‘Patrick Dewael banaliseert de nazigruwel’

‘Hoewel niet zijn bedoeling, banaliseert Patrick Dewael de gruwelen van het naziregime.’ André Gantman over het ‘gif’ van Patrick Dewael.

De grootvader van Patrick Dewael is op 3 april 1945 in Bergen Belsen vermoord en mijn grootvader aan moederzijde op 21 april 1944 in Auschwitz. Ik deel dus principieel zijn afkeer voor racisme,antisemitisme en ieder totalitarisme van rechts en van links.

Om die reden heb ik – en ontelbare anderen met mij – verontwaardigd gereageerd op de uitspraken van Karel De Gucht wanneer hij zonder enig moreel voorbehoud tijdens de uitzending van De Ochtend in september vorig jaar op radio1 sprak over “de negatieve impact van de Joodse lobby op de Midden-Oostenpolitiek van de VS” en “dat dé Joden altijd gelijk hebben”. Geconfronteerd met de lange resem afkeurende reacties die daarop volgde, repliceerde De Gucht kil en afstandelijk “dat hij die commotie niet begreep” ( De Standaard 18 september 2010).

Ik heb destijds niet gezegd of geschreven dat De Gucht een antisemiet is, maar dat het eeuwenoude antisemitische gif de geesten – ja zelfs die van humanisten en zelfs buiten hun weten om – kon aantasten. (Ik verwijs hiervoor naar mijn boek ‘Het Gespleten Geweten,een anti antisemitisch pamflet’, Pelckmans, 2011) Patrick Dewael bewaarde echter na de uitspraken van De Gucht een opvallend stilzwijgen terwijl hij nu zijn opinie van de daken schreeuwt.

De N-VA en Bart De Wever hebben zich bij het innemen van een standpunt over de voormalige Vlaams Belangers wellicht laten inspireren door de beslissing van het VLD-partijbestuur onder voorzitterschap van Karel De Gucht. Voor alle duidelijkheid: Dewael besliste samen met dat partijbestuur in 2001 al dat gewezen leden en mandatarissen van het Vlaams Blok onder bepaalde voorwaarden en na een wachttijd, tot de VLD konden toetreden. De Open VLD voegt trouwens de daden bij het woord: in Londerzeel is een voormalig Vlaams Belanger lijstrekker voor de volgende gemeenteraadsverkiezingen, idem in Lebeke waar een ex-Belanger op de zesde plaats aantreedt.

Patrick Dewael viseert duidelijk de N-VA en probeert vooral BDW te treffen, een poging die sterke gelijkenis vertoont met de acties van Olivier Maingain die trachtte Bart De Wever af te schilderen als “een negationist”. Ik heb ook toen gereageerd dat het ongehoord, ja zelfs immoreel is, om de martelaars van het naziregime te misbruiken voor eigen partijpolitieke doeleinden. Daarbij komt dat door deze handelswijze Dewael de gruwelen van het naziregime banaliseert. Voor alle duidelijkheid: ik denk niet dat dit zijn bedoeling is.

Patrick Dewael zou kunnen schrijven over de talrijke humanisten (overigens niet uitsluitend mandatarissen) die de afgelopen tijd de rangen van N-VA vervoegden om samen een toekomstig en democratisch project voor Vlaanderen mogelijk te maken. Ik begrijp dat deze vaststelling voor hem pijnlijk moet zijn, maar hij zou er zijn voordeel bij halen naar zijn Vlaams fractievoorzitter Sas Van Rouveroij te luisteren die hem adviseert om zich vooral bezig te houden met de eigen geloofwaardigheid.

Het zou niet onverstandig zijn mocht Dewael tijd vinden om over de wijze woorden van de Franse grootrabbijn Gilles Bernheim te mediteren:” Penser librement, cela commence par choisir ses mots, par résister aux automatismes, aux amalgames, aux syllogismes réducteurs et destructeurs.”

André Gantman is advocaat, voormalig Open VLD-schepen in Antwerpen en zal bij de komende gemeeteraadsverkiezingen op de N-VA-lijst van de Scheldestad staan.