Sophie De Wit (N-VA) betreurt discussie over petitie voor regularisatie sans-papiers: ‘Wetgeving is onvolkomen’

Mochten de 35.000 handtekeningen voor de vlottere regularisatie van sans-papiers vorige week zowel elektronisch als op papier worden ingediend bij het parlement? Of niet? De Kamer weet het zelf niet, zo blijkt. Sophie De Wit (N-VA): ‘De wet over het petitierecht was goed bedoeld, maar bevat redelijk onwerkbare voorwaarden.’

De campagne In My Name verzamelde het afgelopen jaar 35.000 handtekeningen om een burgerwetsvoorstel in te dienen waardoor mensen zonder papieren heldere criteria voor regularisatie zouden krijgen. Van die 35.000 had de campagne er 13.500 elektronisch verzameld, de andere 21.500 op papier. Op dinsdag 17 mei overhandigden de organisaties achter het initiatief de handtekeningen aan de Kamer. Er ontstond echter onduidelijkheid over de vraag of een combinatie van elektronische en papieren handtekeningen wel toegelaten was.

Petitierecht

Sinds 2019 mogen Belgische burgers petities voor een wetsvoorstel indienen bij het federaal parlement. Voor zo’n voorstel moeten 25.000 handtekeningen worden verzameld, waaronder 14.500 in het Vlaams Gewest, 8000 in het Waals Gewest en 2500 in het Brussels Gewest.

De initiatiefnemers van In My Name hadden zo’n petitie opgestart via het officiële platform van de overheid. ‘We merkten al snel dat het petitieplatform niet gebruiksvriendelijk was en we stootten regelmatig op technische problemen’, zegt mede-coördinator Marios Bellas van In My Name. ‘We hadden na toestemming van Kamervoorzitter Éliane Tillieux (PS) besloten om over te schakelen naar papier.’

‘Enkele weken later kwam diezelfde voorzitter daarop terug’, zegt Bellas. ‘Door een gebrek aan middelen bleek het toch niet mogelijk: de ondersteunende diensten van de Kamer hebben niet genoeg mankracht om alle handtekeningen zelf handmatig in te voeren.’ Bellas begrijpt dat, maar volgens hem is het niet aan zijn organisatie om het probleem op te lossen.

Schriftelijk of digitaal

Bellas en co. leken in eerste instantie de wet aan hun kant te hebben. Volgens het betreffende koninklijk besluit mogen verzoekschriften zowel elektronisch als op papier worden ingediend. Maar betekent dat ook dat een combinatie van beide toegestaan is? Die kwestie werd doorgespeeld naar de Commissie Verzoekschriften van de Kamer.

Die nam gisteren nog geen eenduidige beslissing. Wel heeft ze een nota met de mogelijke interpretaties verzonden naar de Conferentie van de Voorzitters van de Kamer. Bellas: ‘Die verwarring is frustrerend. We weten niet goed of we dit nu als positief of negatief nieuws moeten beschouwen.’ De petitie zelf is wel ontvankelijk verklaard, zegt Bellas.

‘Onvolkomen wetgeving’

De zaak toont aan dat er nog veel onduidelijkheden zijn over het petitierecht, beseft ook Sophie De Wit (N-VA), die de Commissie Verzoekschriften voorzit. ‘Deze situatie is het gevolg van een wetgeving die onvolkomen is’, stelt De Wit. ‘De wet was goed bedoeld maar bevat redelijk onwerkbare voorwaarden. Het parlement heeft erover gestemd op een ogenblik dat nog niet alle adviezen gevraagd waren en er zelfs nog geen elektronisch platform was.’

De Wit benadrukt dat de Kamer momenteel op zoek is naar een oplossing voor toekomstige verzoekschriften. ‘We zijn binnen de Commissie een evaluatieoefening gestart omdat we die pijnpunten al kenden’, zegt ze. ‘Over die pijnpunten voeren de meerderheidspartijen momenteel gesprekken. Daaruit zullen we een advies formuleren zodat de Kamercommissie Binnenlandse Zaken de wet kan aanpassen.’

Wat betekent dat voor de initiatiefnemers van In My Name? ‘Zij moeten voorlopig wachten op wat de Conferentie van de Voorzitters voorstelt’, besluit De Wit.