Nu de Republikeinen de meerderheid hebben verworven in het Huis van Afgevaardigden voeren ze een intens onderzoek naar de verloren/gevonden laptop van Hunter Biden, zoon van de toenmalige presidentskandidaat Joe Biden. De Biden-campagne probeerde destijds, ten onrechte, de computer af te doen als een Russische valstrik. Blijkt nu dat huidig minister Antony Blinken daarbij een rol speelde.
De FBI voert al enige tijd onderzoek naar Hunter Biden. Sinds de Republikeinen begin dit jaar de meerderheid verwierven in het Huis van Afgevaardigden hebben ze ook een parlementair onderzoek in gang gezet.
Dat laatste leverde in de Commissie Justitie een getuigenis op van de gewezen vicevoorzitter van de CIA, Michael Morell. Hij verklaarde dat huidig minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken hem in oktober 2020 op het idee had gebracht om een open brief te lanceren tegen de berichtgeving rond de laptop van Hunter Biden, en die af te doen als wellicht een Russische interventie. Blinken was destijds adviseur van de Biden-verkiezingscampagne.
Foute interpretatie
Uiteindelijk ondertekenden 51 gewezen leden van de inlichtingendiensten, zowel Republikeinen als Democraten, de open brief met de – achteraf beschouwd – foute interpretatie. Joe Biden kon de brief aangrijpen om Donald Trumps beschuldigingen rond Hunter en Oekraïne te weerleggen.
De zaak gaat terug op de cruciale laatste weken van de verkiezingscampagne van 2020. The New York Post publiceerde vanaf 14 oktober van dat jaar e-mails waaruit moest blijken dat Hunter Biden het Oekraïense energiebedrijf Burisma in 2014-2015 toegang had bezorgd tot zijn vader Joe, die op dat moment vicepresident van de VS was. Ten minste één topadviseur van Burisma zou de vicepresident hebben ontmoet. ‘Beste Hunter’, schreef Vadym Pozharskyi aan de jongere Biden, ‘Bedankt om me naar Washington uit te nodigen en me een gelegenheid te geven om je vader te ontmoeten en enige tijd samen door te brengen’.
Burisma betaalde Hunter in 2014-19 rijkelijk als lid van de raad van bestuur van het bedrijf. Dat was al eerder bekend. In sommige maanden leverde dat zitje Hunter 50.000 dollar op. Een dergelijke som betalen aan iemand die niet bekend staat voor zijn speciale kennis van de energiesector – dat leek in elk geval verdacht.
Enkele dagen later, op 17 oktober 2020, gaf de Post de bron van de e-mails weer: een laptop met waterschade, die Hunter ter herstelling in een winkel in de staat Delaware zou hebben achtergelaten, maar niet had afgehaald. De mails en de informatie over de laptop waren doorgespeeld aan de Post door Trumps advocaat, Rudy Giuliani, die ze eerder vergeefs aan media met een betere reputatie had proberen te slijten, onder meer aan The Wall Street Journal.
Het artikel over de laptop in de Post, met informatie die was bezorgd door zijn eigen advocaat, bood Donald Trump de kans om tijdens de laatste weken van de campagne in te hakken op het imago van pa Biden. Hij had het in het laatste debat tussen de twee, op 22 oktober 2020, over een laptop from hell, die ontkrachtte wat Joe eerder had gezegd: dat hij met Hunter niet over zaken praatte. Volgens Trump had pa Biden destijds druk uitgeoefend op Oekraïne om de toenmalige procureur-generaal van het land te ontslaan en zo zoon Hunter te vrijwaren van een corruptieonderzoek. Omgekeerd had Trump in 2019 vergeefs druk gezet op de Oekraïense president in de hoop dat Volodymyr Zelensky belastend materiaal over de Bidens zou ophoesten.
‘Russische informatieoperatie’
Tussen de publicatie van de artikels en het debat, echter, was er al volop tegengas gekomen op de berichtgeving van The New York Post. Twitter en Facebook blokkeerden de verspreiding van de artikels, onder andere op basis van het feit dat het om gehackte mails zou gaan. En op 19 oktober 2020 publiceerden 51 leden van de inlichtingendiensten, daarbij ettelijke gewezen CIA-directeurs, Republikeinen zowel als Democraten, een open brief, waarin ze stelden dat de informatie in de krant ‘al de karakteristieken heeft van een Russische informatieoperatie’. Ze voegden eraan toe dat ze weliswaar ‘geen bewijs’ hadden ‘van Russische betrokkenheid’.
Nieuwssite Politico publiceerde de open brief onder de titel ‘Hunter Biden-artikel is Russische desinformatie, zeggen tientallen voormalige functionarissen’.
Biden verwees tijdens het debat naar de open brief: ‘Kijk’, zei hij, ‘vijftig gewezen leden van de inlichtingendiensten zeggen dat dit een Russisch plan is. Vier, vijf gewezen leiders van de CIA, van beide partijen, zeggen dat wat hij (Trump, red.) zegt onzin is.’
