‘Tijd voor een toeterwet: laat mensen vieren wat ze willen, of dat nu een huwelijk of het WK is’

David Van Turnhout van Liberales over uitbundig voetbal- of trouwgetoeter, en hoe we daar best creatief mee omgaan.

Voor het eerst in 32 jaar speelden de Rode Duivels een halve finale op het WK en dat is fantastisch. Het is verbazend te zien hoe voetbal erin slaagt om overal in het land mensen dichter bij elkaar te brengen. Internationaal voetbal dan toch, want als Antwerp tegen Beerschot-Wilrijk speelt, gaan de supporters elkaar meestal gewoon te lijf.

Het is leuk om te zien hoe iedereen samenhorig en luid toeterend de straat op gaat. Iedereen is blij, iedereen viert feest en bijna iedereen drinkt pintjes. Ook de cafébazen zijn gelukkig. Meermaals heeft tijdens dit WK mijn raam in het centrum van Borgerhout open gestaan en kon ik genieten het feestgedruis dat met een zachte zomerbries vanuit de stad tot in mijn woonkamer werd meegevoerd. Mooi was dat.

Het deed me denken aan de trouwstoeten op de Turnhoutsebaan die door datzelfde raam ook wel eens mijn woonkamer bereiken. De stoeten zijn tegenwoordig een groot taboe en worden beschouwd als risicovolle evenementen. Maar gaan we nu ook alle voetbalstoeten verbieden? Of gaat de burgemeester maatregelen treffen voor toekomstige WK’s of EK’s? Mogen we ons verwachten aan voetbalstoeten mét of zonder getoeter?

Laat ons er geen doekjes om winden. De meeste trouwstoeten in ons land vinden plaats in Turkse en Marokkaanse kringen. Velen vergeten het, maar ook minderheden kunnen gewoon blij en menselijk zijn wanneer er een broer of een zus in het huwelijksbootje stapt. Blije mensen uiten zich. Sommigen drinken zich lazarus, anderen toeteren in groep, net als bij het voetbal, heel luid met de auto. Sommigen zwaaien met een driekleur, anderen zwaaien met witte lintjes of kleurrijke stoffen terwijl ze uitbundig door hun stad of dorp rijden. Juridisch gezien is het allemaal strafbaar. ‘Toeteren is toeteren’, zegt de wet. Er is geen onderscheid tussen voetbal- of trouwgetoeter.

Het Antwerpse stadsbestuur lacht er niet mee. Tijdens dit WK werden er in Antwerpen tal van PV’s uitgeschreven tegen lawaaierige fans, want dat is waar het beleid ons brengt. Wie streng is tegen uitbundige trouwers, moet ook streng zijn tegen uitbundige fans. De wet geldt immers voor iedereen. Maar door extra strikt te zijn voor een minderheid, straf je toch gewoon de meerderheid, niet?

Gelukkig zijn wetten gewoon aanpasbaar. Ik pleit er dan ook voor de wet zodanig aan te passen dat toeteren tot een uur na een Belgische WK- of EK-match toegelaten is. En geef trouwers in diezelfde wet de mogelijkheid eens goed te toeteren volgens bepaalde regels en voorwaarden. Zo hoeven ze niet telkens een evenement aan te vragen bij de stad. Wie zich dan niet aan het reglement houdt, heeft de bestraffing dan gewoon zelf gezocht.

In een pluralistische samenleving moet de wetgever creatief zijn. Want wetten die op maat worden gemaakt van de ene groep, treffen vaak ook anderen en dat zorgt voor frictie. Wie claxonneren tijdens trouwstoeten politioneel streng aanpakt, moet dat immers ook doen bij grote voetbalvreugde. Heel wat mensen ervaren dat als een aantasting van hun vrijheid, veroorzaakt door het gedrag van andere groepen. Maar het kan ook anders.

We hoeven bijvoorbeeld geen kerstbomen uit het gemeentehuis te weren om geen moslims te schofferen. Kerstmarkten hoeven helemaal niet van naam te veranderen om dezelfde reden. Het enige wat we moeten doen is elkaar ruimte geven. Laat mensen vieren wat ze willen vieren, of het nu het Suikerfeest, Kerstmis of WK heet. Laat gemeentehuizen zetten wat ze willen zetten, of dat nu een kerstboom, een ramadanvlag of beide is. Maar maak vooral een einde aan de kneuterigheid waarbij niemand elkaar nog iets gunt en er op het einde van de rit niemand nog iets te vieren heeft.

David Van Turnhout is kernlid van Liberales