Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg heeft een klacht van enkele tientallen Belgische slachtoffers van seksueel misbruik in de kerk ‘niet onontvankelijk’ verklaard.
Advocaat Walter Van Steenbrugge was vorig jaar naar dat Hof gestapt nadat een groepsvordering (class-action) om procedurele redenen was afgewezen door de Belgische rechtbank van eerste aanleg, het hof van beroep en het Hof van Cassatie. In een gesprek met Knack noemt Van Steenbrugge de beslissing van Straatsburg ‘een eerste belangrijke stap in de goede richting. Verreweg de meeste klachten raken niet voorbij die eerste selectie.’
De slachtoffers van seksueel misbruik kregen in België nooit toegang tot een rechter
Met een groepsvordering of class-action aan het adres van de Belgische bisschoppen en (vooral) de Heilige Stoel in Rome haalden Van Steenbrugge en co. zes jaar geleden de voorpagina’s van kranten in binnen- en buitenland. Tientallen slachtoffers van seksueel misbruik die hun pijlen rechtstreeks op het Vaticaan richtten: dat was ongezien. Nadat de vordering vorig jaar werd afgewezen door Cassatie, stapte Van Steenbrugge naar het Hof in Straatsburg, waar zopas besloten werd om een procedure ten gronde te starten.
Tijdens de procedure zal de Belgische rechtspraak over de class-action tegen het licht worden gehouden van de fundamentele rechten van de mens. ‘De slachtoffers van seksueel misbruik kregen in België nooit toegang tot een rechter,’ legt Van Steenbrugge uit. ‘De Belgische rechters vonden dat een groepsvordering procedureel niet toelaatbaar was, en kende daarnaast ook immuniteit toe aan het Vaticaan. Volgens mij is dat een duidelijke inbreuk op artikel 13 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM), dat bepaalt dat je áltijd bij een rechter terecht moet kunnen als je subjectieve rechten geschonden zijn. Als Straatsburg die redenering volgt, kan – eindelijk en voor het eerst – de beoordeling van de aansprakelijkheid van het Vaticaan en de bisschoppen beginnen. Wij zullen het Hof er dan van proberen te overtuigen dat de kerk in Vlaanderen, op verzoek van Rome, altijd de andere kant heeft uitgekeken. We zullen stukken tonen die bewijzen dat geestelijken gedwongen werden om te zwijgen op straffe van excommunicatie, en dat er misbruik is gemaakt van het morele gezag, met aantoonbare schade tot gevolg.’
In het gesprek bevestigt Van Steenbrugge ook het gerucht dat er van het misbruik door geestelijken video-opnames zouden bestaan. ‘Die video’s bestaan,’ zegt de advocaat. ‘Ik kan alleen maar vermoeden dat het deel uitmaakt van hun perversiteit.’
Tot slot vertelt Van Steenbrugge nog dat hij de afgelopen jaren verschillende keren werd geïntimideerd door leden van de kerk. ‘Ik werd bijvoorbeeld gevolgd en gefotografeerd toen ik met een slachtoffer had afgesproken in een Gents restaurant. Ik heb dreigtelefoons gekregen. Ze reden zelfs de oprit van mijn huis op.’
