De mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch (HRW) zet vijf aanbevelingen op een rij, waarmee de Europese leiders de vluchtelingencrisis kunnen aanpakken.
De ministers van Binnenlandse Zaken van de 28 EU-landen komen morgen bijeen in Luxemburg om te praten over de vluchtelingencrisis. Volgens een officiële verklaring ‘heeft het probleem rond migranten en vluchtelingen ongeëvenaarde proporties aangenomen en is daarom een nieuwe top nodig.’
‘Indien er maandag geen concrete signalen van solidariteit en eenheid komen van de ministers van Binnenlandse Zaken, zal ik in september een extra Europese top over de vluchtelingencrisis beleggen’, zo tweette de Europese president Donald Tusk eerder. Op basis van zijn recente contacten met de hoofdsteden is de Pool wel ‘meer hoopvol’ geworden dat een oplossing ‘op basis van consensus en echte solidariteit dichterbij is gekomen’.
Europa laat een onthutsend gebrek aan menselijkheid en politieke wil zien
Al bestaat er nog grote onenigheid over een plan om vluchtelingen die aankomen in Griekenland, Italië en Hongarije via een bindende verdeelsleutel te spreiden over andere lidstaten.
Volgens de mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch (HRW) moet de Unie dringend in actie schieten om de humanitaire crisis aan te pakken. ‘Europa laat een onthutsend gebrek aan menselijkheid en politieke wil zien in haar omgang met deze vluchtelingen- en migrantencrisis,’ zegt Judith Sunderland, onderdirecteur Europa en Centraal-Azië.
De organisatie roept de Europese leiders op om deze vijf maatregelen te steunen:
1. Meer veiligere en legale procedures
Zodat mensen die asiel willen aanvragen in Europa zich niet moeten wenden tot mensensmokkelaars en levensgevaarlijke routes. HRW vindt dat de huidige toezeggingen van de EU om 22.000 personen te hervestigen ontoereikend zijn. ‘Wat wel kan helpen, is een uitbreiding van het gebruik van visa op humanitaire gronden zodat mensen tijdelijk naar de EU kunnen komen.’
2. Reparatie van het kapotte asielstelsel van de EU
Volgens de mensenrechtenorganisatie schort er iets fundamenteels aan het Europese migratiebeleid. ‘De Europese Commissie moet zich meer inspannen om toezicht te houden en normen te handhaven, inclusief inbreukprocedures.’
3. Stel een lijst op van ‘onveilige’ landen
Op dit moment probeert de EU het eens te worden over een lijst van veilige landen. Het idee achter zo’n lijst is dat een migrant afkomstig van een land op de lijst, een versnelde procedure krijg. Concreet wil dat zeggen dat migranten zo makkelijker en sneller kunnen worden teruggestuurd. Maar HRW is voorstander van een omgekeerde redenering. ‘De benadering van EU-regeringen ten opzichte van nationale groepen die gevaar lopen moet worden geharmoniseerd. Aanvragen kunnen dan worden verwerkt in gestroomlijnde procedures.’
4. Zoek- en reddingsoperaties in de Middellandse Zee
Na verschillende grootschalige ongelukken op de Middellandse Zee, zijn de reddingsoperaties sinds mei opnieuw opgevoerd. ‘Deze inspanningen moeten volgehouden worden, want ze tonen aan dat zo minder mensen het leven laten.’
Ook voor Amnesty International is het cruciaal dat de acties volgehouden worden. ‘Tijdens de eerste maanden van dit jaar kwam nog 1 op de 16 vluchtelingen en migranten om het leven bij de oversteek. Dat daalde naar 1 op de 427 de afgelopen twee maanden’, klonk het in juli.
5. Een permanent herhuisvestingsplan om asielzoekers te verdelen over de lidstaten
Dit punt zal waarschijnlijk het belangrijkste discussieonderwerp vormen op de top. De Europese Commissie wil in totaal 160.000 asielzoekers verdelen over de lidstaten. Maar van een bindend systeem willen de Visegrad-landen (Polen, Hongarije, Tsjechië en Slovakije) echter niet weten. De Tsjechische minister Lubomir Zaoralek benadrukt ‘dat lidstaten de controle moeten behouden over het aantal vluchtelingen dat ze willen aanvaarden.’
Nochtans is zo’n spreiding nodig volgens HRW want ‘de huidige situatie legt een onredelijke last op de landen aan de buitengrenzen van de EU zoals Griekenland en Italië. Voorts pleit de organisatie voor een hervorming van het verdrag van Dublin. Dat verdrag bepaalt dat het EU-land waar een migrant het eerst aankomt een asielprocedure moet starten. In de praktijk betekent dat personen dus slechts in één EU-staat asiel kunnen aanvragen.
Belgisch Staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken (N-VA) gaf eerder toe dat er iets schort aan het verdrag, maar zolang er geen alternatief bestaat, vindt hij dat België het akkoord moet blijven toepassen. ‘Dublin is er gekomen voor een reden’, aldus Francken. ‘Namelijk om het asielshoppen tegen te gaan.’ (AVE)
Vluchtelingencrisis
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier