Hoewel de finale teksten nog niet voorhanden zijn, schetsen de Vlaamse krantencommentatoren toch al de tendens van de komende vijf jaar. ‘De regering-Michel wordt een regering als geen andere.’
De Morgen: ‘Voka heeft het gewonnen van de Vlaamse Beweging’
Yves Desmet merkt op dat het communautaire, ooit het alfa en omega van N-VA, even volledig terzijde is geschoven om een puur rechtse sociaal-economische agenda uit te voeren. ‘Voka heeft het gewonnen van de Vlaamse beweging.’ Volgens Desmet zal de volgende dagen duidelijk worden wat er juist bedisseld is. ‘Maar dat er wel een indexsprong maar geen vermogenswinstbelasting in het akkoord staat, geeft al aan wie de lasten en wie de lusten van deze regeringsploeg zal dragen. Wie de illusie koestert dat de kloof tussen inkomens uit arbeid en die uit kapitaal zal verminderen, mag dat vergeten.’
Het Laatste Nieuws: ‘De regering-Michel wordt een regering als geen andere’
Jan Segers omschrijft de nieuwe regering als ‘onuitgegeven, du jamails vu.’ ‘De regering-Michel wordt een regering als geen andere. Ze krijgt vijf jaar de tijd om te bewijzen dat ze niet alleen anders is maar ook beter, vernieuwender en moediger dan haar middelmatige, voorspelbare en voorzichtige voorgangers van de voorbije tien jaar.’
Dat Charles Michel de jongste premier in de Belgische geschiedenis wordt, vindt Segers geen detail. ‘Het is geen toeval dat deze gedurfde coalitie het werk is van vier partijvoorzitters die generatiegenoten zijn en in zekere zin ook geestesgenoten. Wat ze delen, is niet hun ideologische overtuiging, wel de bril waardoor ze als late dertigers en vroege veertigers naar onze samenleving kijken en hoe ze die samenleving straks willen nalaten aan hun nu nog jonge kinderen.’
‘Michel, De Wever, Beke en Rutten worden gedreven door een grote ‘sense of urgency’. Besparen is nuttig, hervormen is nodig en hoogdringend: in hoe we werken en met pensioen gaan, in de belastingen die we betalen en wat de overheid daarmee doet.’
Het Nieuwsblad: ‘Discussie over het geslacht van de engelen’
Hoofdredacteur Liesbeth Van Impe vindt het nog wat te vroeg voor een oordeel. Daarvoor zijn teksten en cijfers nodig. Toch vindt Van Impe de belofte van een begroting in evenwicht tegen 2018 terwijl de belastingdrukdaalt, niet min. ‘Als dat klopt, dan hebben weinig regeringen dat voorgedaan. Maar dat zegt weinig over de reële inspanning die gevraagd wordt van verschillende bevolkingsgroepen. Als de belastingen dalen, maar de kostprijs van de dienstverlening op tal van vlakken omhoog gaat, dan wordt de koopkracht evengoed aangevreten. Welk etiket pijnlijke maatregelen dan krijgen, wordt dan al snel een discussie over het geslacht van de engelen.’
Ook Bart Brinckman reageert afwachtend bij afwezigheid van de finale teksten. ‘Wie nu al redeneert in termen van “sociale horror” spreekt voor zijn beurt.’ In elk geval heeft dit kabinet volgens Brinckman het voordeel van de duidelijkheid. ‘Laat dit kabinet maar bewijzen dat het via een herstel van de competitiviteit en de versterking van de koopkracht (al doet de indexsprong dit gedeeltelijk teniet) de groei kan aanzwengelen. Het zal België meer deugd doen dan een zoveelste staatshervorming.’
De Tijd: ‘Investeren in empathie’
Voor Isabel Albers heeft de regering Michel pas enige slaagkans als ze volop investeert in ‘empathie’. ‘Nu moeten de regeringspartijen de boer op om uit te leggen waarom ze doen wat ze beslist hebben. Ze moeten de banden aanhalen met degenen waar ze zich hebben tegen afgezet: de ambtenarij, de vakbonden en de sociale organisaties. Bovenal moeten ze de bevolking perspectief geven en tonen waarom al die maatregel broodnodig zijn. Anders is de “Kracht van verandering” gedoemd te mislukken nog voor ze goed en wel is ingezet.’
Michel I: de 'Zweedse' coalitie
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier