In Duitsland klust een op de vier leden van de Bondsdag, het Duitse parlement, bovenop hun parlementaire taken bij. In totaal verdienden de parlementsleden de afgelopen regeerperiode ongeveer 26,5 miljoen euro. Vooral politici van de Union, het kartel tussen de CSU en de CDU van Bondskanselier Angela Merkel, horen bij de grootverdieners.
De Duitse parlementsleden verdienen een brutomaandloon van €9.327 waarboven een belastingvrij bedrag komt van €4.318, dat de vaste kosten moet dekken. Toch verdienen heel wat onder hen nog riant bij. De transparantiewaakhond abgeordnetewatch.de heeft vandaag cijfers gepubliceerd met de inkomsten van de 655 Duitse parlementsleden. Daaruit blijkt dat een op de vier afgevaardigden inkomsten ontvangt bovenop hun politieke wedde.
In Duitsland moeten de parlementsleden hun jaarlijkse inkomsten verplicht aangeven, maar wel per schijf van 1000 euro. Verdienen ze bijvoorbeeld €1999, dan mogen ze nog steeds aangeven dat ze in de schijf tussen de €1000 en de €2000 vallen.
Torenhoge bedragen
Abgeordnetewatch is uitgegaan van het minimum, en berekende zo dat de Duitse parlementsleden in totaal 26,5 miljoen euro hebben verdiend sinds 2013. Indien ze hadden uitgegaan van het maximumbedrag, had het opgelopen tot 48,7 miljoen euro.
Onder de grootverdieners bevinden zich vooral politici van de christendemocratische Union, het kartel tussen de Beierse CSU en de CDU van bondskanselier Angela Merkel. Dé grootverdiener in de Bondsdag is Graaf Philipp von und zu Lerchenfeld (CSU). Hij verdiende sinds 2013 maar liefst tussen de 2.198.500 en de 3.116.000 euro bij.
Maar ook voormalig minister van Onderzoek Heinz Riesenhuber verdiende als plaatsvervangende voorzitter van de raad van bestuur van het Zwitserse HBM Healthcare Investments sinds 2013 minstens €350.000. Al is dat bedrag nog een erg voorzichtige schatting; alleen in 2015 verdiende hij zeker €250.000.
Ook de huidige voorzitter van het Parlement, Norbert Lammert (CDU), heeft de laatste jaren niet stilgezeten. Samen met afgevaardigde Joachim Poß (SPD) verdiende hij de afgelopen jaren tot €200.000 bij de steenkoolfabriek RAG. Opmerkelijk detail, RAG ontvangt nog steeds overheidssubsidies.
Opvallend is ook de dubbele rol van voormalig minister van Gezondheid en vice-voorzitter van de Bondsdag Ulla Schmidt (SPD). Zij verdiende de afgelopen jaren tot €416.000 bij in de raad van bestuur van K&S Sozialbau. Zoals de naam reeds doet vermoeden, baat dat familiebedrijf in Duitsland 32 verzorgingstehuizen uit. Bij onze Oosterburen zijn de tarieven voor de verzorgingstehuizen de afgelopen jaren fel toegenomen.
Duitse politieke cultuur
Ondanks het feit dat er in de Duitse politiek torenhoge bedragen worden bijverdiend, maakt men in er in Duitsland- in tegenstelling tot de commotie van de afgelopen maanden in België – niet zo’n probleem van. De Duitse kranten maken wel melding van de publicatie, maar het lijkt alsof er amper een vuiltje aan de lucht is. Ook andere politieke partijen zoals die Grünen en Die Linke stellen de riante bijverdiensten van hun concullega’s nauwelijks in vraag. De Alternative für Deutschland maakt er af en toe misbaar over, maar haar eigen partijfinanciering bleek de afgelopen jaren dan weer niet altijd even koosjer.
Volgens Job Janssen, politiek journalist in Berlijn, heeft een en ander te maken met de politieke cultuur in Duitsland. ‘Als je in Berlijn naar een partijcongres gaat, begeef je je schijnbaar op de luchthaven. Je moet je eerst door tal van gesponsorde spullen murwen alvorens je de daadwerkelijke conferentie bereikt. Toen ik op een congres eens naar deze sponsoring vroeg, reageerde de partij in kwestie als door een wesp gestoken. Ze vinden het allemaal verantwoord, want alles gebeurt op een transparante manier. Bovendien zijn de partijen er effectief van overtuigd dat bedrijven zich op deze manier maatschappelijk willen inzetten. Daardoor ontstaat er een inner network society waardoor de politiek en het bedrijfsleven wel eens durven te overlappen. ‘
Bovendien is het voor Duitse partijen toegelaten om giften te ontvangen van personen of bedrijven, al moeten sommen boven €10.000 in de jaarrekening worden opgenomen en sommen boven de €50.000 verplicht worden aangegeven bij de voorzitter van de Bondsdag. ‘Veel Duitse politici, waarond Bonsdkanselier Merkel, gaan overigens speechen op bedrijfsevenementen. Als tegenprestatie worden die bedrijven dan weer aan tafel uitgenodigd bij de politici’, aldus Janssen.
Nochtans is er ook voor de Duitsers een grens, zeker wanneer politici na hun mandaat aan de slag gaan in bedrijven die verband houden met hun taak als minister. Zo kwam Matthias Wissmannonder vuur te liggen vlak nadat hij zijn mandaat in de Bondsdag had neergelegd. Het voormalige lid van de CDU was bovendien nog minister voor Verkeer.
Die kritiek kwam onlangs wel terug bij het Duitse dieselschandaal, toen bleek dat de grote Duitse autoconstructeurs jarenlang ‘ongemerkt’ software konden manipuleren en onderlinge afspraken konden maken. Volgens critici was het schandaal zo wijdverbreid, dat politici er wel iets van moesten weten, maar doelbewust hun mond hielden.
Verkiezingen Duitsland 2017
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
