Laten we niet meteen verlossing verwachten van een coronavaccin. Het kan eindigen in bittere teleurstelling.
Woensdagochtend was België even een ’trending topic’ op Twitter in Mexico: een van de onderwerpen waar het meest over wordt gesproken op de microblogsite. Het land ontving een eerste zending coronavaccins van Pfizer.
Het vaccin van de Amerikaanse farmareus wordt gemaakt in het Belgische Puurs – net als het onvolprezen Duvel-bier, merkte een goedgeïnformeerde Mexicaanse twitteraar op. Daardoor rust de hoop van de wereld plots op een illuster onbekende uithoek van Vlaanderen.
Buitenlandminister Marcelo Ebrard toog met een entourage en nieuwsploegen in het kielzog naar de luchthaven van Mexico-Stad om de rode loper uit te rollen voor het vliegtuig van DHL. ‘Dit is het begin van het einde van deze pandemie’, speechte een uitgelaten Ebrard. Licht aan het eind van een lange, pikdonkere tunnel.
En zo kwam België toch heel even positief in beeld, hier in Mexico. Want het moet deze uitgeweken Belg toch even van het hart: het imago van ons land liep averij op tijdens deze pandemie.
Eerst was er het hoge sterftecijfer. Bij een afscheidspicknick voor een bevriende journalist, na maanden isolement, waren kennissen en onbekenden er als de kippen bij om uw correspondent brutaal op het rooster te leggen.
Soms hebben Mexicanen moeite ons land op de kaart aan te duiden, maar nu kwamen ze beter onderlegd dan de beroepsvirologen van de Wereldgezondheidsorganisatie voor de dag. ‘België, zeg je? Wat is daar in hemelsnaam aan de hand?’, vroegen ze met een mengeling van medelijden en misprijzen.
‘Dat ligt aan de manier waarop we de sterftecijfers rapporteren’, probeerde ik voorzichtig. Zelfs overlijdens die niet zéker door covid-19 waren veroorzaakt werden als dusdanig verrekend. Ja, ja, zag ik ze denken. Zij hadden natuurlijk ook wel net het oordeel van de New York Times meegepikt: ‘België heeft zijn bejaarden laten sterven.’
En dan was er nog de video waarin dokters en verplegend personeel toenmalig premier Sophie Wilmès de rug toekeerden uit protest tegen haar coronarespons. Ja, ook dát was een trending topic in Mexico.
België maakte in Mexico beslist geen al te goede beurt de voorbije maanden. Maar nu stuurden we – nu ja: Pfizer – het vaccin de wereld rond.
Naarmate de ochtend overging in de namiddag maakte ‘Bélgica’ plaats voor een nieuw ’trending topic’: ‘llegaron 3.’ Spaans voor: ‘er kwamen er drie toe.’ Groot was de verbazing onder twitteraars dat er slechts drieduizend Pfizer-vaccins in de koelcontainer zaten. En er waren er bijna anderhalf miljoen beloofd! Gespreid over zes weken, zo moest de regering verduidelijken.
De euforie was omgeslagen in bittere teleurstelling: waarom vieren we drieduizend miezerige vaccins als ware het de bevrijding van Parijs in 1944, tweette ene Federico Arreola. Maar dat was gelukkig niet de schuld van België. Het was immers de Mexicaanse president die zijn onderdanen een rad voor de ogen had gedraaid, niet Alexander De Croo.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
