‘De menselijkheid wordt langzaam hersteld’: het originele parcours van Tyre Nichols, politieslachtoffer

Hij zou beroemd worden, beloofde hij aan zijn moeder. Hij hield van countrymuziek. Hij bedankte in een van zijn laatste Facebookposts de staat Tennessee, omdat die buitengewoon mooie zonsondergangen produceert. Wie was Tyre Nichols, de 29-jarige man die overleed nadat hij door de politie van Memphis in mekaar werd geslagen?

Fotograferen was een van zijn passies. Hij noemde zijn fotografiewebsite This California Kid. Dat was hij: een joch uit Californië.

Na de scheiding van zijn ouders leefde Tyre Nichols met zijn vader in Sacramento, Californië. Daar groeide hij op, terwijl zijn moeder in Memphis, Tennessee, woonde – ruim 3000 km van hem verwijderd. Tyre was de jongste van vier kinderen, een nakomertje, 12 jaar jonger dan het voorlaatste kind.

Zijn vader werd ziek en zou sterven voor Tyre zijn secundair had voltooid. Tyre moest intrekken bij kennissen. Hij leed aan de ziekte van Crohn, die maakte dat hij mager was en bleef.

Zijn uitlaatklep in een moeilijke situatie was het skateboard en een groepje min of meer gelijkgestemde non-conformisten. ‘We waren een groep van kleine rebellen’, legde Angelina Paxton (28) uit aan The New York Times. Nichols was vaak de stem van matiging, zei ze, degene die hen weghield van confrontatie en ernstig onheil. ‘Hij was chill. Hij was vreedzaam. Hij was ontspannen’. ‘Hij was degene die zei: “Kom nou jongens”.’

Wat haar ook opviel: hij voldeed niet aan het cliché van de zwarte in Californië. Als hij muziek draaide voor vrienden kon dat evengoed country zijn als Tupac. Hij had iets met country.

Paxton en Nichols leerden elkaar kennen op weg naar een evenement van een kerkgemeenschap. Die kerkgemeenschap deed pogingen om jongeren uit de handen van bendes te houden. Het skateboard paste ook in die logica: bendeleden skaten niet, althans niet in Sacramento. Het skateboard was behalve een uitlaatklep ook een onafhankelijkheidsverklaring, een verklaring van individualisme.

‘Als je naar de slechtere scholen gaat’, aldus Paxton in The Commercial Appeal, de grootste krant in Memphis, ‘dan kun je kiezen voor gangs en allerlei gekte, of je kunt kiezen voor sport’. Er was nog een derde optie: ‘Je kunt een outcast worden en deel uitmaken van een straatteam’.

Nichols, ging ze verder, ‘was anders dan de anderen in het straatteam. Hij wilde geen deel uitmaken van het straatleven. Hij was een vrije geest, en het skaten gaf hem vleugels’.

‘Als hij skate’, aldus Paxton, nu weer geciteerd in The New York Times, ‘was het alsof hij niet langer bezorgd was. Alsof niets er toe behalve na een trick te landen’.

Nichols geraakte geïnteresseerd in fotografie, volgde lessen. Hij was, blijkt uit zijn Facebookposts, politiek geïnteresseerd, sympathiseerde met Black Lives Matter. Hij was, zei Paxton aan de Times, als zwarte man op zijn hoede voor de politie. Zijn Facebookposts toonden scepticisme rond de regering en het economisch systeem, hij was begaan met de inheemse bevolking, geïnteresseerd in de geschiedenis van de zwarten, leek in te stemmen met een aantal samenzweringstheorieën, onder meer rond de dood van president Kennedy en de origine van AIDS.

Hij leefde van job naar job, kreeg een kind bij een vriendin, en voelde de noodzaak om meer geld te hebben.

‘Op een bepaald punt’, zei Paxton aan de Times, was hij ongeveer voltijds bezig om ‘uit te vissen wat hij wilde aanvangen met zijn leven‘.

Verhuis naar Memphis, Tennessee

Hij besliste in 2020 om naar Memphis te verhuizen, waar hij introk bij zijn moeder en stiefvader. Zijn verhuis viel min of meer samen met het begin van de pandemie.

