‘Stop maar met bidden. Wat we nodig hebben is de waarheid.’ De Ierse professor Emer O’Toole verwoordt de ontsteltenis en verontwaardiging van velen na de vondst van 800 kinderlijkjes in de beerput van een nonnenklooster.
De Ierse regering gaat zich intensief bezighouden met de gruwelijke gebeurtenissen die zich in het verleden afspeelden in opvanghuizen voor ongehuwde moeders. De overheid zal daarbij onderzoeken hoe het best kan worden omgegaan met de vreselijke details, zei de Ierse minister voor Kinderen en Jeugd, Charlie Flanagan.
Mediaberichten over massagraven, waarin duizenden baby’s in de eerste helft van de 20ste eeuw anoniem werden begraven, hebben de regering onder druk gezet. Vooral de zaak in het dorpje Tuam in het westen van het land heeft voor ruchtbaarheid gezorgd. Daar werden de lijken van 800 kinderen gevonden in een beerput.
Het opvanghuis werd van 1925 tot 1961 geleid door katholieke nonnen van de Bon Secours orde. Ierse vrouwen die ongewenst zwanger geraakten, werden in het opvanghuis opgesloten. Zelfs als ze slachtoffer werden van een verkrachting werden ze beschouwd als misdadigers van het ergste soort en ook zo behandeld.
Elke week stierven gemiddeld twee kinderen onder de hoede van de nonnen. Hun lichamen werden in een gigantische beerput achter het tehuis gegooid. Ze kregen nooit een kist of een grafsteen en ze werden gewoon vergeten
De moeders werden verplicht om overdag te werken terwijl de kinderen achterbleven onder de hoede van de nonnen. Volgens de inwoners van Tuam werden ze mishandeld, verwaarloosd, bespot en beschimpt door de nonnen. Vele kinderen stierven al op zeer jonge leeftijd.
De beerput met de kinderlijkjes is ontdekt door de plaatselijke historica Catherine Corless. Zij deed onderzoek in en rond het gebouw en vond zo de put.
‘Elke week stierven gemiddeld twee kinderen onder de hoede van de nonnen,’ zei Corless aan The Washington Post. ‘Hun lichamen werden in een gigantische beerput achter het tehuis gegooid. Ze kregen nooit een kist of een grafsteen en ze werden gewoon vergeten.’
De kerk heeft tot nu toe bijzonder lauw gereageerd op de gruwelijke onthullingen.
Wie zijn wij om te oordelen over wat er in het verleden is gebeurd?
‘Wie zijn wij om te oordelen over wat er in het verleden is gebeurd?’ zei Fintan Monaghan, secretaris van het aartsbisdom Tuam. ‘Het enige wat we kunnen doen is een gedenkteken oprichten en ruimte voorzien voor mensen die de baby’s willen herdenken die hier gestorven zijn.’
Nonnen van de orde van Bon Secours, volgens de onthullingen verantwoordelijk voor het dumpen van de 800 kinderlijken in de beerput, hebben een klein geldbedrag gedoneerd om een soort van gedenkteken op te richten.
Zeg geen katholieke gebeden voor deze kinderen. Beledig de lijken niet van hen die bij leven door u werden veracht en misbruikt
In de Britse krant The Guardian doet professor Ierse Studies Emer O’Toole intussen een oproep aan de Ierse kerk:
‘Zeg geen katholieke gebeden voor deze kinderen. Beledig de lijken niet van hen die bij leven door u werden veracht en misbruikt. Vertel ons liever waar de rest van de lichamen zijn. Er waren tehuizen zoals dit in heel Ierland. De kindersterfte was er enorm. Waren de nonnen van Bon Secours in Tuam een uitzondering? Een sekte van opstandelingen? Of werden dergelijke praktijken door de kerk beoefend in heel het land? Zo ja, hoeveel kinderen stierven er dan in elk van de opvanghuizen? Wat zijn hun namen? Waar liggen hun graven? Wat we nodig hebben zijn geen pogingen om de schade te beperken, maar de volledige waarheid over onze geschiedenis.’
Historici en activisten ijveren er al jaren voor dat de dossiers over de opvanghuizen voor ongehuwde moeders openbaar worden gemaakt en de gebeurtenissen worden onderzocht. “Vele vaststellingen wijzen op ontzettende gebeurtenissen en vormen een schokkende herinnering aan deze duistere episode uit het verleden van Ierland, toen onze kinderen nog niet zo werden gewaardeerd als ze gewaardeerd hadden moeten worden”, zei Charlie Flanagan, de Ierse minister voor Kinderen en Jeugd.
In de opvanghuizen werden in totaal 35.000 ongehuwde moeders onder dwang opgevangen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier