Verkocht voor 1,25 miljoen: ‘Nooit vloog er een slimmere duif dan Armando’

Duivenmelker Joël Verschoot verkocht Armando voor 1,25 miljoen. Hij is nog altijd bijzonder trots op zijn prijsduif.

Joël Verschoot: Met Armando gaat het nog steeds goed, voor zover ik weet. Hij zit nu volledig op de kweek, wedstrijden vliegen doet hij niet meer. Dat betekent dat hij alleen nog maar duivinnen hoeft te bevruchten. Zodra die eieren hebben gelegd, worden de eieren verlegd onder voedsterkoppels. Het is de bedoeling Europa te bevoorraden met jongen van Armando. Hij zit dus nog steeds in België, al is hij opgekocht door een Chinees. Ik vermoed dat hij na dit kweekprogramma naar China wordt gebracht om daar nog eens een ’tournee’ te doen.

Wat was er zo bijzonder aan Armando dat er meer dan een miljoen voor is betaald?

Verschoot: Armando is een slim dier. Er heeft nog nooit zo’n slimme duif gevlogen in Europa, zelfs niet in de wereld. Als hij op 20 kilometer van zijn hok werd gelost, kwam hij één minuut eerder aan dan alle andere duiven. Werd hij 300 kilometer van huis losgelaten, dan arriveerde hij drie minuten eerder dan de rest. En op langeafstandsvluchten was hij zes keer de eerste duif van heel België, dat heeft geen enkele duif hem ooit nagedaan.

Armando heeft alle eigenschappen van een kampioen. Je moet slim en sterk zijn, maar je moet het ook kunnen en willen. Tijdens zijn laatste vlucht, uit het Franse Angoulême, was hij elf uur onderweg bij temperaturen van 30 graden, mét tegenwind. Na die prestatie werd Armando wereldberoemd. Iedereen keek naar hem op. En terecht.

Tijdens zijn laatste vlucht was hij elf uur onderweg bij 30 graden, mét tegenwind.

Hoe snel vliegt een wedstrijdduif gemiddeld?

Verschoot: Tussen de 70 en 80 kilometer per uur. Het langste traject dat Armando heeft gevlogen, was vanuit Bordeaux, 790 kilometer.

Er zijn drie categorieën: de snelheidsduiven – die vliegen een afstand van honderd kilometer. Dan heb je fondduiven, de eendagsvliegers die vijf- tot achthonderd kilometer afleggen. En dan zijn er nog de overnachtingsduiven, die duizend kilometer en meer vliegen. Je kunt het vergelijken met de koers: je hebt kermiscoureurs, bergcoureurs en klassiekers.

U ging niet op uw lauweren rusten nadat u dat gigantische bedrag voor Armando opgestreken had.

Verschoot: Het geld is natuurlijk mooi meegenomen, maar ik wil met de voeten op de grond blijven. We hebben meteen daarna weer meegedaan aan lokale wedstrijden, net zoals we vroeger deden.

Wat is er zo fantastisch aan de duivensport?

Verschoot: Dat we het zo ver hebben geschopt. Iedereen in de wereld sprak over Armando. Ik denk niet dat ik ooit nog zo’n goeie duif zal hebben, maar we blijven het wel proberen. Ik heb driehonderd duiven en ben er fulltime mee bezig. Maar ik doe het graag, ik voel echt liefde voor de dieren. Een goeie duivenmelker heeft een band met zijn dieren. Ik loop alle dagen door de hokken. Als ik schoonmaak, moeten de duiven aan de kant en dan praat ik ertegen, ik geef ze wat eten uit mijn hand, van die dingen.

Heeft het verhaal van Armando nieuwe, jonge duivenmelkers aangetrokken?

Verschoot: Zeker. Een paar jaar geleden ging het bergafwaarts met de sport omdat de oudere deelnemers een voor een afvielen. Nu begint zich dat te stabiliseren.