Dag tegen Vrouwenbesnijdenis: ‘Seks met mijn man is moeilijk. Er is geen harmonie’
Hoewel vrouwenbesnijdenis er al bijna tien jaar illegaal is, zijn in Egypte 27 miljoen meisjes en vrouwen genitaal verminkt. Dat is wereldwijd het derde hoogste cijfer. Het zou nog hoger liggen, mochten er geen moedige stemmen opstaan die willen dat geen enkel meisje nog besneden wordt.
Noha wil dat het percentage van besneden meisjes en vrouwen van 87% naar 0% gaat. Ze werkt als vrijwilliger in Tamouh, een landelijk dorpje in Giza. Tijdens workshops leert ze de mensen wat het betekent om genitaal verminkt door het leven te moeten.
De ngo Plan International steunt het centrum dat de workshops organiseert. “In het begin was het niet makkelijk. De meisjes durfden hun mond niet open te doen in het bijzijn van de mannen”, zegt Noha. “Maar na verschillende workshops verdween de schroom.”
Amel is negen en heel gedreven. Ze weigerde besneden te worden nadat een vriendinnetje doodbloedde… Ook zij is vastberaden in haar strijd tegen genitale verminking: “In mijn dorp wil ik vrouwenbesnijdenis uitroeien omdat het zo’n schadelijke invloed heeft op onze samenleving. De workshops zijn nuttig. Er moeten er meer komen, wereldwijd. Iedereen moet beseffen wat de impact is van genitale verminking.”
In het dorpje Tamouh vechten niet enkel vrouwen en meisjes tegen genitale verminking. Ook mannelijke vrijwilligers zoals Ahmed Fathy maken van elke gelegenheid gebruik om zich in hun omgeving uit te spreken tegen de praktijk. “Ik heb niet genoeg geld om zelf workshops of lezingen te organiseren”, zegt hij. “Maar ik snijd het onderwerp aan op drukke ontmoetingsplaatsen, zoals koffiebars en bijeenkomsten met de familie. Ik begin ook discussies op Facebook en andere sociale media.”
Dokter Magdy Helmy Kedees is al meer dan 20 jaar een gerespecteerde stem in het debat over genitale verminking. Hij spreekt zich onomwonden uit tegen de praktijk en organiseerde eerder al workshops voor de inwoners van Tamouh. Ngo’s begonnen hun strijd tegen vrouwenbesnijdenis midden jaren 90, maar volgens de dokter bereikten ze lange tijd niet de juiste doelgroepen. “We begrepen niet meteen dat we ook met mannen moeten praten om efficiënt te werk te gaan. En later ontdekten we dat we vooral moeten focussen op de jonge generaties, niet enkel op de ouderen die de praktijk uitoefenen.”
Bayoumy Mostafa, rechtenstudent en voorzitter van de jongerengroep van Plan International in Tamouh en Giza, is optimistisch. Hij gelooft dat genitale verminking in de regio kan worden uitgeroeid. “Binnen tien jaar”, zegt hij. “Dat moet lukken als de gemeenschap en de overheid samenwerken.”
De dertienjarige Mariam* is al besneden. Ze gaat getraumatiseerd door het leven. Het had allemaal anders kunnen lopen als haar familie de impact van het zuiveringsritueel had gekend. “Ik wist niets over de pijnlijke gevolgen”, zegt Mariam. “Mijn moeder heeft me naar de besnijdster gebracht. Nadien kon ik bijna een maand lang geen woord tegen haar uitbrengen. Ik huilde de hele tijd.”
Salwa* zorgde ervoor dat haar drie dochters niet besneden werden. De druk van haar schoonmoeder kon ze weerstaan. “Mijn eigen besnijdenis op negenjarige leeftijd was een vreselijke ervaring. Ik was gewond, bloedde veel en had enorm veel pijn.” Het achtervolgde haar in haar huwelijk. “Seks met mijn man is moeilijk. Er is geen harmonie. Hij zegt dat het is alsof hij in bed ligt met een levenloos lichaam.”
Niet iedereen is makkelijk te overtuigen van de negatieve gevolgen van genitale verminking. Mohamed wil dat zijn dochter over vier jaar wordt besneden. Dan zal ze net elf zijn. Volgens de man is vrouwenbesnijdenis een traditie en een religieuze verplichting. Het maakt een meisje puur en kuis. “Er is geen negatieve impact. Als de besnijdenis slecht afloopt, dan is dat de schuld van de dokter”, beweert hij.
De meisjes in Tamouh die al besneden zijn, zullen de gevolgen voor de rest van hun leven meedragen. Maar door hun ervaringen te delen, helpen ze de nieuwe generatie meisjes om hun eigen keuzes te maken. Er is hoop dat vrouwenbesnijdenis kan worden uitgeroeid en dat minder pijnlijke tradities in de plaats zullen komen.
* Namen gewijzigd
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier