‘Het is volstrekt onrechtvaardig dat daders vaak ongemoeid worden gelaten en misschien niet eens beseffen wat ze hebben aangericht’, schrijft Han Renard naar aanleiding van haar onderzoeksdossier over geweld tegen vrouwen.
Twee maanden lang hebben collega Catherine Vuylsteke en ik ons vastgebeten in dit journalistieke project rond seksueel en huiselijk geweld op vrouwen. We begonnen met verkennende gesprekken met experts en hulpverleners, om een beter inzicht in de thematiek te verwerven. Daarna gingen we op zoek naar zo divers mogelijke getuigenissen. De verhalen van de vrouwen moesten de hoofdmoot van het dossier vormen, naast de deskundige meningen van professionals.
Die zoektocht verliep makkelijker dan verwacht. De meeste vrouwen met wie we contact opnamen, bleken vrij snel bereid hun verhaal te delen – sommigen anoniem, anderen met naam en toenaam -, ook al had een aantal van hen nog aan niemand zo gedetailleerd verteld wat hen was overkomen. Laat staan aan onbekenden, die ervoor zouden zorgen dat hun verhaal tienduizenden lezers zou bereiken.
Het was moeilijker om onbewogen te blijven bij wat we te horen kregen. Ook aan de korte getuigenissen die u in ons dossier leest, gingen lange en soms emotionele gesprekken vooraf. De levensverhalen kruipen onder je huid. Ergens in mijn achterhoofd wist ik het misschien, of had ik het moeten weten, maar pas door intensief rond het thema te werken, besefte ik hoe extreem verwoestend en langdurig de impact van seksueel en huiselijk geweld kan zijn. En hoe volstrekt onrechtvaardig het is dat daders vaak ongemoeid worden gelaten en misschien niet eens beseffen wat ze hebben aangericht, terwijl slachtoffers nog jarenlang bezig zijn de scherven op te rapen.
Maak mee het verschil en deel het campagnebeeld op Facebook met #genoeg
GENOEG! Lees hier ons dossier over geweld tegen vrouwen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
