‘Regeren is meer dan duidelijk maken wie nu de macht heeft’

‘Als jong parlementslid krijg ik steeds meer de indruk te moeten functioneren in een omgekeerde politieke wereld’, schrijft Peter Van Rompuy (CD&V). ‘Er zijn geen staatsmannen meer.’

Op het ogenblik dat de federale regering naar een tweede adem zoekt, noemt de partijvoorzitter van N-VA het samenwerken over partijgrenzen iets voor ‘blozende maagden’ in een wereld die ‘niet van marsepein’ is. Samen ‘kumbaya’ zingen rond het haardvuur van Hertoginnedal is volgens hem iets voor naïeve gutmenschen. Terwijl het wantrouwen in de Wetstraat verder regeert, dikt de staatsschuld elke dag verder aan.

Op het ogenblik dat onze ondernemingen vrezen dat de loonkost terug de pan uit zal rijzen door de hevige opstoot van de inflatie, maakt de wetstraat zich druk over fiscale vrijstellingen voor motorpakken, bijverdiensten en andere koterijen. De volgende ‘superministerraad’ over economie moet terug focussen op wat echt nodig is. De inflatie die nergens in Europa zo snel stijgt als in ons land moet snel onder controle komen, zoniet zijn al de inspanningen van de voorbije jaren om de loonkosthandicap weg te werken voor niets geweest! Dat zou ook een domper betekenen voor de recente hausse aan nieuwe vacatures.

Op het ogenblik dat duizenden Vlamingen in totale onwetendheid zijn over de vraag of ze nog ooit zullen mogen bouwen op de grond waar ze al hun spaargeld in hebben geïnvesteerd maar nu nog bomen op staan, speelt de Vlaamse regeringsleider soloslim en voegt zo politieke chaos toe aan de rechtsonzekerheid. Ook deze keer geen kumbaya moment, maar wel ‘chefsache’. Er zijn geen staatsmannen meer, er zijn blijkbaar alleen nog ‘cheffen’.

Een omkering van de politieke cultuur in de Wetstraat

Als jong parlementslid krijg ik steeds meer de indruk te moeten functioneren in een omgekeerde politieke wereld. Normaal zijn het de jonge leeuwen die de politieke leiders het vuur aan de schenen leggen over de halfbakken compromissen die gesmeed worden in een of andere achterkamer. Maar de nieuwe politieke leiders van vandaag zijn zelf constant bezig elkaar onderuit te halen.

De politieke vernieuwing waar dit land nood aan heeft, vereist niet alleen het aanpassen van de cumulregels. We hebben daarnaast ook nood aan een echte omkering van de politieke cultuur die vandaag in de Wetstraat heerst. In plaats van elkaar zo hard mogelijk onderuit te halen op twitter zouden de politieke leiders beter met elkaar vergaderen – zonder iPhone – om akkoorden te smeden rond hervormingsvoorstellen. We hebben daarbij geen nood aan weer een nieuwe lading leuke ideeën, maar wel aan oplossingen voor de echte zorgen van de mensen: hoe creëren we opnieuw welvaart en welzijn in tijden robotisering, digitalisering en globalisering?

Daaraan gekoppeld kunnen ook de jonge parlementsleden hun rol opnieuw ten volle spelen: kritische vragen stellen over het hervormingsbeleid en zelf toekomstgerichte voorstellen lanceren die de baan vrij maken voor bijvoorbeeld zelfrijdende auto’s of online burgerparticipatie. De burgers verwachten van hun politieke leiders niet alleen dat ze het land door deze turbulente tijden heen loodsen, maar het ook klaarstomen voor de uitdagingen van morgen. Regeren is meer dan duidelijk maken wie nu de macht heeft. It’s time to rule again, gentlemen.

Peter Van Rompuy zetelt voor CD&V in het Vlaams parlement. Onlangs verscheen van hem het boek Democratie zkt Vertrouwen (Lannoo).