SP.A-lid en kandidaat in Sint-Niklaas Nand De Klerck betreurt de rol die sociale media vandaag lijken te spelen in de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen van 14 oktober: ‘Er is zoveel druk om “all over the place” te zijn tijdens een campagne.’
Enkele jaren geleden in één van de lessen politieke wetenschappen tijdens mijn opleiding werd sociale media nog gezien als middel om politiek dichter bij de mensen te brengen. Er zouden enorme opportuniteiten te vinden zijn in de directe communicatie tussen politici (of kandidaten) en de bevolking. Met veel spijt in het hart is mijn conclusie vandaag anders: sociale media doodt de politiek. Of het heeft er op zijn minst voor gezorgd dat politiek te weinig over inhoud gaat.
Ik zie kandidaten die meer bezig zijn met sociale media dan met toekomstig beleid.
Op 14 oktober zijn het opnieuw lokale verkiezingen. Ook zes jaar geleden bestonden Facebook, Twitter en Instagram al. Maar de manier waarop partijen deze middelen anno 2018 zijn gaan aanwenden zijn wel compleet anders als zes jaar geleden. En ik stoor me er mateloos aan. Alle partijen doen het. En het is een heel sluw spel dat voor mij zeer weinig met inhoud, maar alles met vorm te maken heeft. Strategieën worden uitgedacht om zoveel mogelijk mensen te bereiken, al dan niet door er geld tegenaan te gooien. En dan wordt er verder nagedacht over ‘wat goed scoort’ bij ‘de mensen’. Veelal zijn dit niet de inhoudelijke voorstellen of genuanceerde berichten. Neen. Iedereen wil zoveel mogelijk likes, comments en shares. En berichten met korte boodschappen met weinig inhoud of ruimte voor nuance scoren nu eenmaal het best. Dus die worden gepost en gesponsord. Door alle partijen. En zo sterft de politiek, of toch wat politiek zou moeten zijn, zachtjes uit.
Het zou me ontsieren heel cynisch te zijn over deze ontwikkeling… maar ik zie weinig tekenen van een kentering. Ik zie kandidaten die meer bezig zijn met sociale media dan met toekomstig beleid. Noem me gek, maar ik doe hier niet aan mee. Het voelt voor mij als een rat race waar je moeilijk uitraakt eens je eraan begint. Dus ik hou me afzijdig in dit deel van het politiek debat. Wanneer mensen me willen spreken over voorstellen mogen ze me altijd contacteren. Dat kan via Facebook, Instagram of Twitter, maar liefst ga ik rechtstreeks in contact en wordt er tijd en ruimte voorzien om grondig over problemen en kansen te denken. De meeste partijen hebben ook een mooi en sterk uitgewerkt programma. Spijtig genoeg kunnen ze sociale media moeilijk aanwenden om hun programma ten gronde te bespreken.
Ook de reguliere pers speelt hier een belangrijke rol. Ook zij lijken te denken dat ze mee moeten stappen in de rat race. Ook zij zijn blijkbaar op zoek naar clicks, likes, comments en shares. Het is natuurlijk eigen aan het hedendaags verdienmodel van ons perslandschap. Meer bereik op sociale media zorgt voor meer advertentie-inkomsten. En dat is nodig om het financieel verlies dat ze allen lijden op te vangen. In dat opzicht mogen we ook onze eigen verantwoordelijkheid als burger niet vergeten.
Ook ik heb me in het verleden schuldig gemaakt aan overvloedige politieke communicatie via sociale media.
Ik neem het niemand persoonlijk kwalijk. Je kan als partij of kandidaat moeilijk achterblijven. Er is zoveel druk om ‘all over the place’ te zijn tijdens een campagne. Ook ik heb me in het verleden schuldig gemaakt aan overvloedige politieke communicatie via sociale media. Maar daar stap ik nu resoluut van af. Het zal me waarschijnlijk een pak minder stemmen opleveren. Maar ik kan me ook moeilijk inbeelden dat burgers dit blijven slikken. Zoals ik zei, ik hoop op een kentering, maar die zie ik momenteel niet.
En misschien bestaat er wel nog een toekomst voor de relatie tussen politiek en sociale media. Maar dan zullen beide partners, in mijn ogen, toch eerst heel wat relatietherapie moeten krijgen.
Verkiezingen 2018
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier