Econoom Martin Lück: ‘Beleggers maken zich zorgen over de bromance tussen Trump en de techbonzen’

Donald Trump geldt als een man van de markten, maar op de beurs is zijn tweede presidentschap tot nu toe een flop. Veel beleggers hadden zich verheugd op belastingverlagingen en deregulering, maar op de aandelenmarkten is daar niets van te merken.

De toonaangevende Amerikaanse index S&P 500 staat na een korte opleving ongeveer op hetzelfde niveau als vóór de presidentsverkiezingen van 5 november 2024. ‘Dat komt vooral door de technologieaandelen, die de beurs domineren en jarenlang de drijvende kracht waren’, zegt Martin Lück, oprichter van het onderzoeks- en adviesbureau Macro Monkey en daarvoor jarenlang beleggingsstrateeg . ‘Die aandelen zijn enorm hoog gewaardeerd. Dat er op een gegeven moment een correctie zou komen, stond vast.’

Maar wat is de oorzaak van de zwakke prestaties van de techaandelen?

Martin Lück: Ten eerste is er de nauwe band tussen de techelite en Trump. Het verontrust beleggers dat de techbonzen zich onderwerpen aan een irrationele autocraat en bij zijn inauguratie als schooljongens stram in de houding stonden.

Niemand weet hoelang hun bromance met Trump, die tijdens zijn eerste ambtstermijn de techgiganten nog wilde opsplitsen, standhoudt en welke gevolgen een breuk zou hebben.

Trumps handelsoorlog: ‘Vergif met vergif bestrijden is geen goed idee’

Zijn er nog andere redenen?

Lück: Het succes van het Chinese start-upbedrijf Deepseek heeft het thema artificiële intelligentie ontdaan van zijn magie.

Hoewel men de gegevens uit China met een korreltje zout moet nemen, roept het feit dat Deepseek slechts enkele miljoenen dollars zou hebben gekost en goed functioneert, de vraag op of AI uiteindelijk niet gewoon een commodity is, een algemeen beschikbare grondstof.

En omdat tech-aandelen door AI zo hoog waren gewaardeerd, wordt nu alles in perspectief geplaatst.

Het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden heeft zojuist Trumps plan goedgekeurd om 4500 miljard dollar aan belastingverlagingen door te voeren en 2000 miljard dollar aan uitgaven te schrappen. Kan dat plan voor een economische opleving zorgen?

Lück: Dat zou kunnen, als de plannen concreet worden en ook duidelijk wordt hoe ze gefinancierd worden. Dan kunnen de effecten op de omzet en winst van individuele bedrijven worden berekend.

Nadelig zou echter zijn als de overheidsuitgaven breed worden teruggeschroefd en ambtenaren worden ontslagen, omdat dan de vraag wegvalt.

Trump blaast koud en warm wat de invoerheffingen betreft. Eerst dreigt hij met hoge tarieven voor Canada en Mexico, vervolgens stelt hij ze uit, hoewel de buurlanden slechts minimale concessies doen. Hoe ziet de beurs dat?

Lück: Dat valt onder Trumps incompetentie. De enige economische factor die hij als vastgoedondernemer begrijpt, is de rente. Hij snapt niet dat het de Amerikaanse consumenten en bedrijven zijn die invoerrechten moeten betalen.

Op een gegeven moment zou de economische groei onder het potentiële groeitempo kunnen dalen. Dan zullen de Amerikanen zien dat de keizer geen kleren draagt.

Over het geheel genomen zendt de Amerikaanse economie merkwaardige signalen uit: de beurzen kwakkelen en het consumentenvertrouwen daalt. Nog verwarrender is dat de rendementen op Amerikaanse staatsobligaties – die bij hogere inflatieverwachtingen juist zouden moeten stijgen – recent ook weer zijn gedaald. Wat is er aan de hand?

Lück: De obligatierentes en daarmee de kosten voor nieuwe staatsschulden zijn sinds het late najaar sterk gestegen, omdat Trumps verkiezingswinst zich begon af te tekenen. Iedereen vreesde immers dat de staatsschuld onder hem zou exploderen.

Maar nu verzwakt de economie en denken veel investeerders dat de aangekondigde invoertarieven geen inflatoir effect zullen hebben. Dat is echter een misvatting: zodra die tarieven van kracht worden, zullen ook de obligatierentes weer stijgen. De Amerikaanse schuldpositie zal verslechteren. En ook de inflatie zal verder toenemen – prognoses gaan uit van ruim 3 procent dit jaar.

Dan zou de Amerikaanse centrale bank, de Federal Reserve , die op voet van oorlog met Trump staat, de rente moeten verhogen.

Lück: Of dat, of de markt gelooft dat de Fed zich gewonnen geeft, zich onderwerpt aan Trump en de inflatie niet onder controle krijgt.

Ik ben er zeker van dat hij de centrale bank vanaf 2026 naar zijn hand wil zetten. Dan loopt de termijn van voorzitter Jerome Powell af en kan Trump de Fed met vazallen vullen.

Op dit moment lijkt er echter sprake van een adempauze in de strijd tussen Trump en de Fed.

Wat betekent dat voor 2025?

Lück: Dat de VS in een situatie kan belanden zoals in 2022, namelijk stagflatie – een stagnerende economie in combinatie met inflatie. Aandelen zouden daaronder lijden omdat de economie verzwakt, terwijl obligaties geraakt worden door de oplopende inflatie.

Hoe prettig dan dat we hier in Europa zijn, waar de aandelen het beter doen dan in de VS. Hoe komt dat?

Lück: Omdat Europa economisch gezien op een dieptepunt zit en Europese aandelen 40 procent lager gewaardeerd zijn dan Amerikaanse.

Dat biedt investeerders koopkansen. Als de Europese economie zich herstelt, de reële lonen blijven stijgen en de consumptie toeneemt, dan is die opmars gerechtvaardigd.