Hagedissen met lange voorpoten hebben meer kans om een orkaan te overleven.
Het is niet zo makkelijk om het proces van natuurlijke selectie in werking te zien. Charles Darwin ging er aanvankelijk van uit dat die selectie veel tijd vergde, maar later moest hij die visie enigszins bijstellen. Vandaag weten we dat natuurlijke selectie – als aanpassing aan veranderende levensomstandigheden – bijzonder snel kan gaan.
Natuurlijke aanpassingen aan veranderende leefomstandigheden kunnen heel snel gaan.
Als het lukt om zo’n snelle evolutie in beeld te krijgen, is dat groot wetenschappelijk nieuws. Zo groot dat het vakblad Nature er zijn hoofdcommentaar aan wijdt. Een artikel over hagedissen die op twee eilanden in de Antillen de doortocht van twee orkanen hebben overleefd, biedt volgens het blad ‘een zeldzame glimp van de natuurlijke selectie in actie’.
Aan de studie werd meegewerkt door bioloog Anthony Herrel van de Universiteit Antwerpen. De hagedissen die de doortocht van de orkanen hebben overleefd, waren kleiner en hadden langere voor- en kortere achterpoten dan hun soortgenoten die het niet hebben gehaald. Ze hadden ook grotere hechtschijven aan hun poten. Daardoor konden ze zich in de stormwinden, met snelheden tot 265 kilometer per uur, makkelijker vastklampen aan de bomen waarin ze leven.
De onderzoekers konden het resultaat experimenteel nabootsen door hagedissen met een bladblazer van een stok te blazen. Er was dus geen willekeurige overleving van dieren, er was selectie in het spel. Als er elk jaar zo’n zware orkaan over de eilanden zou jagen, zou de hagedissenpopulatie snel definitief wijzigen.
