Jan Nolf
U kan nog eens stemmen, ditmaal voor essentiële waarden: de Big Brother Award
‘De verkiezingen zijn pas voorbij, maar u kan opnieuw stemmen. Niet voor de beste #stemfie maar voor essentiële waarden: voor de Big Brother Award van de Liga voor Mensenrechten.’
De verkiezingen zijn pas voorbij, maar tot 28 mei kan u opnieuw stemmen. Niet voor de beste #stemfie maar voor essentiële waarden die ook voor de inhoud van het volgende regeerakkoord vijf jaar lang kritiek belang vertonen.
Op 4 juni reikt de Liga voor Mensenrechten haar jaarlijkse Big Brother Award (BBA) uit. Negen genomineerde kandidaten strijden voor de – niét – gegeerde prijs.
Uw #justitiewatcher kreeg de eer één van die negen te verdedigen: (sinds 1 april) ex-Procureur-generaal Yves Liégeois.
Niet omwille van enige associatie – enkel een kwestie van onterechte perceptie uiteraard – met de diamantaire Afkoopwet, waarin met de volgende regering nu normaliter geen wijziging te verwachten is. Evident evenmin omwille van het bloedstollend verhaal van de doodgeslagen Jonathan Jacob, in wiens dossier sinds enkele dagen weliswaar een koerswijziging blijkt, want alle bottinekes worden nu mee in dat proces geïnviteerd door de nieuwe procureur-generaal.
Nee, Yves Liégeois werd enkel genomineerd omwille van zijn uitspraken over DNA-afname bij pasgeborenen. (Herlees daarover Jan Nolfs Knack.be-opinie van 18 november)
De eerste om al snel tegen de nominatie te stemmen, was Yves Liégeois zelf
Op briefpapier van het Parket-Generaal van Antwerpen, gedateerd 12 mei, ontkende de huidige Eerste Advocaat-Generaal het idee in alle toonaarden, met de eis van een recht op antwoord. Alles was een probleem van een uit het verband gerukte passage van ‘een mening die ik niet vertolkte’ maar ‘misleidend aan mij wordt toegeschreven’ – kortom, weer de schuld van de pers.
De Standaard had het nochtans zo genoteerd op 16 november: ‘Ik zou het bijvoorbeeld ook een goede evolutie vinden om bij elke pasgeboren baby en bij iedereen die dit land binnenkomt, DNA-materiaal te verzamelen. (DS: Meent u dat ? Dat is toch wel verregaand.) Ik zeg dat niet om te lachen. Je hebt toch ook een dossier bij de huisarts. Uw vingerafdruk komt binnenkort in de chip van uw elektronische identiteitskaart. Dat is allemaal hetzelfde’.
Op 7 januari zou ook Humo slecht geluisterd hebben door deze – toen evenmin tegengesproken – woorden in de mond van de topmagistraat te leggen: ‘De burger heeft toch recht op wat veiligheidsgevoel ? En dat kan alleen gepaard gaan met het inleveren van wat privacy. En is dat nu zo erg ? (…) Rond het afluisterschandaal van NSA is toch ook zo veel commotie geweest, maar als je dan hoort hoeveel terroristische aanslagen ze er mee verijdeld hebben, dan is dat misschien de moeite’.
Liégeois vond dat de nominatie hem diaboliseerde en zijn ‘fundamenteel recht op privacy onnoemelijk geschonden’ werd. ‘U leeft blijkbaar niet meer in de reële wereld doch enkel in de perceptie die u dan zelf als propagandawapen gebruikt’, wierp Liégeois de Liga voor Mensenrechten voor de voeten.
Alhoewel de brief (4 pagina’s) van Liégeois niet volkomen beantwoordde aan de voorwaarden van het recht op antwoord, publiceerde de Liga die interessante brief toch maar op haar website. Een mens kan daarenboven nooit voorzichtig genoeg zijn sinds de (in beroep hangende) veroordeling van Yves Desmet voor zijn opinie in De Morgen over de Afkoopwet – en dan nog maar enkel ten verzoeke van mevrouw Liégeois.
Alle negen kandidaten voor de Big Brother Award worden wel de inzet voor het justitiebeleid in de komende vijf.
Het baby-DNA-voorstel – ondertussen minstens als denkpiste al door drie topmagistraten aangehaald – vond Stéphane Verschueren, ondervoorzitter van de Privacycommissie in het RTBF-journaal onverbloemd ‘une proposition de nature fasciste’. Maar Verschueren zal het allicht ook slecht begrepen hebben.
Als u dan van de baby-DNA-afname toch niet wakker ligt, zijn er nog 8 alternatieven
Yves Desmet van De Morgen onderschrijft voor de Liga zijn BBA-peterschap voor Louis Michel (MR), wiens medewerker 158 privacy-onvriendelijke amendementen indiende op een Europese richtlijn die privacy zou moeten versterken: ‘Doodzonde voor een liberaal’, vindt Desmet daarvan.
Stand-up comedian Bert Gabriëls ‘petert’ de bank ING voor haar (ondertussen ingetrokken) proefproject om klantengegevens door te verkopen voor reclamegebruik door promotiegretige bedrijven.
Liesbeth Van Impe, hoofdredacteur Politiek van Het Nieuwsblad is meter van ‘Big Data’, verkocht door de overheid. Die zit immers op een schat van informatie. ‘Gemeenten die informatie over bouwaanvragen doorspelen aan bedrijven als Infobuild, het is op zich minstens een stevig debat waard’, vond Van Impe.
Wim Vandenbussche, bezieler van datapanik.org, het online burgerinitiatief rond controle en surveillance vindt het e-Call-systeem niet onschuldig. Bedoeld om alarm te slaan bij ongevallen, kan het niet uitgezet worden en neemt het zelfstandig contact met de fabrikant. Die gegevens van iedere autogebruiker worden dan nog eens aan derden ter beschikking gesteld: de markt van bv. verzekeraars en rekeningrijden.
Socioloog Ben Caudron toont zich een koele minnaar van de smartphone. Dat hebbeding speelt een massa persoonsgegevens door. We laten ons dus onbewust bespioneren door de commerce, is zijn waarschuwing.
Kristof Clerix, onderzoeksjournalist bij MO* nomineert de gechipte festivalbandjes van Rock Werchter. In de Privacyverklaring van Live Nation staat immers dat die – ook aan Facebook gekoppelde gegevens – kunnen doorgespeeld worden aan festivalpartners. ‘Zoals de rattenvanger van Hamelen, die met zijn fluit alle kinderen de stad uitlokte’ merkte ook Wim Debeuckelaere, voorzitter van de Privacycommissie daarover op.
Schrijver en stand-up comedian Joost Vandecasteele petert de ‘datarentie’, het massaal opslaan van persoonsgegevens van eender wie in naam van de veiligheid: ‘jarenlang werd geschermd met het argument ‘Als men niks te verbergen heeft, dan heeft men niets te vrezen’, maar dat is de ergste leugen’. Op 8 april gaf het Europees Hof van Justitie hem ondertussen al gelijk in een mijlpaalarrest.
Caroline De Geest, de begeesterende juriste van de Liga, sluit het rijtje af met haar BBA-nominatie voor ‘Sharenting’, het online plaatsen van kiekjes van kinderen van op hun eerste potje. Volgens pedagogen ‘beroven sharents kinderen van hun recht op privacy’. Nooit zullen die kinderen nog virtuele anonimiteit kennen, en zelf hebben ze er niet over beslist. Leer hen later dan maar eens wijs met internet om te gaan.
Het is meteen uw recht op antwoord aan Big Brother. Doen!
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier