AI-beelden worden al volop gebruikt om mensen in de val te lokken met ergerlijke clickbait over ‘nieuwe films’ die helemaal niet bestaan.
In 2023 stokte de entertainmentmachine van Hollywood maandenlang omdat de vakbonden van zowel schrijvers als acteurs staakten om nieuwe, betere arbeidsvoorwaarden af te dwingen. Een van die voorwaarden was de garantie dat filmstudio’s niet zouden gaan beknibbelen op scripts of acteerprestaties door (al dan niet verplicht) gebruik te maken van artificiële intelligentie (AI).
Sinds de opkomst van generatieve AI-toepassingen, die zowel tekst, geluid als beeld kunnen produceren, is dat scenario geen fictie meer. Voor heel wat jobs binnen de filmindustrie vormt AI een existentiële bedreiging.
Het uiteindelijke akkoord met de filmstudio’s verbande artificiële intelligentie niet uit Hollywood, maar legt wel strikte voorwaarden op voor het gebruik ervan.
Fake trailers
Op het internet trekken mensen zich van die afspraken natuurlijk niet veel aan. Al een tijdje bestaat er een trend om fake filmtrailers te maken: aankondigingen van films die in feite helemaal niet bestaan. Alleen al voor ‘Titanic 2’, een fictieve sequel, vind je op YouTube en TikTok tientallen trailers terug die in elkaar zijn geknutseld met archiefbeelden en AI-gegenereerde beelden.
Ook populair zijn nepversies van bekende blockbusters in retro ‘50s-look – het YouTubekanaal Abandoned Films vergaarde daarmee al 300.000 volgers – of pastiches van films in de typische visuele stijl van bepaalde regisseurs zoals Wes Anderson.
Ondertussen is al de eerste langspeelfilm gemaakt waarvan het script volledig werd geschreven door een AI-chatbot.
Fun? Ja, maar de AI-pastiches en fake trailers zijn een tweesnijdend zwaard. Zelfs wanneer het gaat om hommages door oprechte filmliefhebbers snapt niet iedereen altijd of onmiddellijk dat het nep is. AI-beelden worden al volop gebruikt om mensen in de val te lokken met ergerlijke clickbait over ‘nieuwe films’ die helemaal niet bestaan.
En op de achtergrond leeft natuurlijk de bredere vraag of AI-systemen die getraind werden op de creatieve output van mensen en daarvan een ‘originele’ nieuwe versie uitbraken, niet gewoon aan een gesofisticeerde vorm van plagiaat of diefstal doen.
Wanneer Hollywood en AI in elkaars vaarwater komen, volgen er vaak hevige reacties. Een goed voorbeeld is het fiasco rond Megalopolis, de nieuwste film van regisseur Francis Ford Coppola.
Studio Lionsgate probeerde in te spelen op de eerder slechte recensies die de film vergaarde met een trailer opgebouwd rond negatieve citaten van bekende filmcritici over eerdere films van Coppola – die vandaag algemeen als meesterwerken worden beschouwd, zoals The Godfather.
De boodschap: luister maar niet naar die recensenten, ze zitten wel vaker verkeerd. Het probleem was dat de citaten nep waren, een consultant had ze met AI laten maken. De filmstudio ontsloeg hem en trok de trailer meteen weer in.
Escalatie lijkt onvermijdelijk. Een regisseur van muziekvideo’s en reclamefilmpjes kreeg vorig jaar nog een storm van kritiek over zich heen nadat hij op sociale media een reeks vermeende screenshots plaatste, gemaakt met AI-beeldgenerator Midjourney, uit de (onbestaande) film ‘Galaxy of Flesh’ van David Cronenberg.
Een jaar later – met name vorige maand – lanceerde Coca-Cola een AI-versie van hun iconische kerstreclamespot.
Meer nog: ondertussen is al de eerste langspeelfilm gemaakt waarvan het script volledig werd geschreven door een AI-chatbot. De titel luidde, onheilspellend genoeg, ‘De Laatste Scenarist’. Wordt ongetwijfeld vervolgd.
