‘Steeds meer mensen voelen zich geminacht omdat ze geen deel uitmaken van de juiste kaste’

‘Het interview met Louis Michel toont opnieuw de gapende afgrond aan tussen de gedachten van de één en de werkelijkheid van de ander’, schrijft Thierry Fiorilli, hoofdredacteur van Le Vif/L’Express.

“Wie betaalt er u, mijnheer Michel? Dat zijn ook mensen die geen 4.800 euro per maand verdienen”. De vrije tribune van Barbara Dufour, leerkracht in het Sacré-Coeurcollege in Charleroi, die deze week op levif.be en knack.be verscheen, maakt heel wat reacties los.

In 24 uur werd ze meer dan 29 000 keer gedeeld op Facebook en door 200 000 unieke lezers gelezen. Nog nooit had een opinie zoveel weerklank op levif.be. Barbara Dufour reageerde op een interview van Louis Michel dat op 3 februari in Le Vif/L’Express verscheen.

Het Europees parlementslid kreeg vragen over de rampzalige evolutie van het aanzien van de burgers voor het politiek personeel. Michel senior uitte zijn ontgoocheling over die stijgende wrevel: “Op het vlak van de problematische banden met het geld, is de politieke wereld statistisch niet verschillend van de gewone sterveling”, “de impact van de sociale media kan huiveringwekkend zijn”, “de politicus voelt zich lang alle kanten klemgezet, hij is verstard”, “let op dat het moralisme en de weldenkendheid niet tot een heksenjacht leiden en de democratie breken”, “de politicus kan zijn acties niet afstemmen op de zware trends van de bevolking, hij is bijna veroordeeld om achter de kudde te lopen, hij loopt achter de uiteenlopende dromen van de burgers”…

Twintig jaar geleden lanceerde Louis Michel nog de “Assises de la démocratie” (Grondslagen van de democratie) voor meer transparantie en moraliteit in de politiek. In het interview van vorige week stelde hij vraagtekens over de vergoeding van de mensen die de kiezer naar het parlement stuurt. Dat is een onderwerp dat veel behoedzaamheid vraagt, niet echt de specialiteit van Big Loulou. In zijn eigen woorden werd dat: “Een parlementslid beperken tot een betaalde functie van 4800 euro per maand? Dan zal je een wereldvreemd parlement krijgen, bevolkt door ambtenaren en leerkrachten, maar in de steek gelaten door ondernemers en advocaten. Dat soort maatregelen zal heel veel mensen die de motivatie, het talent, de intelligentie en de opleiding hebben van de politiek afwenden om een job te doen waar ze gewoonweg meer zullen kunnen verdienen. Welke ondernemer zal zijn weekends, zijn avonden en zijn vakantie willen opofferen voor 4800 euro netto per maand?”

Gapende afgrond

Uiteraard volgt er dan een storm aan reacties die veel weg heeft van een aardbeving Waarom? Omdat tegelijk de Publifin-affaire nog altijd volop bezig is, het grootste politiek-financiële Waalse schandaal in dertig jaar, meer bepaald sinds de Agusta-zaak. Omdat in Frankrijk Penelopagate volop woedt. Omdat de populaire overtuiging aan kracht wint, dat de bestuurders enkel zakkenvullers zijn die de burgers verarmen en wetten maken om hun privileges nog te versterken.

Omdat er een vorm van minachting is voor de ambtenaren, de onderwijzers, de “niet-professionelen van de politiek“, en voor al degenen die niet deel uitmaken van de juiste kaste. Omdat dat dat bedrag, dat als een aalmoes voorgesteld wordt door iemand die zoals alle Europese parlementsleden 6600 euro netto per maand ontvangt, zonder vergoeding van algemene kosten (4300 euro per maand), van verplaatsingskosten (4200 euro per jaar) en zitpenningen voor de vergaderingen van de organen van het parlement (300 euro per dag, en 153 euro extra voor de vergaderingen buiten de lidstaten). En dat terwijl het bruto gemiddeld maandloon 3900 euro is in Brussel, 3360 in Vlaanderen en 3170 in Wallonië. Het is een nieuw onbetwistbaar bewijs van de gapende afgrond tussen de gedachten van de enen en de werkelijkheden van de anderen.

Verontwaardigd en gekrenkt

Het was dat allemaal die Barbara Dufour uit haar vel deed springen. En met haar een groeiende menigte. Verontwaardigd, gekrenkt. Eigenlijk herinnert ze er alle verkozenen aan dat “politiek geen spelletje is waarvan het doel is je zakken te vullen en waarvan de regels gemaakt zijn door zij die ervan profiteren. Politiek is een engagement om de maatschappij ten dienste van de bevolking te organiseren. Hoog tijd dat u en uw vrienden dat beseffen, want het risico is groot, en misschien zelfs naderend, dat op een dag de kaarten anders zullen liggen.”

En dan zal nog een veel grotere aardbeving volgen. Één die alles zal doen instorten. Te beginnen met de hoogste verdiepingen.