Mettertijd is gebleken dat het wel degelijk om een laptop van Hunter Biden ging, en dat de geciteerde mails authentiek waren. Dat Joe Biden druk uitoefende in Oekraïne is niet bewezen, en dat hij langer dan even in contact was met een medewerker van Burisma is dat evenmin.
‘Ik wilde dat Biden won’
Blijkt nu dat de open brief geen spontane opwelling was van de 51 ondertekenaars.
Op 17 oktober nam de toenmalige campagnemedewerker van Biden, Antony Blinken, contact op met gewezen CIA-onderdirecteur Michael Morell.
Volgens het getuigenis van Morell in de commissie vroeg Blinken hem niet expliciet om de open brief te schrijven.
‘Dat deed hij, voor zover ik me herinner, niet. Hij vroeg me wat ik dacht’.
Maar, vroeg iemand in de Commissie Justitie hem, ‘voorafgaand aan het telefoongesprek met Blinken had je geen intentie om dit statement neer te schrijven?’
Antwoord van Morell: ‘Neen’.
Vraag: ‘Dus zijn telefoontje bracht dit plan teweeg?’
Antwoord: ‘Ja. Absoluut’.
Blinken stuurde hem diezelfde dag nog een artikel uit USA Today waarin gesteld werd dat de FBI onderzocht of de berichtgeving rond de laptop deel uitmaakte van een desinformatiecampagne.
Waarom hielp Morell bij de publicatie van de open brief?
Twee redenen, zei hij in de commissie: ‘Onze zorg over Russische betrokkenheid delen met de Amerikanen, en vicepresident Biden helpen’. ‘Ik wilde dat hij de verkiezingen won’.
Uit het interview bleek ook dat de Biden-campagne had gewenst dat de open brief doorgespeeld zou worden naar een journalist van The Washington Post. Waarom hij dan in Politico verscheen is niet duidelijk.
Democraten in de commissie stellen dat de vrijgegeven uittreksels tendentieus zijn. Een advocaat van andere ondertekenaars van de brief stelde tegenover CNN dat Morell de enige geïnterviewde was die rechtstreeks contact had met de Biden-campagne, al maakte de e-mail om anderen tot ondertekenen te bewegen volgens hem duidelijk dat de open brief een poging was om de Biden-campagne te helpen.
De Republikeinse leiding van de commissie heeft Blinken nu opgeroepen om ten laatste begin mei alle relevante informatie en contacten rond die periode over te dragen. Want: ‘Het is duidelijk dat de Biden-campagne een actieve rol speelde bij het ontstaan van deze publieke verklaring, die ertoe leidde dat het relaas over Hunter Biden werd onderdrukt, wat Amerikaanse burgers ervan weerhield een volledig geïnformeerde beslissing te treffen tijdens de presidentsverkiezingen van 2020’.
Morell en Blinken hebben niet gereageerd op de onthullingen van de Commissie Justitie.
Verloren zoon
Hunter Biden, nu 53, bezorgt zijn vader al decennia kopzorgen. Zoals zijn broer Beau overleefde hij als kind een verkeersongeval, dat zijn moeder haar leven kostte.
Sindsdien is hij een probleemkind. Dat werd er met de jaren niet beter op.
Hij werd uit het leger gezet na een gemiste drugstest. Hij was de dronkaard in de familie, als verschillend van de andere zoon, die wel in het leger bleef dienen, en die overleed aan kanker.
Vanaf 2006 zetelde Hunter enkele jaren in de raad van bestuur van treinmaatschappij Amtrak. Dat liep nadat zijn vader in 2009 vicepresident werd. Ook vanaf 2006 begon hij als lobbyist te werken. Behalve met Burisma was hij ook betrokken bij een energiebedrijf dat verbonden was met de Chinese communistische partij. Hunter en zijn bedrijf verdienden met het lobbywerk vele miljoenen dollars. Of hij nu echt zijn vader uitspeelde en ontmoetingen kon suggereren of realiseren, dan wel teerde op de familienaam: iemand met zijn capaciteiten en een andere familienaam zou wellicht nooit elf miljoen dollar binnengehaald hebben (het bedrag werd berekend door NBC). Dat geld hielp hem, beschreef hij later in zijn autobiografie, om zijn drugsverslaving in stand te houden.
Na zijn periode als lobbyist probeerde hij het als kunstschilder, met doeken waarvoor hij als beginnend kunstenaar 500.000 dollar per stuk vroeg.
De laptap bevatte behalve massa’s mails naar verluidt ook dick pics van Hunter, die even via Twitter werden verspreid maar op verzoek van de Biden-campagne weer werden verwijderd.
Er lopen enkele FBI-onderzoeken naar Hunter, onder meer inzake belastingfraude, en het doorspelen van foute informatie bij de aankoop van een wapen (hij had niet vermeld dat hij drugsverslaafd was bij zijn aanvraag).
De informatie van de Commissie Justitie komt er terwijl VS-media speculeren dat pa Biden eerstdaags, ‘wellicht dinsdag’, zijn nieuwe presidentscampagne zal aankondigen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier