De oud-burgemeester van Antwerpen Patrick Janssens heeft zijn verkiezingsnederlaag bij de burgemeestersverkiezingen van 2012 nog altijd niet helemaal verteerd. ‘Het is af tussen Antwerpen en mij.’
In de weekendbijlage van De Morgen omschrijft de voormalige burgemeester van Antwerpen Patrick Janssens zijn relatie met ’t Stad als een gebroken liefdesrelatie. ‘Ik kan niet zeggen dat ik nog altijd met evenveel goesting in Antwerpen woon als vroeger’, zegt hij in de krant. ‘Het is af tussen ons. En zij heeft het afgemaakt. Ik heb wel eens gelezen dat liefdesverdriet twee jaar duurt. Die twee jaar is nog niet voorbij.’
Volgens Janssens uit dat verdriet zich onder meer in kleine ergernissen. Bijvoorbeeld wat er in het publieke domein gebeurt. ‘Dat zijn vaak kleine dingen, maar ze vertellen wel iets over de prioriteiten van het nieuwe stadsbestuur’, zegt Janssens. ‘Zo ergert het mij dat er bij het opstellen van bouwwerven tegenwoordig geen rekening wordt gehouden met de voetgangers. Overal zie ik plots bouwwerven opduiken die de doorgang van voetgangers belemmeren. Het probleem wordt dan “opgelost” met een bordje “Voetgangers hier oversteken”.’
Inschattingsfout
De vroegere burgemeester geeft toe dat hij in de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen een inschattingsfout maakte door een kartel met CD&V aan te gaan. Hij was van mening dat SP.A door het kartel een klein beetje zou verliezen op links, maar veel stemmen zou vasthouden in het centrum. ‘Uiteindelijk zijn heel wat conservatieve CD&V-kiezers naar de N-VA gelopen’, geeft Janssens toe. ‘Eigenlijk had ik al veel vroeger kunnen zien dat dat een inschattingsfout was. Toen we bekendmaakten dat we met de Stadslijst naar de verkiezingen zouden gaan, zijn de peilingen onmiddellijk omgeslagen.’
Over zijn toekomstplannen zegt Janssens, die ondertussen de politiek verlaten heeft, dat hij er altijd van gedroomd heeft om een groot mediabedrijf te leiden, ‘de VRT of een krant, al is dat niet evident na een politieke loopbaan. En ik zou ook ooit wel een voetbalploeg willen leiden – zij het niet eender welke. In België zijn de ploegen met een project waar ik me achter kan scharen en die ook nog een hoog niveau halen, op de vingers van één hand te tellen.’ (TE)
