‘Waarom we het Europees Geneesmiddelenagentschap naar België moeten halen’

‘Het Europees Geneesmiddelenagentschap (EMA) is momenteel in Londen gevestigd. Nu de brexit ingezet is, is het de logica zelve dat zo’n agentschap naar de EU terugkeert’, schrijft Louis Ide (N-VA).

Heeft u het boek ‘Dodelijke medicijnen en georganiseerde misdaad’ van Peter Gøtzsche al gelezen? Niet doen, want daarna durf je als arts geen enkel geneesmiddel meer voor te schrijven en als patiënt geen enkel meer te slikken. Als je het boek leest, waan je je bij de Napolitaanse Camorra. De titel is nogal fors, maar in het boek zijn er zaken in het boek die hout snijden; de veroordelingen waar de auteur het over heeft, zijn een feit. Dat er soms een gebrek aan transparantie is en de conflict-of-intrest een probleem is, kan niet worden ontkend. Met wetenschappelijke bewijzen neemt de schrijver de malafide praktijken op de korrel.

Toch is de geneesmiddelenindustrie in België er op deontologisch vlak fors op vooruit gegaan. De tijd dat farmaceutische bedrijven snoepreisjes aanboden aan ‘meneer en madame doktoor’ is al lang voorbij. Helaas leeft die perceptie nog wel. Maar wie eerlijk is, weet dat Mdeon (een gemeenschappelijk deontlogisch platform van alle zorgverstrekkers en farmaceutische industrie) zijn werk goed doet.

Een ander, voorlopig nog minder bekend initiatief van de farmaceutische industrie om de transparantie te verbeteren, is www.betransparent.be/nl. Hier kan je op zoek gaan of de zorgverstrekker die je behandelt, betaald wordt door de farmaceutische industrie om voordrachten te leveren, wetenschappelijke congressen bij te wonen, onderzoeksgeld ontvangt etc. Er worden dus nog altijd stappen in de goede richting gezet.

Hersenen als grondstof

De farmaceutische industrie zit vaak in de oog van de storm, maar men durft wel eens te vergeten dat naast de universiteiten ook die bedrijven zwaar investeren in de zoektocht naar nieuwe vaccins, medicijnen, etc. België heeft daarin een stevige traditie. Het is ook dankzij de artsen dat België ook wereldtop is inzake klinische studies. Inderdaad, Amerikanen kijken met grote ogen naar hoe wij dat hier doen. Die wereldwijde gerespecteerde positie leidt ook tot de versterking en verankering van de farmaceutische industrie die vele duizenden hoogwaardige onderzoeksjobs genereert. De bewering dat de voornaamste grondstof van Vlaanderen de hersenen van zijn inwoners zijn, is ondertussen al door veel politici gebruikt, maar de stelling blijft na al die jaren nog altijd overeind.

Om dit nog verder te verankeren moeten we echter dringend een tandje bij steken. Zonet werd artikel 50 in gang gezet, de officiële start van de brexit. De Britten verlaten de EU en dat is hun goed recht. Als de negotiaties niet pragmatisch verlopen (en het wordt een vechtscheiding) zal dat vooral ook Vlaanderen pijn doen. Het VK is onze vierde grootste handelspartner en bijgevolg moeten we zoeken naar een win-win situatie, het liefst via een vrijhandelsakkoord zoals N-VA-europarlementslid Sander Loones deze week nog verklaarde op Radio 1.

Aanwezigheid van de farmaceutische industrie

Tegelijk moeten we ook de opportuniteiten onder ogen zien. Het Europees Geneesmiddelen Agentschap (EMA) is momenteel in Londen gevestigd. Niets belet nu dat dit naar België overgeheveld wordt. Opgelet, dat hoeft niet per se en ik kan me voorstellen dat de Britten er alles zullen aan doen om dat agentschap bij zich te houden. Toch is het de logica zelve dat zo’n agentschap -nu er een brexit is- naar de EU terugkeert.

Zoals minister-president Geert Bourgeois het zei toen hij in Davos was: “België heeft prima troeven als toekomstig gastland voor het agentschap, dat 450 mensen, vooral hoogopgeleiden, in dienst heeft. De prominente aanwezigheid van de farmaceutische industrie in België, met bedrijven als GSK, Pfizer en Janssen Pharmaceutica, zou ons land een logische vestigingsplaats maken.”

De minister-president voegde de daad bij het woord en kreeg alle regeringen die dit land rijk is ondertussen ook op één lijn in het Overlegcomité. Dit is een eerste en noodzakelijke stap. Nu is het zaak om doortastend te handelen want andere Europese landen liggen ook op de loer. Aan de slag dus.