Kamervoorzitter Patrick Dewael (Open VLD) wil een volwaardige regering. De ‘vrijheid, blijheid’-sfeer in zijn parlement dreigt het budget nog verder te doen ontsporen. ‘Nieuwe verkiezingen? De kiezer zal ongenadig zijn voor de partijen die nu de handdoek in de ring werpen.’
Op het moment dat de economische coronacrisis nog echt moet losbarsten, huiveren de liberalen bij sommige parlementaire initiatieven. Zoals het extra mijnwerkerspensioen ter waarde van zo’n 200 miljoen euro, dat begin deze maand werd goedgekeurd.
‘Bij aanvang van mijn opdracht heb ik geprobeerd om bij voorstellen met budgettaire consequenties meer rekenwerk te vragen aan het Rekenhof. Daar was eigenaardig genoeg geen meerderheid voor’, zegt Kamervoorzitter Patrick Dewael (Open VLD). ‘De regering heeft nu vele kostelijke maar nodige onderstuttingsmaatregelen genomen. Als het parlement daar nog wat aan gaat toevoegen, dan wordt het budget helemaal onbeheersbaar.’
Het valt op dat er van regeringseenheid amper sprake is. Vorige week keurde CD&V nog een SP.A-voorstel goed over de opschorting van de opzegtermijn in coronatijden. Zónder steun van Open VLD en MR.
Patrick Dewael: Van tijd tot tijd vormen er zich zeer eigenaardige bondgenootschappen. Nu stel ik vast dat er een systematisch links front is van groen, rood, PTB-PVDA, CDH en Défi dat merkwaardig genoeg vaak steun krijgt van het Vlaams Belang. Er is amper vraag naar de budgettaire gevolgen van hun daden. Het is ‘vrijheid, blijheid’ in de Kamer. In de commissie Sociale Zaken zie je dat CD&V wat naar links leunt. Veel mensen zijn bezorgd en daarom pleit ik ervoor dat we nu werk maken van een heuse regering.
Tien partijen ondersteunden de volmachten voor de regering. U hoopte dat er en cours de route iets zou kunnen groeien tussen hen.
Dewael: Dat klopt. Maar als ik Bart De Wever (N-VA) en Paul Magnette (PS) moet geloven, hebben ze elkaar gedurende die eerste twee maanden niet gesproken. Ik zie nu pas in de laatste tien dagen dat er iets beweegt. Ik hoop dat men inziet dat de situatie ernstig is en dat andere EU-landen al volop bezig zijn met hun relancemaatregelen.
Als de socialisten geen kandidaat-premier zouden hebben, dan kom je uit bij de tweede grootste politieke familie: de liberalen.
Conner Rousseau (SP.A) en Paul Magnette (PS) hebben zich opgeworpen als officieuze informateurs. Goed idee?
Dewael: Als leiders van de grootste politieke familie is dat democratisch legitiem. De koning is nu niet aan zet. Misschien geeft dat onverwachts mogelijkheden. Mijn uitgangspunt blijft een paarse as, waar de twee socialistische en de twee liberale partijen de basis vormen. Die opdracht kondigt zich moeilijk aan. Sommigen denken bijvoorbeeld dat N-VA erbij moet.
U heeft daar twijfels bij?
Dewael: Er zijn er die nu al een jaar zeggen dat de twee grootste partijen aan weerszijden van de taalgrens samen moet regeren. Wat niet is kan nog komen, maar ik kan niet anders dan vaststellen dat het keer op keer mislukt. Bovendien heeft geen van beide een kandidaat-premier.
Waarom is dat een probleem?
Dewael: Ik heb in mijn carrière toch wel wat formaties meegemaakt. Daar was altijd iemand bereid om zich los te maken van de eigen partij en om zich te smijten. Nu zie ik vooral twee burgemeesters: een van Charleroi, een van Antwerpen. Dat bemoeilijkt de gesprekken.
De Wever heeft zich op een bepaald moment wel bereid getoond voor het premierschap, niet?
Dewael: Dat heeft hij inderdaad halfweg maart verteld aan de media. Maar het belangrijkste is wat je doet rond de tafel. Ik zou liever werken aan het vertrouwen en partners vinden.
Versta ik het zo goed: als de socialisten geen kandidaat leveren, dan gaan de liberalen ermee aan de haal?
Dewael: Dat zullen we zien in functie van de onderhandelingen. Maar als de socialisten geen kandidaat-premier zouden hebben, dan kom je uit bij de tweede grootste politieke familie: de liberalen.
De partijen die nu zouden abdiceren, dragen een zware politieke verantwoordelijkheid.
Lees: dan is de Zestien voor Open VLD-vicepremier Alexander De Croo.
Dewael: Ik heb niet begrepen dat Alexander De Croo zichzelf heeft geafficheerd. Jullie, de media, doen dat. Wat ik wel zie, is dat hij naarstig en verbindend werkt aan dossiers, zoals de bankengarantieregeling.
CD&V-voorzitter Joachim Coens wil het niet meer hebben over paars-groen versus paars-geel. ‘Dat zijn niet de vragen die er nu toe doen.’
Dewael: Misschien reageert meneer Coens zo omdat bij beide formules CD&V niet noodzakelijkerwijs voorkomt? Hij zal wel akkoord gaan met het feit dat je meer dan 75 zetels moet hebben. Maar ik ben ook geen adept van kleuren, maar van inhoud. Het regeerprogramma zal geen klassieke opbouw kennen. De relance zal een must zijn. Waarin gaan we investeren? Wat met de solvabiliteit van onze bedrijven? Enzovoort.
Zaterdag lanceerde Paul Magnette enkele relanceplannen. De N-VA strooit dan weer met de slogan ‘Vlaamse veerkracht’. Is de campagne voor vervroegde verkiezingen op gang getrokken?
Dewael: De partijen die nu zouden abdiceren, dragen een zware politieke verantwoordelijkheid. Ik denk dat de kiezer genadeloos zal zijn voor partijen die nu de handdoek in de ring werpen.
Uw partij kiest deze week een nieuwe voorzitter. Egbert Lachaert lijkt de gedoodverfde winnaar.
Dewael: Ik doe niet aan pronostiek. Ik vind het goed dat de leden mogen oordelen.
Een nieuwe partijnaam behoort tot de mogelijkheden. Heeft u al een voorstel?
Dewael: Ik ben een voorstander van directe participatie door de leden. Als de nieuwe voorzitter een nieuwe naam wil, dan zal dat eerst intern bekeken moeten worden. De inhoud moet uiteraard primeren. Al was ik wel blij toen de PVV werd opgevolgd door de VLD. Toen kwam de letter ‘L’ van ‘Liberalen’ weer in de naam.
Moet die ‘L’ blijven?
Dewael: (lacht) Goed geprobeerd.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
