Waarom Hans Rieder (gedeeltelijk) ongelijk heeft

Een oorlog is tussen een paar strafpleiters uitgebroken en de vele pro deo advocaten die tegen schandalig lage vergoedingen moeten werken en veelal goed werk leveren worden nu de wacht aangezegd.

Ik las met de nodige aandacht het opiniestuk in De Standaard “Advocatuur moet voor eigen deur vegen” van de Gentse advocaat Hans Rieder. Ik verslikte mij zowat in mijn koffie, gelukkig zonder veel ergs want anders kon confrater Rieder nog aansprakelijk gesteld worden voor onvrijwillige doodslag met of zonder bijstand van een pro deo advocaat.

Maar alle gekheid op een stokje.

Het relaas van Hans Rieder over het pro deo systeem is er ver over. Dat er misbruiken zijn zal niemand ontkennen, ik ook niet. Elk systeem kent wel zijn kantjesafrijders, zij die de mazen van het net zoeken om zijn of haar eigen zak op onoorbare wijze te vullen. Dit volledig uitsluiten kan je nooit maar je kan wel controles inbouwen en misbruiken hard aanpakken.

De door meester Rieder aangehaalde voorbeelden ken ik ook en om eerlijk te zijn ik erger me er ook aan maar om meteen het kind met het badwater weg te gooien en te doen alsof gans het pro deo systeem een of ander piramidesysteem is waarbij advocaten schatrijk worden is niet een beetje maar de waarheid heel veel geweld aandoen. Temeer wie tussen de regels leest duidelijk vaststelt dat mr Rieder zijn opinietekst vooral gebruikt om praktijken van een paar confraters aan de kaak te stellen.

Blijkbaar is een recent wrakingverzoek bij advocaat Rieder niet in goede aarde gevallen en meende hij een Gentse en Brugse confrater de les te moeten spellen. Gel in het haar en coke snuivende confraters worden in zijn opiniestekst aangehaald.

Eénieder die het reilen en zeilen van de strafpleiters in de Vlaamse provincies wat volgt weet meteen over wie het gaat.

Een oorlog is tussen een paar strafpleiters uitgebroken en de vele pro deo advocaten die tegen schandalig lage vergoedingen moeten werken en veelal goed werk leveren worden nu de wacht aangezegd. A la guerre comme à la guerre zegt men.

Maar in zijn pleidooi tegen het huidig pro deo systeem ziet de Gentse strafpleiter toch een aantal essentiële dingen over het hoofd.

Wat meester Rieder bijvoorbeeld vergeet te vermelden is dat diezelfde pro deo advocaten, die volgens hem blijkbaar hun werk niet goed doen, soms om 8 uur ’s morgens moeten vertrekken van hun kantoor in bijvoorbeeld Brugge, Kortrijk, Aalst of Lokeren en dit om hun cliënt voor de Kamer van inbeschuldigingstelling te Gent te verdedigen en pas rond 18 uur ’s avonds terug op hun kantoor zijn omdat ze zo lang hebben moeten wachten voordat hun zaak werd behandeld. Niet iedere advocaat heeft immers de luxe van een kantoor te hebben rechtover het gerechtsgebouw te Gent.

Diezelfde pro deo advocaten ontvangen hiervoor 6 punten die uiteindelijk na anderhalf jaar wachten 150 euro opleveren of zo een 25 euro per punt. Voor die 150 euro moet de pro deo advocaat zijn cliënt in de gevangenis bezoeken, het dossier op de griffie gaan inlezen en de zaak pleiten. En ik vergat bijna te vermelden dat die 150 euro bruto is. Soms meer dan 15 uur werk/wachten voor 150 euro bruto. Een minimumloon bestaat er voor de pro deo advocaat uiteindelijk niet.

Want ook dit vergat meester Rieder in zijn opiniestuk te vermelden. Het bedrag van 70 miljoen die vorig jaar aan pro deo vergoedingen werden uitbetaald zijn brutobedragen zodat meer dan de helft via sociale bijdragen en belastingen op deze inkomsten terugkeren naar de schatkist. Daarmee zijn de Belgische advocaten de goedkoopste pro deo advocaten van al de ons omringende landen.

Nederlandse, Duitse en Franse confraters lachen ons vierkant uit als ze horen voor welke bedragen wij wensen te werken. En dan spreek ik nog niet over onze Britse confraters die zelf voor ze een pro deo zaak aanvatten al een aanzienlijk voorschot ontvangen

Ook vergeet meester Rieder te vermelden dat het veelal de pro deo advocaten zijn die bij nacht en ontij klaar mogen staan om de SALDUZ bijstand te regelen. Want ik heb het zelf al een aantal keren meegemaakt dat de advocaat van een groot en chique kantoor in een grootstad weigert in het kader van de SALDUZ bijstand zijn of haar cliënt bij te staan maar na het SALDUZ verhoor er als de kippen bij is om diezelfde SALDUZ advocaat op te volgen. Misschien doet de kasteelmoordzaak bij meester Rieder een belletje rinkelen.

Ik vind het vooral jammer dat een groot jurist als Hans Rieder zich laat verleiden om een hetze tussen hem en een aantal confraters te gebruiken om gans het pro deo systeem in diskrediet te brengen.

Dit is onheus ten overstaan van de vele pro deo advocaten die zich dagelijks in moeilijke en onderbetaalde omstandigheden inzetten om onze rechtstaat draaiende te houden. Het is ook unfair tegenover de vele advocaten die het pro deo systeem controleren en de misbruiken uit het systeem halen. Want nu doet meester Rieder het uitschijnen alsof er geen enkele controle bestaat en dat misbruiken schering en inslag zijn. Niets is minder waar.

Ikzelf heb in het verleden voor een bepaald dossier beroep mogen doen op zijn kennis en wijsheid en ben hem daar nog steeds zeer dankbaar voor, maar in zijn recent opiniestuk getuigt hij van weinig kennis van zaken en wijsheid, integendeel gramschap is nu zijn deel.

De discussie over het pro deo systeem moet gevoerd worden met rationele argumenten en niet aan de hand van emoties en halve waarheden.