Een nieuwe dag, een nieuwe bekendmaking van lijsttrekkers. Vrijdagmiddag was het de beurt aan Groen om met kandidaten op de proppen te komen. Onder hen ook ‘wit konijn’ Bogdan Vanden Berghe, directeur van 11.11.11. Zijn bekende kop moet meehelpen om de torenhoge verwachtingen voor Groen eindelijk in te lossen.
‘De grootste politieke familie van het land te worden.’ Dat is de ambitie van Kristof Calvo. Samen met de Franstalige collega’s van Ecolo wil hij die titel afsnoepen van de socialisten, waarmee ze nu zowel federaal als Vlaams nog samen in de oppositie zetelen.
Calvo noemt zich voor alle duidelijkheid geen kandidaat-premier. Hij lacht zelfs even als hij de vraag te horen krijgt. ‘In tegenstelling tot andere partijen zijn wij niet bezig met onze persoonlijke carrièreplanning’, zegt hij. Een sneer naar N-VA, dat eerder op de maand ex-vicepremier Jan Jambon naar voren schoof als kandidaat-eerste minister.
In tegenstelling tot andere partijen zijn wij niet bezig met onze persoonlijke carrièreplanning.
En ook voorzitter Meyrem Almaci zal je niet horen zeggen dat ze kandidaat is om Vlaams minister-president Geert Bourgeois (N-VA) op te volgen – in tegenstelling tot haar N-VA-tegenhanger Bart De Wever. Zij trekt weg uit de Kamer en zal de eerste plaats bekleden van de Antwerpse lijst voor het Vlaams Parlement. Op die manier worden zij en Calvo, twee boegbeelden, netjes verdeeld over beide Antwerpse lijsten.
Naar aloude gewoonte profileert Groen zich dus niet met persoonlijke aspiraties, maar met het partijprogramma. Strategisch geen onverstandige zet. De zogenaamde klimaatbrossers hebben met hun steeds groter wordende acties de corebusiness van Almaci en co. helemaal op het voorplan geplaatst. Groen kan alleen maar hopen dat initiatiefneemster Anuna De Wever haar voornemen waarmaakt en doorgaat met haar wekelijkse acties tot aan de verkiezingen van 26 mei.
Hoge verwachtingen, praktische bekommernissen
Die groeiende belangstelling voor klimaat en milieu doet de ecologisten dromen. Groen kent immers de traditie om beloftevolle peilingen nooit echt helemaal waar te maken. Ook nu scoort de partij uitstekend in de polls.
Hoewel de partij haar zelfverklaarde ‘groene golf’ van 14 oktober niet wist te verzilveren in meer burgemeesters (Groen verloor zelfs één van haar twee burgervaders), behaalde ze wel degelijk een goede resultaat. Op basis van de uitslagen van de provincieraadsverkiezingen projecteert Vives, het onderzoekscentrum van de KU Leuven, een verdubbeling van het aantal groene Kamerzetels – van zes naar twaalf. In het Vlaams Parlement mogen ze bovendien dromen van acht extra zetels, bovenop de huidige tien.
Maar met die hoge verwachtingen komen ook praktische bekommernissen. Een blik op de hogere partijgelederen leert dat Groen weinig bekende koppen telt. Almaci en Calvo zullen nog veel benadrukken dat het programma primeert, maar de kans op een ‘Groene Zondag’ toch iets reëler met de hulp van herkenbare politici op de lijst.
Enter Bogdan Vanden Berghe. Van de drie gepresenteerde witte konijnen, is de directeur van ngo 11.11.11 de meest bekende De Antwerpenaar was bijna vijftien jaar lang directeur voor de organisatie en kwam dus geregeld in de media.
Een echte celebrity is Vanden Berghe weliswaar niet, maar bij het progressieve doelpubliek van Groen zal hij hoe dan ook een belletje doen rinkelen. Zo liet hij zich eind vorig jaar nog opmerken als een pleitbezorger van het VN-Migratiepact van Marrakesh, dat het einde van de regering-Michel betekende.
‘Het land heeft nood aan bruggenbouwers’, zegt Calvo. ‘Ik ben heel blij dat iemand als hij de stap naar de politiek zet.’ Toch zal hij ook blij zijn dat de bekende kop van Vanden Berghe mee zijn Antwerpse Kamerlijst komt versterken.
Met klimaat hoog bovenop de politieke agenda én de goede peilingen kan Groen het zich nauwelijks veroorloven om opnieuw niet te voldoen aan de torenhoge verwachtingen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
