Twintiger Elisabeth Lucie gidst u wekelijks door de do’s, de don’ts en de what the fucks van deze verwarrende tijden. Deze week: cohousing.
– Het is net zoals bij Friends! Maar dan met minder mooie mensen en minder goed geïsoleerde slaapkamermuren.
– Geen risico op eenzaamheid voor cohousers, want als je samenwoont ben je nooit alleen. Douchen? Kan terwijl Mimi op het toilet zit. Jezelf verwennen met een zelfgemaakt diner? Vervierdubbel al maar gauw het hele recept, want zodra de olijfolie de pan raakt, stevenen je kwijlende huisgenoten op je af als TheWalking Dead-figuranten.
– Je hoeft nooit meer naar buiten om af te spreken met vrienden, want al je vrienden zitten in dezelfde zetel als jij. Elke. Avond. Opnieuw.
– Altijd al willen weten hoe ouders van een pasgeboren baby zich voelen, maar dan zonder de liefde van een nageslacht? Je huisgenoten zijn er voor je! Je wordt de hele nacht wakker gehouden door (in het beste geval) gehuil en moet ’s morgens vaker wel dan niet braaksel opruimen voor je aan het ontbijt kunt beginnen. Postwoonbonusdepressie, iemand?
– Er zijn weinig dingen zo bevorderlijk voor een vriendschap als een badkamer moeten delen. Zeker als je roommate elke ochtend drie kwartier de haardroger gebruikt en dat blijkbaar ook uitsluitend voor de badkamerspiegel kan. Daar word je geduldig van. Zen zelfs. Hoef je niet meer naar de yogales.
– Huishoudelijke taken verdelen is fijn. Doe jij liever niet de was? Geen probleem. Doet een van je vrouwelijke huisgenoten wel voor je. Zolang jij maar een andere taak doet in de plaats. Bijvoorbeeld ervoor zorgen dat het – jammer genoeg essentiële – huisparfum in de woonkamer tijdig bijgevuld wordt. Zo kun je jezelf tenminste via je reukzin nog wijsmaken dat je op een aangename plek woont. Ook belangrijk.
– Er valt altijd wel iets te snacken. Goed, het is vaak de vervallen yoghurt of afgeknabbelde pizzakorst die je roommate voor zichzelf had bewaard, maar het is helemaal gratis. En dat is nog altijd de beste saus.
– Je hoeft nooit meer zelf avondentertainment te kiezen. Zo vermoeiend om elke avond te bedenken hoe je je wilt ontspannen. Je krijgt er eigenlijk stress van. Niet zo in de cohousinggemeenschap! Zeil rustig mee op iemands Masterchef-verslaving, verlies jezelf in het gekibbel tussen je huisgenote en haar veel te snel inwonende scharrel, of luister naar de saxofoonrepetities van een andere roomie tot je van pure wanhoop niet anders kunt dan naar je slaapkamer afzakken. Baker Street? Niet bepaald.
– Aangezien je nooit meer naar buiten moet en de kosten van je Netflix-abonnement kunt delen door zeven, kun je sparen en uiteindelijk genoeg geld hebben om een huis voor jezelf kopen, ook zonder de woonbonus! *
* Dit is gelogen.
Leven in 2020: een handleiding
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
