‘Peter De Roover heeft deze week onderstreept dat het bij N-VA wel degelijk niet allemaal rechtse rakkers zijn die geen goede daad voor hun gekleurde medeburger over hebben’, vinden Khalid El Jafoufi en Abdelhay Ben Abdellah. Toch hebben ze een aantal kanttekeningen bij ‘zijn strategische goodwill die enkel dient om mensen te sussen.’
In navolging van Yassine Channouf’s getuigenis in DeWereldMorgen over de inval van de politie, die hem als een dief in de nacht uit zijn bed rukte en op verdenking van diefstal arresteerde, waarna een mensonwaardige behandeling in de gevangenis volgde, heeft Peter De Roover zich geroepen gevoeld om de parlementaire democratie weer wat leven in te blazen.
Dit is lovenswaardig en vanuit De Andere Mening hebben we de positieve houding van deze voormalige chef politiek van DOORBRAAK alreeds opgemerkt tijdens verschillende pacificatiedebatten (Islamdebat op de Moslimbeurs, Neutraliteitsdebat, enz …).
N-VA wil af van de perceptie een VB-light te zijn
Hoe goed bedoeld Peter De Roover zijn parlementaire verantwoordelijkheid ook wenst te vervullen, toch zijn er enkele kanttekeningen te plaatsen bij zijn oproep op Knack.be waarin hij zijn ‘goodwill’ gecompenseerd wil zien door een bedenkelijke oproep met betrekking tot een onderzoek rond criminaliteitscijfers bij allochtone minderjarigen.
Het staat buiten kijf dat de partij van De Roover (N-VA) een zeer grote groep VB-kiezers definitief heeft verlost uit het extreemrechtse hoekje. Evenzeer heeft ze een heleboel flaminganten warm kunnen maken voor het confederale model, die zich dienvolgens tenminste tot 2019 achter de partij zullen scharen. Beide doelgroepen behoren tot het domein van De Roover.
Maar… in de N-VA-buit zitten ook nog heel wat twijfelaars op de grens tussen N-VA en het VB, die geen doelgroep van Peter zijn, maar veeleer van partijgenoten zoals Theo Francken en Karim Van Overmeire.
Dus, niet alleen heeft Peter De Roover een dankbaar onderwerp ontnomen aan de linkse oppositie door zelf een parlementaire vraag te willen stellen rond de zaak Channouf, hij heeft met dit gebaar ook onrechtstreeks onderstreept dat het bij N-VA wel degelijk niet allemaal rechtse rakkers zijn die geen goede daad voor hun gekleurde medeburger over hebben (de ambitie van Homans om tegen 2020 minstens 10% van het Vlaamse overheidspersoneel met migratieachtergrond te bewerkstelligen, dient in dezelfde sfeer te worden bekeken).
En even voor de duidelijkheid: wanneer dit soort gedrag/beleid ideologisch wordt ingevuld, hebben we er totaal geen probleem mee. We steigeren alleen maar bij overduidelijke strategische goodwill, die slechts dient om de mensen te sussen of een absurde polemiek met de verlamde oppositie uit te lokken.
Schijnpacificatie
Peter De Roover lijkt, door de koppeling van de zaak Channouf aan het onderzoek naar de criminaliteitscijfers bij allochtone minderjarigen, een bedenkelijke piste te bewandelen die hij merkwaardig genoeg ‘depolariserend’ noemt.
In zijn opiniestuk geeft hij aan dat zijn goodwill om een parlementaire vraag te stellen aan Jan Jambon (N-VA) gecompenseerd dient te worden door wat hij ‘de omgekeerde beweging’ noemt.
Hij verwacht met andere woorden een gelijkaardige ‘goodwill’ van – in eerste instantie linkse multiculti’s – anderen door een specifieke positionering rond het onderzoek naar criminaliteitscijfers bij allochtone minderjarigen te eisen.
Deze houding is naar vorm (jegens linkse multiculti’s) en inhoud (opheffing van polarisatie door een dubieuze uitnodiging tot introspectie), op z’n zachtst uitgedrukt, een indrukwekkende teleurstelling te noemen.
Voor zover we weten, horen we niet bij die linkse multiculti’s die decennialang elke problematiek bij allochtone minderheden met de mantel der (verstikkende en gesubsidieerde) liefde hebben afgedekt. Verder zien we niet in waarom we een omgekeerde denkoefening moeten aangaan om de parlementaire democratie te zien zegevieren.
Dienen we ons dan ook te onthouden van enige commentaar met betrekking tot de zaak Channouf (er is sprake van identiteitsdiefstal, en hierin is hij wel degelijk slachtoffer) omdat Peter De Roover zich deze taak heeft toegeëigend en de rest oproept om een standpunt in te nemen rond een bedenkelijk (inhoudelijk en geografisch) onderzoek?
Wij zijn altijd al verontwaardigd geweest bij de publicaties van dergelijke onderzoeken. Ja, vanwege de confronterende conclusies en vanwege de culpabiliserende veralgemeningen die daarmee gepaard gaan. Een recent onderzoek heeft aangetoond dat rond islamperceptie de gemiddelde Vlaming dramatiserend tekeer gaat, zo te zien eveneens de rechterlijke macht. Alleen hiervoor dient elke democraat in het Parlement corrigerend op te treden door interpellatie van de betrokken minister.
Onvoorwaardelijke parlementaire verantwoordelijkheid
Het zou Peter De Roover hebben gecharmeerd als hij zijn parlementaire verantwoordelijkheid gewoon op zich had uitgeoefend, zonder de linkse ontkenners – volledig volgens de kunst van de omgekeerde psychologie – als gesprekspartners aan te duiden in zijn omgekeerde ‘denkoefening’.
Het zou hem ook hebben gesierd als hij de zelfgenoegzaamheid achterwege had gelaten om schouderklopjes in ontvangst te nemen voor een – in de ogen van collectief links – ongewone houding, terwijl het ontegensprekelijk ook dient voor de algemene salonfähigheid van een resem bruinere N-VA’ers.
Indien België écht een ware rechtsstaat wenst te zijn, dan zijn er voor elke Ali Baba minstens 33 De Roovers nodig.
(Khalid El Jafoufi en Abdelhay Ben Abdellah, Jr. Chef Politiek en Sr. Chef Politiek van De Andere Mening)
,
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier