Richt de overheid zich op de privacy en de vrije meningsuiting van de burger omdat ze te weinig macht heeft om de reële problemen aan te pakken, vraagt De Piratenpartij zich af. ‘De greep van de overheid op ons leven neemt almaar toe. Het is tijd voor burgerlijke ongehoorzaamheid’
‘If you’re not angry, you’re not paying attention’. Wel, ik bén kwaad. Deze week in de krant: ‘GAS-boetes voor commentaar op politie via krantenwebsite’. Vorige week in Brusselnieuws.be: ‘Fietser die foto nam van politiecombi die op het fietspad geparkeerd stond, is opgepakt’. Denk terug aan de 80 arrestaties tijdens de anti-Monsantobetoging in Antwerpen. Of aan de boetes voor de blaffende hond, voor de ontsnapte hond, voor de uitgespuwde kersenpit, voor de struik aan de deur, voor de vuilniszak die te vroeg werd buitengezet, enz. En laten we Jonathan Jacobs -die stierf in een politiecel- niet vergeten, nooit. Wat is er aan de hand met de hoeders van de wet en hun GAS-nichtjes? Met de beroepspolitici en hun regeldrift? En met de burgers die deze mistoestanden zomaar slikken?
Van kleins af aan vertelt men mij dat ik zelfstandig moet leren denken. Ik heb recht op vrije meningsuiting en op privacy. Daar mag de overheid niet aan tornen. Maar er gebeuren vreemde dingen. Ik merk hoe mijn individuele rechten en vrijheden steeds meer ingeperkt worden. Censuur, repressie en exuberante boetes worden verdedigd op grond van ‘grote principes’ en ‘het algemeen belang’: volksgezondheid, staatsveiligheid, het voortbestaan van de sociale zekerheid, de strijd tegen misdaad, drugs, terrorisme of pedofilie. Ondertussen spijzen wij burgers de staats- en stadskassen. Vernuftig, voorwaar.
De greep van de overheid op ons alledaags privaat leven neemt toe. Onze telefoongesprekken, mails en internetverkeer worden bespioneerd. Op straat worden we in de gaten gehouden door politiecamera’s. Dankzij smartphones zijn we overal traceerbaar. Ons surf- en koopgedrag wordt in kaart gebracht en verkocht aan de hoogste bieder. Sigaretten, drugs en vet stijgen in de ranking der staatsvijandschap. Onze kinderen mogen niet te veel ravotten en vooral geen lawaai maken. Onze vrijheid van meningsuiting en kritische geest worden aan banden gelegd. Misschien staan we binnenkort allemaal geregistreerd in een DNA-databank. Big Brother, iemand?
Het is de taak van een juridische macht om burgers en hun privacy te beschermen. Wij krijgen echter te horen dat ‘wie niks verkeerd doet, niets te vrezen heeft’. Maar wetten kunnen aangepast worden: legaal en illegaal zijn inwisselbaar. Op dit moment verrijzen er controlerende, archiverende en sanctionerende apparaten die zwaar misbruikt kunnen worden door autoritaire regimes. Niemand weet hoe totalitair de overheid in de toekomst zal zijn. We moeten verder kijken dan vandaag, en leren uit het verleden in het belang van morgen.
Binnen enkele maanden zullen de beroepspolitici ons weer vriendelijk toelachen vanop dure affiches. Hun boodschap: ‘Blijf rustig zitten. Wij zullen deze ingewikkelde zaken wel oplossen voor jou, want jij bent niet slim genoeg om ze te snappen’. Maar ik begrijp het best wel. Hun dadendrang inzake ons privéleven staat in schril contrast met hun ontstellende onmacht op het vlak van zaken die er echt toe doen. Wat betreft milieubeleid, armoede, inkomensongelijkheid, sociale dumping, migratie, de regulering van banken en multinationals, werkloosheid, politieke benoemingen, klimaatverandering, enz. blijkt het plots onmogelijk om ook maar één duidelijke maatregel af te dwingen. Is het omdat ze te weinig macht hebben om de reële problemen aan te pakken, dat ze zich dan maar op de burger richten?
Genoeg! Wij pleiten voor een heel ander beleid. Wij willen een overheid die onze privacy, onze grondrechten en onze vrijheden waarborgt en verdedigt, en tegelijkertijd die van de speculanten en de grootbanken die deze crisis veroorzaakt hebben reglementeert. Een overheid die lobbygroepen intoomt, belangenvermenging mijdt en klassenjustitie afstraft. Het is hoog tijd voor burgerlijke ongehoorzaamheid. Wij burgers zijn geen kleuters, we zijn niet afhankelijk van de overheid. En vooral: wij laten ons niet zomaar de mond snoeren.
Sarah Van Liefferinge
GAS-boetes
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier