‘Sinds wanneer is het opleggen van een politiek standpunt een taak van de onderwijskoepels?’

Tot voor kort zagen scholen de klimaatprotesten als spijbelen. Vandaag nemen de onderwijskoepels echter een duidelijk standpunt in, schrijft Vlaams Parlementslid Franc Bogovic (Open VLD). ‘Op 1.325 plekken in Vlaanderen gaan scholieren, vaak verplicht, spijbelen voor het klimaat. De koepels leggen hun leerlingen een politiek standpunt in de mond.’

Een ding werd de laatste weken duidelijk: onze jongeren maken zich zorgen over onze levensstijl die het klimaat beïnvloedt. Ze kwamen massaal op straat voor betere lucht, betere mobiliteit, minder uitstoot, et cetera. Bewonderingswaardig, toch? Die spontane acties werden door jongeren op poten gezet uit overtuiging dat het beter kan en beter moet. Ze lieten het land niet onberoerd.

Laat het nu net dat spontane karakter zijn dat deze klimaatmarsen zo krachtig maakte. De boodschap werd week na week kracht bijgezet omdat jongeren zélf de keuze maakten om de toekomst van ons klimaat aan te kaarten. Jonge mensen gingen op zoek naar wetenschappelijke verklaringen, ze nodigden een jonge Zweedse klimaatactiviste uit en ze organiseerden vreedzame marsen.

Migratiestop

Nu nemen ook de onderwijskoepels een duidelijk standpunt in voor het klimaat. Beter gezegd, de koepels leggen hun leerlingen een politiek standpunt in de mond. Het Katholiek onderwijs en het GO! organiseren vrijdag proactief marsen en betogingen. Met hele scholen trekken ze de straat op. Meer nog, het is een verplichte schoolactiviteit.

Volgens onderwijsminister Hilde Crevits (CD&V) is het toegelaten aangezien het een extra-muros-activiteit is, gekoppeld aan een pedagogisch project, de onderwijsdoelen en het leerprogramma. Welke boodschap hopen de koepels over te brengen? En wat is het volgend standpunt dat ze zullen innemen: pensioenhervormingen? Begroting in evenwicht? Migratiestop?

Ongewettigd afwezig

In het geval van de klimaatmarsen klaagden ze dit eerst aan en nu verplichten ze hun leerlingen om mee te doen. Dit terwijl leerlingen voordien hemel en aarde moesten verzetten in sommige scholen om de klimaatmarsen bij te wonen. Een toets op donderdagnamiddag gemist? Dat werd een nul. Maar morgen zijn ze verplicht om mee te gaan stappen, morgen is er geen toets. Leerlingen worden meegetrokken naar marsen en betogingen. Zelfs als ze dat niet willen, want dan zijn ze ongewettigd afwezig. De krachtige boodschap die leerlingen spontaan brachten, wordt een opgedrongen boodschap.

Welk spel spelen de onderwijskoepels hier? Zelf stellen ze dat het klimaatprobleem de politiek overstijgt. Dat is op zich al een politiek standpunt. Een standpunt dat ze opdringen aan al hun leerlingen. Dit is allerminst de taak van de onderwijskoepels. Laat staan dat het hun taak is om de vrije mening van hun leerlingen af te nemen. Sinds wanneer is het opleggen van een politiek standpunt aan leerlingen een taak van de onderwijskoepels?