onderlijf uren na een bevalling in een panty kan hijsen zegt dat maar een ding: wij zijn de show, en niemand die de show, bekend als het Huis van Windsor, kan tegenhouden.