‘Waarom ‘Maai Mei Niet’ ecologie weer sexy maakt’

CD&V-voorzitter Joachim Coens doet mee aan de actie ‘Maai Mei Niet’, en legt uit waarom.

“Maai Mei Niet” is in al haar eenvoud een geniale actie. Ze geeft weer impact aan de mens. Ze bewijst dat wat je als individu doet, gevolgen heeft voor het collectief. Dat je gedrag onmiddellijk en zichtbaar effect heeft. Dat niets doen soms het beste resultaat geeft, en dat ecologisch leven prettig en plezant kan zijn. Allemaal zaken die in het groene discours meestal ontbreken, en van de ecologische strijd tot op heden een onaantrekkelijk verhaal van kommer en kwel, verlies en opoffering maakten. Dat kan beter, en “Maai Mei Niet” leert ons hoe!

Discovery Channel, de privé-editie

Een grote allergie die bij velen leeft, is dat het groene discours ons dicteert wat je allemaal moet en wat je vooral niet mag. Je hoeft geen motivatie-expert te zijn om aan te voelen dat dat niet zo engagerend werkt. Dit is een eerste sterkte van “Maai Mei Niet”: je moet helemaal niets! Het bewijst alleen dat dicht bij de natuurlijk leven heerlijk kan zijn. En niet alleen omdat je het vervelende taakje van het grasmaaien kan achterwege laten. Eens je voorbij de boze blikken van de buurman kijkt, zie je in je gazon een hele wereld ontstaan. Onkruid wordt voeding voor de bijen, die op hun beurt de bloesems van de kerselaar voeden, die binnenkort jouw smaakpapillen prikkelen.

Waarom ‘Maai Mei Niet’ ecologie weer sexy maakt.

Wie met zijn neus op ons ecosysteem gedrukt wordt, beseft dat hij er ook deel van uitmaakt. Dat geeft een gevoel van zinvolheid dat je niet vindt op een gemilimeterd tennisveld, laat staan op een betonnen koer. Wie de tijd neemt om te kijken, brengt zijn bloeddruk naar beneden en apprecieert meer het leven dat zich rondom ons afspeelt. De mens staat niet boven of buiten onze planeet. En beseft dat we haar ook zo moeten behandelen: als “rentmeesters” die onderdeel zijn van dit wonderlijke geheel. “Maai Mei Niet” is verfrissend omdat het niet zegt wat we moéten doen, het toont ons wat je er allemaal extra voor in de plaats krijgt. Zodat mensen het zelf ook gaan willen.

Power to the people

Laat je gras staan en zie je tuin tot leven komen. Plant morgen een boom, en voel de koelte in de zomer. Ondervind dat er hier geen kiwi’s of avocado’s groeien, maar wel heerlijke appels en aardbeien – en word benieuwd wat voor lokaal lekkers de boer in de straat nog meer in petto heeft. En nu je toch de smaak te pakken hebt, waarom niet investeren in zonnepanelen of een beter geïsoleerd dak? Die auto laten staan en te voet naar de bakker? Wat langer nadenken of je al dat eten in je karretje echt gaat opeten, en of een fietsvakantie in eigen land zoveel slechter is dan een skiverlof? “Maai Mei Niet” geeft ons wat we al die tijd gemist hebben: een gevoel van impact. Natuurlijk maken kleine dingen het verschil. Ook voor wie geen tuin heeft, trouwens. Het is de mindset die hier belangrijk is. Wat jij als individu doet, heeft impact op het collectief. Burgers kunnen zonder klimaatverdrag de wereld veranderen. Een klimaatverdrag zonder welwillende burgers is ten dode opgeschreven.

’t Is nog al nie naar de wuppe

Nog zo’n dooddoener in het groene discours: “Onze planeet is om zeep”. Nonsens. We zijn inderdaad ontzettend slecht bezig, maar het is nog niet te laat. ‘Maai Mei Niet’ geeft hoop in donkere tijden: alles wat je doet is een stap in de goede richting. Eén gazon is een tuintje, tel onze gazonnen samen zijn en daar hebben we ons nationaal park. Een paar weken verder en de bijen zijn terug. 10 miljoen extra bomen en onze luchtkwaliteit stijgt. Duizenden tonnen internationale containerschepen minder en de uitstoot daalt zienderogen. Steden vol geïsoleerde huizen die hun eigen energie opwekken, en ons afscheid van fossiele brandstoffen wordt ingezet. Oprechte hoop en zicht op beterschap schept draagvlak om de maatregelen te nemen die nodig zijn.

Zal “Maai Mei Niet” de planeet redden? Natuurlijk niet. Maar het helpt ons naar de collectieve mood die nodig is voor echte, langdurige, impactvolle verandering. Net daarom geloof ik in deze campagne, en doe ik er zelf ook actief aan mee. Als burgemeester, maar ook met mijn gezin. Intussen is niet alleen mijn gras aan het groeien, maar liet ik ook de verharde straat naar het bos uitbreken. En sinds kort heeft Damme zelfs een fietsende burgemeester. Jawel: deze voormalige globetrotter en verstokte automobilist is sinds de coronacrisis veranderd in een “wandelend cliché”. En dat voelt aangenamer en gezonder dan ik had durven hopen. Bezint eer ge begint, want ecologisch leven werkt verslavend.