Dagboek bij de Belgische Syriëstrijders: Op zoek naar Nederlands meisje: ‘Moederhart huilt dag en nacht’

‘Hopelijk is ze nog in leven’, denkt Montasser AlDe’emeh in de lege straten van Idlib. ‘Ze’ is een Nederlands meisje dat zich tot de islam bekeerde en naar Syrië trok. ‘Ik word gek van verdriet. Een moederhart huilt dag en nacht’, zei de moeder tegen AlDe’emeh, op zoek naar haar dochter.

Hier sta ik dan. In Idlib klinkt het constante geluid van de wind, loeiend door lege, achtergelaten straten. Er is weinig leven te bespeuren in deze wijk. Geleidelijk aan wordt de stilte verbroken door het geraas van gevechtsvliegtuigen. Ik stort neer op de grond. In Idlib waar ze een tijdje woonde, kan ik haar nergens vinden. In Allepo ook niet. Waar is ze dan gebleven? Hoe is het met haar? Hopelijk is ze nog in leven.

‘Ze’ is een Nederlands meisje dat begin dit jaar naar Syrië was vertrokken. Haar moeder had in het begin nog contact met haar, maar sinds midden maart liet ze niets meer van zich horen. Ze bekeerde zich tot de islam en was verontwaardigd over het onrecht in Syrië. Ze vertrok. Een van verdriet krimpend moederhart bleef achter. ‘Ik word gek van verdriet. Een moederhart huilt dag en nacht’, aldus de moeder. Het deed haar hart zeer om haar dochter uit het huis te zien verdwijnen. ‘Ze was werkelijk mijn alles’, zegt haar door verdriet gegijzelde moeder.

Ik stap verder. De weg gaat eindeloos verder. Een Nederlandse strijder vertrouwt me toe dat het Nederlandse meisje in de Syrische stad Raqqa woont. De stad staat onder controle van de Islamitische Staat (IS).

Het meisje is er hoogstwaarschijnlijk met een IS-strijder getrouwd. De Belgische en Nederlandse strijders in de stad hebben de eed van trouw aan kalief Abu Bakr al-Baghdadi gezworen. In de stad waar het Nederlandse meisje verblijft, werd de shariawetgeving ingevoerd.

Haar moeder was heel gelukkig toen ze vernam dat haar dochter in Raqqa woont. Het enige wat ze nu nog wilt, is haar dochter spreken. Ze is zelfs bereid om haar dochter in Raqqa te bezoeken. ‘Ik mis mijn kleine meid ontzettend. Ik kan mijn dochter niet aan haar lot overlaten. In Nederland is er niemand die iets doet. Het enige wat ik kan doen, is afwachten en mijn reis naar Syrië voorbereiden’, aldus haar bezorgde moeder.

Een imam uit Aleppo zegt dat familiebanden volgens de islam sowieso onderhouden moeten worden. Hij citeert een Koranvers: ‘En jullie Heer heeft bepaald dat jullie niets dan Hem alleen aanbidden, en goedheid betrachten tegenover de ouders. Als één van de twee of beiden de ouderdom bereiken in jouw aanwezigheid, zeg dan nooit ‘foei’ tegen hen, snauw hen niet af en spreek tot hen een vriendelijk woord. En wees zachtmoedig voor beiden, en nederig en liefdevol, en zeg: “O mijn Heer, schenk hun Genade, zoals zij mij opvoedden toen ik klein was.’ (17:23-24)’

Volgens de imam hangt wel veel af van hoe de ouders met hun dochter omgaan. ‘Als de ouders de keuze van hun dochter niet accepteren, dan moeten ze er ook niet van verschieten dat ze geen contact meer wil met hen. Toch is het volgens de islam niet toegestaan om je relatie met je ouders te verbreken. Ik raad het meisje aan om haar weg op het pad van de islam verder te zetten, maar ook om zo snel mogelijk contact met haar moeder op te nemen. Ook zij heeft recht op geruststelling.’