Na ontbossing wordt koolstof in de bosbodem omgezet in CO2.
Dat ontbossing de klimaatopwarming in de hand werkt, is evident: bomen capteren het broeikasgas CO2 en houden het vast zolang ze leven. Maar er is meer aan de hand. Bio-ingenieur Marijn Bauters (UGent) en zijn collega’s stellen in Nature Geoscience dat ontbossing in de tropen ertoe leidt dat er massaal koolstof uit de bosbodem wordt losgelaten. Dat koolstof zit daar gemiddeld al 1500 jaar in gevangen. Door het kappen wordt een bodem instabiel, waardoor het koolstof in rivieren terecht kan komen. Daar zetten microben het om in CO2 dat de lucht in gaat. Er is dus een dubbel negatief effect van ontbossing op het klimaat.
Bio-ingenieur Sybryn Maes (UGent) en haar collega’s meldden in Global Change Biology dat het historische bosbeheer bij ons mee bepaalt hoe eiken op de klimaatopwarming reageren. Er zijn drie types bosbeheer: hakhout, middelhout en hooghout. Het verschil zit hem vooral in de snelheid waarmee bomen gekapt worden. Tot ongeveer 1950 was hakhoutbeheer het populairst: bomen werden na tien tot twintig jaar weer gekapt. In hooghoutbeheer mogen bomen groot worden. De eik, die licht nodig heeft, profiteert vooral van middelhoutbeheer, omdat er dan bomen in zijn buurt verdwijnen waardoor hij beter kan groeien, ook bij hogere temperaturen. Zo zou de eik de klimaatopwarming kunnen weerstaan.