Nichols hield contact met zijn vrienden uit Sacramento, en was, volgens iedereen, blij met de verhuis, al miste hij zijn kind en al stak het dat hij diens verjaardagen alleen moest vieren. Er was het materiële voordeel. Memphis is stukken goedkoper dan Californië. Je betaalt er, grapte hij, geen 10 dollar voor een pakje sigaretten. Hij genoot van de nabijheid en de kookkunst van zijn moeder. Hij beloofde haar dat hij ooit beroemd zou worden.

Hij vond een park om te skaten en om zonsondergangen te fotograferen. Op zijn website legde hij uit dat hij met foto’s iets kon uitdrukken dat hij met woorden niet kon overbrengen. Hij wou proberen om anderen door zijn ogen te laten kijken.

Hij was gelukkiger dan ooit, meldde hij aan Sacramento. Al was er niet alleen geluk.

De dood van George Floyd onder de knie van agent Derek Chauvin in mei 2020 werd, was een moment van vertwijfeling. Hij publiceerde op Facebook een tekening naar de foto van Malcolm X met een wapen in aanslag. ‘Omdat ik een zwarte zoon heb’, schreef hij als commentaar, gevolgd door een hart. Maar vrij kort daarna zag hij weer hoop. ‘Veel meer agenten’ toonden solidariteit met de protesten, en liepen langs betogingen ‘zonder matrakken en krachtige wapens’. ‘De menselijkheid wordt LANGZAAM hersteld!’, voegde hij toe.

Er was nog een ander probleem. Hij had ook in Memphis moeite om centen te verdienen.

Zo’n negen maanden voor zijn dood ging hij aan de slag als chauffeur voor FedEx, wellicht na bemiddeling van zijn stiefvader, die er al werkte. Hij kreeg de namiddagshift. Met zijn inkomsten kon hij zich een auto aanschaffen. Hij spaarde voor een vliegticket om zijn vierjarige zoon even te laten overkomen, en wou een eigen woning zoeken.

Zijn stiefvader, Rodney Wells, had gedacht/gehoopt dat de voltijdse baan het einde zou worden van zijn skateboardpassie. ‘Jongen, je moet dat skateboard laten staan”, vertelde hij hem, ‘Je wordt te oud. Je moet elke dag gaan werken’.

‘Yeah right!’ luidde het sceptische antwoord. Nichols bleef gewoon skaten.

Hij overwoog om zelf politieman te worden, vertelde hij Paxton tijdens hun laatste gesprek. Hij overwoog het omdat hij, zei ze aan The Commercial Appeal, ‘een voorbeeld wilde stellen voor zijn zoon’.

In de Times zei ze dat hij dacht ‘dat de eenvoudigste manier om het systeem te veranderen er misschien in bestond het systeem te worden’.

Paxton reisde naar Memphis om de afscheidsdiensten voor haar vriend te kunnen bijwonen.

Een tijdje geleden overwoog ze zelf uit Sacramento te verhuizen naar de staat Georgia. Tijdens haar prospectietocht maakte ze een tussenstop in Memphis. Terwijl Tyre en zij op de motorkap van haar auto zaten, legde ze hem haar twijfels over de verhuis voor. Hij moedigde haar aan om de stap te zetten.

‘Ik had nooit gedacht dat ik aan de andere kant van het land zou wonen”, zei hij haar. ‘En kijk nu: ik ben nooit gelukkiger geweest. Noem het God, noem het het universum, noem het wat je wil – er is een plan voor jou en je volgt het gewoon. Je moet het niet in vraag stellen’.

Hij hield van Tennessee, vertelde Paxton aan The Commercial Appeal. ‘“D’r is hier iets”, zei hij, “Het is zo vrij. Dit is Gods land.”’

‘Het is ironisch’, ging ze verder, ‘dat deze man op deze grond stierf. In zijn laatste grote Facebookpost schreef hij letterlijk “Tennessee, je hebt het weer klaargespeeld” boven een foto van een zonsondergang’.