‘Benjamin Netanyahu heeft plannen om de Westoever volledig te annexeren’

De nieuwe regering in Israël veroorzaakt meteen grote onrust.

Benjamin Netanyahu is na achttien maanden opnieuw premier. Hij staat dit keer aan het hoofd van een coalitie waarin orthodoxe, ultraorthodoxe en extreemrechtse partijen de toon zetten. De onrust begon met zijn minister van Nationale Veiligheid Itamar Ben-Gvir van de Religieuze Zionisten, een verzameling van uiterst rechtse splinterpartijtjes. Alle waarschuwingen ten spijt, bracht hij een bezoek aan de Tempelberg in Jeruzalem. Dat is ook voor moslims een heilige plek. Ze is dan wel door Israël geannexeerd, maar ze ligt naar internationaal recht nog altijd in Palestijns Oost-Jeruzalem. Toen Ariel Sharon de plek in 2000 bezocht, was dat de aanzet voor de tweede Palestijnse intifada en veel menselijk leed.

In de stem van de Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever en in Oost-Jeruzalem is ondertussen niemand geïnteresseerd.

Er ligt ook een plan op tafel dat in de mogelijkheid voorziet dat beslissingen van het hooggerechtshof met een eenvoudige meerderheid in het parlement worden teruggedraaid. Het steekt de rechterzijde al langer dat rechters vaak opkomen voor minderheden of zich verzetten tegen de bouw van meer Joodse nederzettingen op de bezette Westelijke Jordaanoever, die ook al in strijd zijn met het internationale recht. Netanyahu belooft nu stappen om de hele Westoever te annexeren. Ultraorthodox en extreemrechts vinden toch al dat het hele gebied tussen de Jordaan en de Middellandse Zee een deel van Israël moet zijn. Netanyahu hoopt zeker ook dat de processen wegens corruptie die tegen hem lopen met een hervorming van het gerecht een stille dood sterven.

De Verenigde Arabische Emiraten noemden de visite van Ben-Gvir aan de Tempelberg een ‘provocatie’. Een gepland bezoek van Netanyahu aan Dubai wordt uitgesteld. Maar afgezien daarvan blijft het stil in de Arabische landen, waarmee Israël in 2020 in de Abrahamakkoorden een formele relatie smeedde. Ze vonden in Israël een bondgenoot tegen aartsvijand Iran en een partner waarmee zaken mogelijk zijn. Tegelijk moeten ze ook rekening houden met hun bevolking. Peilingen leren dat die de akkoorden ondertussen niet meer zo’n goed idee vindt.

Netanyahu hoopt dat ook Saudi-Arabië zich nog bij de akkoorden aansluit. Maar hoe goed hij het ook met kroonprins Mohamed bin Salman kan vinden, die kijkt even de kat uit de boom. In de stem van de Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever en in Oost-Jeruzalem is ondertussen niemand geïnteresseerd. Het is zoals een Saudische zakenman zich in het weekblad The Economist afvroeg: ‘Wat hebben die Palestijnen ons te bieden?’