Een parket dat kantoor houdt in in een OCMW, annex woonzorgcentrum. Zoiets kan alleen in ons land. En het gebeurt dan nog in het gesplitste gerechtelijke arrondissement Halle-Vilvoorde, nog niet zo lang geleden een prestigeproject van Vlaamse politici. ‘Welkom in Absurdistan’, zegt procureur des Konings Ine Van Wymersch in een interview met Knack.
De pas benoemde en jongste procureur des Konings Ine Van Wymersch windt er geen doekje om. ‘Dit illustreert perfect hoe deze regering omgaat met justitie.’
‘Vijf minuten politieke moed.’ Meer was er volgens Yves Leterme (CD&V) in 2010 niet nodig om het gerechtelijke arrondissement en de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde te splitsen. Uiteindelijk waren er nog vele crisissen in de Wetstraat en politiek gemarchandeer nodig voor het zover was. Maar als je naar de pas benoemde procureur des Konings van Halle-Vilvoorde luistert, heeft het er alle schijn van dat de politieke wereld het gesplitste parket totaal aan zijn lot heeft overgelaten.
Het Openbaar Ministerie houdt al vijf jaar kantoor in het OCMW-gebouw van Asse, met bijbehorend woonzorgcentrum en ‘huis van het kind’. Erg openbaar is het niet, want nergens staat aangeduid waar het parket zich precies bevindt. Een eigen onthaalbalie is er niet, het OCMW-personeel moet bezoekers maar de weg wijzen. De procureur heeft ook geen enkele ruimte waar ze met haar team kan vergaderen. Er zijn geen cellen om een verdachte op te sluiten. Er mag geen enkele agent in uniform het gebouw betreden, om ‘het cliënteel van het OCMW niet af te schrikken’. De procureur kan er ook geen verdachte ondervragen en omdat het parket van Halle-Vilvoorde zelf geen eigen rechtbank heeft, moeten verdachten uit Halle-Vilvoorde eigenlijk nog altijd naar Brussel om voor de rechter te verschijnen.
Op den duur ben je geneigd om te denken dat al die potpourriwetten vaak “pourri” blijken te zijn.
‘Welkom in Absurdistan.’ Ine Van Wymersch, tot voor kort vooral bekend als woordvoerder van het Brusselse parket, toont ons een kantoortje van zo’n acht vierkante meter groot. De beamer aan het plafond kan maar op een halve muur iets projecteren. ‘Dit is dus onze vergaderzaal. Veel te klein voor een teamvergadering. Daarvoor moet ik elders een ruimte huren van het OCMW.’
Van Wymersch: ‘De dossiers die naar de onderzoeksrechter in Brussel moeten, liggen daar onbewaakt, want we hebben geen andere bergruimte. Als er in het Portalisgebouw, waar het parket van Brussel zit, een harde schijf wordt gestolen in het kantoor van een wetsdokter staat het land in rep en roer.
Minister Geens stelt voor om in de volgende regeerperiode 750 miljoen euro uit te trekken voor justitie.
Van Wymersch: Die middelen hadden al vroeger mogen komen. Ik ben het eens met procureur-generaal Johan Delmulle dat de volgende minister van Justitie ook vicepremier moet zijn. Zo kan die meer gewicht in de politieke weegschaal leggen en impact hebben op de begroting.
Hoe evalueert u de voorbije vijf jaar justitiebeleid?
Van Wymersch: Er is veel bespaard op justitie en de gevolgen daarvan heeft men onvoldoende ingeschat. Anderzijds werden we overspoeld met nieuwe wetgeving. Men ziet ergens een nieuw fenomeen, en hopla er wordt meteen een nieuwe strafwet aangenomen. Er is gewoon geen tijd om dat allemaal te verwerken. Op den duur ben je geneigd om te denken dat al die potpourriwetten vaak ‘pourri’ blijken te zijn, zeker als die na een tijdje ook nog eens worden vernietigd door het Grondwettelijk Hof. Eerst hadden we assisen, dan werd assisen zogoed als afgeschaft, dan werd die wet vernietigd en nu hebben we dus weer assisen. Dat soort zaken maken we op veel vlakken mee. Ik ben het eens met de procureur-generaal die pleit voor een pauze in die nieuwe wetgeving, zodat we eerst kunnen verwerken wat er nu al is. Voor nieuwe strafwetten moet eerst overlegd wordt met de mensen die ze zullen moeten toepassen en uitvoeren.
Samengevat: justitiebeleid was vooral een kwestie van kwantiteit en niet van kwaliteit?
Van Wymersch: Ja, en in combinatie met de besparingen ondergraaft dat een van de fundamenten van onze democratische samenleving, de rechterlijke macht.
Ondanks de gebrekkige middelen is de kersverse procureur des Konings Ine Van Wymersch blij met haar benoeming. ‘Wij nemen onze verantwoordelijkheid op, ook als de politiek dat niet doet.’
