Viskweker Stijn Van Hoestenberghe begon in 2009 aan een doctoraat te schrijven over het kweken van duurzame vis. Nu wijdt hij zijn dagen aan de omegabaars, maar het blijft niet bij kweken alleen.
Tien jaar geleden kreeg Stijn Van Hoestenberghe de kans om aan de KU Leuven een doctoraat te schrijven over het kweken van duurzame vis. ‘Maar ik ben geen academicus’, zegt Van Hoestenberghe, van oorsprong een viskweker, die zijn onderzoek graag ook praktisch wilde toepassen.
Dat lukte. Meer zelfs, Van Hoestenberghe rolde zelf weer de viskwekerij in. ‘Vis kweken is op zich al duurzaam, want je hoeft geen vis uit de zee te halen. Maar we hadden dus een vis nodig die gevoed kon worden met een plantaardig dieet, en een vis die dicht op elkaar gekweekt kan worden. Sommige vissen krijgen daar stress van, maar er zijn ook soorten die zich daar net het beste bij voelen. Dat is de omegabaars geworden’, zegt Van Hoestenberghe. ‘In totaal zijn we vier jaar lang bezig geweest met het perfectioneren van het kweekproces.’
‘Bedrijven kopen duurzame vis aan, omdat ze hopen dat de consument daar meer geld aan wil geven. Daar met je niet emotioneel over doen. Op het einde moet de rekening kloppen. Dat geldt ook voor mij: als ik er geen centen aan verdien, is het gedaan.’
Van Hoestenberghe kijkt verder dan de vis. Ook voor de verpakking en het transport zoekt hij stapje voor stapje naar de duurzaamste oplossing. ‘Weldra zijn we de eersten die onze verse vis in een herbruikbaar schaaltje leggen in plaats van een uit piepschuim. Twee winkelketens werken daarvoor met ons samen.’
video1.0Vimeohttps://vimeo.com/
640360403303684818/videos/303684818
